Alle inzendingen over overkant OR vader OR kees

vader tilt hen op een reiger vliegt met de jongen mee mama lacht in onbevangen licht een briesje streelt zijn zachte wangen met wapperende vlag vaart een witte boot naar de overkant…

richting de zon heel even keek je wat verlegen zachtmoedig kwam je uit de lift gegleden je leek ietwat verrast ook ik was hier te gast je was ik zag het aan je ogen uit een ander land je kwam van overzee je liep nu op het strand een zandroos in de hand ook ik kwam hier aan land ooit zag ik in een droom je ogen aan de overkant…

Even nog, heel even, misschien dat ik dan ga, ik wentel me in je leven, zodat je weet, dat ik besta. Verlangen is zo pijnlijk, niet weten waar en hoe, tekort, de tijd, waarschijnlijk, zelfs denken is taboe. Even, echt heel even maar, het leven één geheel, seconden lijken uren daar, het verlies, is mij teveel.…

Het vlot van helderheid Brengt me na het afscheid Van de tijd naar de overkant Waar zij niet meer bestaat, Een vlakte waar het leven Zich rimpelloos afspeelt En zonder einde is…

Een zachte bries streelt zijn rode wangen een witte boot met wapperende vlag vaart naar de overkant.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Aan de overkant, de overkant, daar was steeds wat aan de hand. Je nam het pontje voor een rondje met je maten in de kroeg. Aan de overkant, de overkant, daar was de stad, hier lag het land. Oversteek voor houwen, trouwen; altijd wel wat voor de boeg. Aan de overkant, de overkant daar lag zijn beloofde land.…

Wij vieren deze stille dag in gedachten met u mee, zitten hier bij vader, dag lieve mam, tot later!…

Mijn Kees-oom is een timmerman, Daar is geen knapper op de werf: Hij maakt in huis en op het erf Al wat-je zien of denken kan; Zijn hand is ruw, en grof zijn stem, Maar ‘k ben daarom niet bang voor hem; Hij kneep me lestmaal in mijn oor En zei: ’Nu, als ge vlijtig leert, Uw Vader en uw Moeder eert, Dan krijgt ge er wat op Kerstijd* voor!’…

met namen van bekenden en zij die ooit verjaarden zoals die van oom Kees die ooit plotseling verdween op zee van hen die nooit meer langs kwamen wier gezichten zijn vergeten en die ons blijkbaar ook vergaten van wijlen moeder en vader en die van mezelf en de vrouw namen die we erop laten mochten ze stiekem kijken weten dat ze nog altijd…

Het was een honkbalknuppel, waar- van Kees zich toen bediende. Hij sloeg er Bert mee in elkaar. - Maar even goede vrienden.…

as van de vulkaan as van Kees dezelfde materie behalve de maan…

Was ik op weg naar het huis van Kees, helemaal leeg omdat hij dood gevallen is. Onderweg dacht ik daar nog niet zo aan, het was een beetje vroeg en ik moest fietsen. Tot ik in zijn huis kwam en het weer wist: Kees ik zal je missen voor eeuwig en altijd…

m'n geweerloop in 't zand 'k moet even naar m'n maat die ik morgen moet bevechten ja hij daar, die aan de overkant ook vader van drie kinderen zijn helm is hier een tulband hoe ga ik dit beslechten een andere cultuur wij verstaan elkaar niet maar wij beiden vergewissen dat de kerstgroeten vanuit ons ieder land worden gestuurd door personen…

“Beweeg me”, hoort moeder vader zeggen. Haar ogen links, dan rechts, gericht. “Beweeg me, en draag me op jouw zoete adem naar de overkant.”…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

in de eurokas kweekt men hop tweemaal zo hoog als verleden jaar de gele muurbloem ruikt in het nauwe straatje naar gebakken uien voor de microfoon zingend in de badkamer de legionella aan de overkant van het grote meer brandt licht is het altijd feest…

Heb jij nu één oog aan de horizon een ander aan de grond en zie je toch de vlakten niet waar het water onstuimig stroomt geen tsunami en geen overvloed geen toeristen meer op Pukhet geen hotel dat duizelt van de sterren maar wel de houtstapels die branden op het strand aan de overkant en ik had je nog zoveel te zeggen maar het water…

waar je laatste sporen zijn verstrooid bij die ene boom aan het rustig kabbelend water waait nog zacht een troostende gedachte dat het je tijd was naar de overkant te gaan…

knielt voor mij vannacht ik zie precies wat je bedoelt, als je huilend naar me lacht luister goed als ik je zeg, dat mijn hart aan jou behoort al mijn dromen zijn voor jou, er is niets dat dit verstoort kom bij me, dicht bij me, laat me nooit meer gaan sla je armen om me heen en geef me nog een kans dans dan nu met mij alleen, samen naar de overkant…

Draag me naar de andere oever waar stilte is geplant waar rust zal bloeien Draag me naar die andere kant Laat me niet vallen voordat we arriveren voordat je het opgeeft Laat me niet kreperen…

graag had ik je hand nog geschud voor je vertrok en zoals gebruikelijk wanneer iemand op reis vertrekt je een behouden aankomst gewenst wel, je was reeds vertrokken maar ik ben gerust je kwam blijkbaar aan en niet terug…

Door het raam zie ik een vrouw haar kind slaan de man komt thuis en slaat zijn vrouw ik sta en kijk Ze zijn nu bij de buren een veldslag huisraad vliegt door ruiten ik sta en kijk Het huis vat vlam en ook het huis ernaast er liggen doden in de tuin ik sta en kijk Kinderkreten sterven weg de overkant is een ruïne uit een puinhoop…

ontluikende lente of ik niet ten onder ga aan gestapelde lasten waar gevoelens lijken versteend of gespletenheid zich uit in onoverbrugbare barsten en de resterende tijd alleen aan de duivel is uitgeleend als het mij dan toch lukt een ander echt in de ogen te kijken ga ik niet alleen onder de aardse ballast gebukt om al zwoegend de overkant…

Moet daar ergens liggen een niet te schatten afstand verdwenen achter de mist Turend in het grijs lijkt alles ver weg maar toch dichtbij Gedempt klinken geluiden een stem roept vervormd onbekend toch bekend Ik stap in de dichte nevel onduidelijk nog hoe lang deze vaagheid duren zal Maar elke kleine stap weer een stukje verder…

Aan de overkant wordt een boom omgezaagd op de kade liggen takken de boom ploft neer het licht valt op de stenen vier mannen in oranje overalls leggen stalen kabels om zijn bast hij wordt opgehesen de boom komt langs het raam de kamer verdwijnt in zijn schaduw de mannen schreeuwen de boom trekt verder door de lucht die blauw is als een poppenoog…