21959 resultaten.
Als er geen verte meer is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 Het licht in de verte
Kleurt door en door rood
Door een zon die
Doodvermoeid ondergaat
' t Doet mij beseffen
Dat ik verder wil
Daarheen, waar het licht
Oud is, en rood, en warm
' t Hele leven ben ik
Al onderweg naar verder
Naar de verste verte
Tot er opeens geen verte
Meer is…
In de verte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 204 misschien zijn het warmtelijnen
die koude doorkruisen
of stille omgangsvormen
aan het oog onttrokken
door stadia van afstand
op pijlers van de overkant
door kromming van aarde
in verbogen ruimte
in mate van vaagheid
onoverbrugbaar
onoverkomelijk
zal ik toegelaten worden
tot de plek van mijn afwezigheid
ik weet het niet
niet bij benadering…
Uit de verte
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 216 Nachten zonder jouw hete adem in mijn nek
jouw barmhartigheid in de kilte is verloren
zonder jouw empathische arm om mijn middel
heb ik jouw hartstochtelijke woorden bevroren.
Nachten ontwaak ik alleen uit een droom
en zie ik de feiten en voel ik jouw afwezigheid
zonder jouw lig ik wakker op een koud matras
totdat ik mijn ogen…
In de verte....
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 123 In de verte
zie ik een licht
Ik ren er naartoe
maar ben net te laat
Het licht vervaagt
in de duisternis
Ik voel mij
machteloos
klein
en
eenzaam
Stemmen waar ik
overdag niet naar luister
Achtervolgen mij
in mijn dromen
Ik probeer rust te vinden
maar word steeds gestoord
door een achtervolgingsproces
van geluiden
Slapen…
In de verte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 'Dichtbij zien
is geen enkel probleem'
zei me de opticien
die m'n ogen test, keurt
'Maar in verten
......... zien?'
zei ik op mijn beurt
'misschien komt een bril
van pas'
weerhoudt u
van het -in schijn zien-
van 'n Fata Morgan?…
Wat eens was
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 Het hoofd is
In het luchtledige
Opgelost,
Wat eens was is er niet meer -
De bewoner van de bovenkamer
Is verhuisd, zonder achterlating
Van verdere gegevens,
Zijn adres is onbekend…
in een ooit lief pand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 348 in een huis in monnickendam
van de familie stam & zoon
is de liefde echt uitgewoond
het kraakt kreunt steunt
klinkt rheumatisch
is pneumatisch
van dril en boor
bij geen gehoor
de buren deden niet meer open
de stammetjes zijn afgedropen…
Boomtown
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 109 Het kroost naar school brengen
Is tot een martelgang geworden
Als je niet steeds eerder van huis gaat
Komen de kinderen chronisch te laat
Door de pendelende matatu's
De wegpiratende rücksichtslose boda's
De snoeverige bazen uit de buitensteden
Met hun geblindeerde ruiten
Die je hinderlijk de loef afsteken
En situatief denkend
Moet je…
Een brug te ver.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.373 De brug is in
groot onderhoud,
bewoners van de
overkant zijn
lichtelijk benauwd,
stel dat je er
onvoorzien gebruik
van maken moet,
is de brug dan
te ver?…
Haar ogen spiegelen zich in mij
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 776 zij kijkt alsof ik lucht ben
ik laat haar in een verte staren
die enkel leegte biedt
ze veegt haar tranen langs mijn huid
ik zie er soms zo mistig uit
dat zij geen toekomst ziet
die brengt haar niet waarnaar ze smacht
ze mist de vent waar zij op wacht
steeds vaker droef van blik
zie ik haar ogen wanhoop baren…
Pad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 133 je bent een woud
nog onontgonnen
ik ben de reiziger
die de paden mag maken
waarlangs je zult gaan reizen
naar ongekende verten
met de vader
van je kinderen
ga maar
leef maar
het is zo voorbij…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 121 ik ga van hot naar her
vraag me niet hoe het kan maar
mijn dromen reiken ver
ik kom nooit van mijn stek
want ik ben een reiziger
een reiziger op dezelfde plek
lang kan ik er niet bij stilstaan
ginds wacht de verte en er is nog
een lange weg te gaan…
Het juiste perspectief?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 22 vergeelde
doek van
ongebleekte canvas
maskeert het
onbevangen
lichaam,
alles afgewogen,
verlaat als laatste
passagier een
voortdenderende
trein op een
onbenoemd station
met een te nauw
valies met niet
gelabelde dromen
retour-adres onbekend
als ik die verlies
het perspectief
in de cadans
van spoorrails
in de verste verten…
de witte verte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 kind de witte verte
kun je niet vangen
zij is een laatste
lange reis
ze woont in een
verstilde schemerzone
ver weg van het
onherbergzame heelal
zij is het nest waarin je landt
met gebroken vleugels
waar je eindelijk naar
jezelf durft te kijken
ze houdt van je zoals je bent
de witte verte kind
je mag naar haar verlangen…
Onmogelijk
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 127 onzichtbare dingen
worden niet doorzien
onhoorbare zaken
komen je niet ter ore
onafzienbare verten
vallen niet af te kijken
ontluisterend is iets wat
je liever niet wil horen
maar iets te vaak misschien
komt het voor dat
een onmogelijke liefde
weldegelijk mogelijk zal blijken…
Stad bij avond
gedicht
3.0 met 19 stemmen 7.170 Men noemt het stad. Het is een visioen
Van natte asphaltstraten en plantsoen
En een gevangenis voor wie het wagen,
Te breken met hun wetten van fatsoen.
