Alle inzendingen over overleven OR dood

je raakt ik voel je trek en deining jij wilt me terug als voor de scheiding je sist en rolt het schuimtapijt zacht neergevlijd heel langzaam voor me uit ik vlucht en zie een meeuw opspattend wit een felle schreeuw tegen de blauwe lucht ik wil het donker niet de diepte zonder zucht heb al te lang gerust mijn…

De dood is noch mijn vriend noch mijn vijand Als wij elkaar treffen gaan we een ongelijke strijd aan maar ik zal vechten Als ik tijdelijk win is dat mooi meegenomen Als ik verlies is er "geen 'mens' overboord" We weten toch allemaal dat we uiteindelijk allemaal zullen verdrinken!!…

Als er niets gebeurt buiten Sleur en vanzelfsprekendheid We onbewust overleven dan Raakt de tijd verlamd want Hij heeft geen functie meer We zijn 3D, gelijk een ding Als niets bewust verandert Zijn we op sterven na dood En vloeien terug in de aarde…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

want de dood is niet het einde de dood is de geboorte van een zich steeds herhalend begin!…

Overleven vanaf dag één meer of minder vaak of soms met of zonder hinder Overleven op hét moment er zit niets anders op je zal wel moeten er is geen terugweg, geen stop Overleven dag in en dag uit blijven knokken misschien tegen beter weten in er alles aan doen en niet bokken Overleven zolang het kan ieder uur, iedere minuut, iedere…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Overleven Ik zit hier nog hoewel je blik had kunnen doden maar dodelijk gekwetst heb je mij toch door kwaad te zijn mij niet te kussen toen je driftig brak uit mijn omarming…

Volwassen staat hij nu in mijn tuin te pronken, mijn kleine kerstboom.…

Soms is het verlangen mooier dan het bezitten zijn dromen heftiger dan elke realiteit soms is haten, écht haten een emotie dieper dan liefde en échte liefde een schijnbare onwerkelijkheid soms, ja soms, is écht leven een vorm van overleven en dan ben je jezelf zomaar heel even kwijt ...…

als ieder ander reeds vergeten om plaats te maken voor die pijnlijke nacht Meedogenloos harde wind doet herfst bladeren roeren spottend als een lauwerkrans dartelend rond zijn hoofd Zijn mond wijd open een niet gehoorde schreeuw Een melodrama gezongen toonloos in de hoogste nood De omhoog geschonden vragende arm als een baken van de dood…

Ik ben hier de bokser Alle hoeken van mijn ring Heb ik laten zien Op punten schijnbaar verloren Uppercut en nastoot, geplaatst Tegenstander stond als bevroren IJskoud sla ik Knock-out…

Dit moment overspoelde me meer dan ooit Terwijl ik liep steeg het water en mijn angst De plaats waar ik was weerstond het streven het zand vroeg mij te vluchten Ik bleef roerloos staan In de seconde die dagen duurde vocht ik voor mijn leven…

Hoe kunnen mensen ooit ontspannen en vrij het leven zo teleurstellen dat hemel een hel wordt Waar liefde wil vervalsen ons tot verraad verleidt en denken in emoties leven tot waan verheft Waar eenheid is vergeten strijd ons gaande houdt waar echtheid wordt gemeden leugen tot waarheid gemaakt In onschuld geboren rijpend fruit dat…

Straks zijn de winkels uit elk dorp verdwenen Door supermarktenstrijd gaan zij teloor De huizenprijzen dalen daar ook door En menig dorpeling neemt snel de benen Geen zaak die overlevingskansen heeft Wanneer een dorp zichzelf heeft overleefd…

Voor bijna niets is een antwoord als twijfel steeds keuzes vermoordt Wie wil niet meer dan overleven kunnen wat je wilt in plaats van nauwelijks kunnen wat zou moeten met die welbekende moed der onbegrepen wanhoop Groter de overwinning bij het accepteren van teleurstelling over jezelf Voor bijna alles is een antwoord…

