Alle inzendingen over over OR litteken

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

het litteken waar eens mijn vrouw zijn was zal me vormen de rest van mijn leven. moge god het me geven ik wil deel zijn van de levensloop. ik noem het een litteken van de hoop!…

ik snij een stuk van mijn hart daar waar jij tot dusver vertoefde dat stuk zal langzaam afsterven daar er geen ruimte meer is voor jou er zit nu een litteken dat na verloop van tijd zal helen op de tonen van de wind…

Je kon toch zo goed mensen doorgronden Waarom je eigen meisje dan niet Mijn pijn wordt erger De liefde valt weg Met een glimlach leef ik verder Maar de pijn zit vast Het litteken op mijn ziel blijft Mijn lichaam blijft voor de rest van mijn leven verminkt En me hart verkleumd Wie zou me ooit nog kunnen helpen?…

van verdriet maakte hij de knieval voor het kille doodsbed toen zijn lichaam er ontheemd lag en zijn ziel werd ontkleed In verlatenheid ontfermde het licht zich over hem met de wassende tranen van zijn vriendin die de hemel rood schreide En waar hij nu nog voortleeft in zijn geesteskinderen woont hij in menig herinnering als een litteken…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Als ware de zin door regen minder zichtbaar dan strepen maakt bloed slechts herkenbaar daar waar was gevaar Geen litteken achterlatend toch pijn en hatend kippenvel op de huid en pijn, zonder geluid…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Rouw, het zusje van de liefde heeft een broertje, die heet tijd en 'die tijd heelt alle wonden' maar een litteken, dat blijft zelfs alleen maar daar naar kijken voedt de pijn en het verdriet slechts de dood kan dat verlichten want als dode voel je niet…

De wond is dicht gegaan, maar het litteken zal blijven. Het zal niet meer verdwijnen en blijven herinneren aan wat is gweest, gebeurd, gezegd, verzwegen, vergeten......... Nee, vergeten kan niet! En wil ik ook niet. Het verleden heeft me gerijpt tot wat ik ben, wie ik ben, hoe ik ben, waarom ik ben......... Ja, ik ben!…

Je staat voor me Getekend door de tijd Je littekens helder En overduidelijk In je armen gekrast - Was het de tijd Of toch je zielenpijn Die ze daarin heeft gekerfd, Zichtbaar bewijs van je lijdenslast? 'k Probeer je tekens Te ontcijferen - maar het Lezen lukt me niet, Zelfs in spiegelschrift Verbergen ze een geheim,…

Ik kijk naar m'n neus en zie het litteken van het ongeluk. Ik kijk naar m'n mond en zie lippen, die nooit meer iets zeggen zonder m'n masker. Ik kijk naar m'n oren, die zoveel troostende woorden hebben moeten aanhoren. Ik kijk naar mezelf en zie mij zonder masker mét een litteken in m'n hart.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Je zachte babyhuidje raakt mijn ziel, waar pijn zich had verstopt in een litteken van verlies. Je kleine lijfje vlijt zich tegen het mijne, ongedwongen en welwillend. Je laat je koesteren in mijn warme armen, totdat je gevoel zegt dat het genoeg is en ik geef je terug aan je moeder.…

Zoals mijn litteken is zing ik. Mijn litteken is mijn sieraad. ---------------------------------------------------------- uit de bundel 'Lady Godiva op scooter' (1960)…

als 'n spiegel die in duizend stukken breekt glijdt tijd gestaag als zand tussen haar vingers bloed sijpelt langzaam door haar jurk naar de oppervlakte het litteken niet zorgvuldig genoeg verbonden ondanks de liefdevolle handen die haar verzorgden, bleken deze achteraf van papier…

Daarachter zie en voel ik voor het eerst weer een jeukend litteken dat om bloedend vlees gewonden is.…

Samen vlieg ik nu met jou de kustlijn als scheids tussen gevangen en vrij De kamers onzer harten samengesmolten tot het absoluut grootste Het litteken op mijn ziel fluctueert grootte in verweesde omschakeling van hébben naar houden van goed genoeg nu, ken ik jou beslist de mooiste blootste…

Wie zo ernstig is beschadigd kan het litteken weerspreken slechts door falen en gebreken is de dichter begenadigd wie van woorden is verzadigd mag de blinde vlekken lezen want door vragen, stom gerezen is de dichter begenadigd wie zich tot drenkeling verwaardigt beschouwt het leven als een stunt als water naar het laagste punt is de dichter…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Bij onoverkomelijke gebeurtenissen bij onvoorstelbare voorvallen Tijd heelt alle wonden bij oorlog bij verdriet bij van alles, tja wat bij eigenlijk niet Tijd heelt alle wonden Maar laat altijd een litteken achter.…

tussen vrienden toch alleen gevoel van einde na begin bliksem wil er niet omheen tegen beter weten in gevoelens worden spiegelbeeld koud vervangt blij warm nieuw litteken toebedeeld aan de ziel onder mijn arm even vlinders, bonzend hart kleuren warmer dan normaal weer terug naar wit en zwart en tweedimensionaal…

De berg, een diep litteken, zonder beweging valt eeuwig het water. Ik word bevangen door onmetelijke rust, steen op steen op lucht. Voor mij de wereld die zich ontvouwt, onbeweeglijke zon. Dan even later...... Balans van duizeling weegt mijn schaduw meer dan de rots?…

De wond kan helen De tijd reist jaren verder Het litteken blíjft Beelden vervagen De film vertraagt en vertraagt Maar niemand roept 'cut' Stemmen verdwijnen Geluiden verminderen Het gefluister blíjft Geuren verdwijnen Totdat ze er plots weer zijn Terug in de tijd Herinneringen We kunnen ze verdringen Maar weg zijn…

strook van Gaza 13-jarige Iman schoten vanuit wachtpost daar komen doden van gevallen schooltas gevluchte Iman militair eng gedacht daar komen doden van een aanslag vermoed het vuur geopend doorzeefd met kogels de 13-jarige Iman de ambulance komt een uur te laat vindt schrift en boeken van scholiere Iman niet goed gezien geschift…

Al gaan we als vrienden verder, het wordt nooit meer als voorheen, het litteken zal altijd blijven en ik voel me nu alweer alleen.…