Men noemt het stad en doet er daags zijn plicht
En met een nette lach op zijn gezicht
Spant ieder er zijn listen en zijn lagen.
En als men tijd heeft schrijft men een gedicht.
----------…
het oude huis
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 384 de stenen fluisteren hier
dat ze nog oren hebben
en jarenlang de tijd
met luisteren hebben verbeid
het kraken van planken
verraadt dat niet alleen de muren
zich uren hebben getroost met
wat maar des mensen kwam
ik zit in mijn oude zetel
en aanhoor in mijn hoofd
wat met weinig rucht verteld
mij tot ware bewoner maakt
omdat het zo hoort…
De monumenten 4
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.995 Gebouwen zijn aandoenlijk als ruïne,
Hun ziel ligt bloot. Paleizen, kerken, banken,
Geen sterveling die weet waartoe ze dienen.
Je hoort dus overal de luide klanken
Van tuba en trompet en mandoline
En ziet er mensen langs de straten trekken
Met feestgetoeter en plezier voor tienen.
Dit is een stad van louter lachebekken.
Hun meester is de…
Schuif op naar ‘t graf
poëzie
3.0 met 22 stemmen 1.729 Een nieuw bewoner staat ervoor.
Hij is nu jong en gij zijt veeg.
Zijn voet volgt in uw spoor.
Benijd hem niets: de tijd is kort.
Een ander volgde alweer zijn stem.
Ge ligt nog nauwlijks of hij stort
U na en wacht op hèm.…
cyclus van nooit genoeg
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 376 Zo daar zijn we dan
Ja, we staan echt op de kaart
Vanuit het heelal
Zie je een brandhaard
En daar gaan we dan
Ja, we gaan echt van de kaart
Met valse ideeen
Weg van de aard
Ha daar zijn we nou
Ja, we hebben nieuw land vergaard
De eerste bewoners
Zijn niet gespaard
En dus zijn we dan weer
Terug op de kaart
En vanuit het heelal
Zie je…
7.000.000.000
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Zeven miljard gaan we bereiken
op maandag meldt het nieuwsbericht
Maar heeft dat nummer een gezicht
Wie zal er met de eer gaan strijken
Een derde wereldland gok ik maar blind
Wellicht een schattig maandagééndagskind
------------------------------------------------
De kans dat het 7 miljardste kind in een ontwikkelingsland wordt geboren…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 4 stemmen 551 Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Als een magneet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 89 de entree
keken onrustig naar
hun baas en namen
de staart tussen de benen mee
het was een doorgangshuis
op de kruising van aardstralen
in verkeerde energieën voelden
de bewoners zich nooit thuis…
Het huis is er nog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 In de kilte van het ogenblik,
De stilte van dit moment,
Zie ik dat het huis er nog is -
Maar de bewoner is er niet meer,
Is verhuisd naar de overkant,
Het zweet op zijn bovenlip
Dat nooit ontbrak als ik hem sprak
Verdampt in de eeuwigheid…
Binnenmond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 55 De binnenmond ratelt
En spatelt, tatelt
En watelt, laat de bewoner
Geen seconde met rust
Binnenlippen bewegen
Koortsachtig om het
Onzegbare te zeggen
De buitenmond zegt niets
Hij vertrekt geen spier…
zuster in huis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 38 (uit mijn zustertijd)
zuster in huis
zij loopt op ervaren voeten
menig keer geveegd
villa, rijtjeshuis of boerderij
iedere keer
een ander verhaal
andere zorgen
verpakt in ieders eigen taal
voor korte of langere tijd
Magda Haan…
ijsvrije randen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 1. Groenland 2022
achter het raam
drijven ijsbergen voorbij
door stilte en mist omhuld
sledehonden huilen
de herfst is begonnen
2. Groenland 2022
het ijs smelt
de gletsjer dooft
alles verandert
in een zee van wachten
leven aan ijsvrije wanden…
Vredevogels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 Zonnig tot en met
De voorjaarslucht
Jubelt het uit
Wilde beukenhaag
Meedogenloos gesnoeid
Op weg naar nieuw leven
Het snoeien doet
De bewoners geen pijn
Vogels die van vrijheid
En vrede nooit
Afgesloten zijn…
lood in de waterleidingen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 78 ons lichaam kan niet tegen zoveel lood
dat voel je op je klompen aan
er is hier en daar acute nood
waardoor bewoners naar de pomp toegaan
en de mensen maar denken: wat worden we toch zwaar
maar overgewicht is met zoveel lood dus niet zo raar…
Vogels die vrede zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 186 Zonnig tot en met
De voorjaarslucht
Jubelt het uit
Wilde beukenhaag
Meedogenloos gesnoeid
Op weg naar nieuw leven
Het snoeien doet
De bewoners geen pijn -
Vogels immers die
Van vrede en vrijheid
Nooit afgesloten zijn…