Ze ziet geen ramen, sluit deuren met verwrongen sleutels. De zwarte klei zit als een blinddoek om haar ogen geboetseerd. Ze heeft zichzelf gedeporteerd naar kelders van verleden. Met afkeer en vol doodsangst dwaalt ze door voorbije levens, haar handen grijpen grauwe lucht. Schaduwen van demonen dragen haar lichaam als een trofee. Ze…

ik sta in de boksring heb mijn kruk in de hoek zojuist verlaten dit wordt voor mij een gevecht om te overleven en dan zie ik mijn opponent een kolossale zwaargewicht terwijl men mij een klasse in papier had toegedicht de eerste ronde, een gong sloeg en ik ook, ik houd er niet van dat men mij een afwachtende houding verwijt dat lucht…

drie weken ben je dood nu wel lang genoeg de aarde is verschroeid de hittegolf voorbij regen drupt mijn uitgedroogde lippen…

ik zal stranden met de zeemeermin en het water verdelen in vier fonteinen zodat de lucht bewegen kan in rivieren en bomen van hout de vlinders verbrand ik in het vuur, zonder zomer op te wekken en uit de kleine druppels regen buig ik licht, net zolang tot schaduwen vallen over oud geworden dromen ik zal slapen in haar armen…

Om te overleven schouwen we je weg Slokken we je schaduw op. We plaatsen je Achter ons, zo dichtbij Dat ons bloed begint te stromen. Lievevrouwebedstro omgroeit ons Bedenkelijk snel. Met onze rug naar je toe wachten we je In slaap, ademen onhoorbaar Onze herinneringen uit. Geen sterfscène zullen we nog delen.…

Zijn de rede en reflectie middelen tot overleven? Nemen zij ons bij de hand? Is afstomping soms een zegen? Voor ons strijdende geweten we kunnen er soms niet meer tegen we vallen van ons evenwicht…

Aan al haar ambtenaren en het kabinet gaat Guus rond Kerst een volle ton met spullen geven daar kunnen zij een grote ramp mee overleven gelukkig worden de notabelen gered maar straks zit ik dan in precies hetzelfde schuitje mooi zonder zaklamp, s.o.s. vlag en zo'n fluitje ------ Het ministerie van Binnenlandse Zaken…

Te moe om nog door te gaan Te moe om nog op te staan Is overgeven dan opgeven Of is het alleen overleven En is er dan ook nog leven daarna…

inkomen van pensioen genoeg om t’ overleven niets meer of minder kan hij daar mee doen hij denkt: het is nog maar voor even…

je zoekt naar springlevende woorden die willen dansen van de morgenstond tot het avondrood we vinden zinnen die er iets toe doen en tenslotte maken we het vers af in strofen en coupletten om toch vooral maar iets na te laten voor de overlevenden…

zoals ik verzen schrijf voor het tijdelijk behoud zo werkte hij destijds dagelijks aan het overleven er moet zelfs nog ergens een foto zijn waarop hij met een zakdoek om z'n hoofd geknoopt (tegen de zomerhitte) met een troffel in zijn hand prachtig is vereeuwigd dat zie ik bij mezelf met versjes schrijven nog niet gebeuren…

Het ging niet meer wij bezweken beiden onder jouw situatie ik kon je niet helpen je begreep mij niet meer daarom bleef je niet thuis dat was moeilijk gaf mij een schuldgevoel en jou veel verdriet je bent er niet meer daarom zet ik elke herinnering elke emotie op papier en overleef! maar, raak mijn wond niet aan.…

Erbarm u mijner, treurboom die ik ben, Gedoemd te bloeien onder de stadsrook, In 't tweeslachtig plantsoen, geen stad, geen land, Dalend als sneeuw en stijgend als de bruid Boven mijn vaders dode handen uit In deze aarzellichte tussenstand.…