Alle inzendingen over overnachten

Ik deel nooit een nacht met mijn gedachten, gescheiden door plaats en tijd. Voor altijd. Want wat is geweest, zal elke nacht nog komen. Verdoofd lig ik, genegeerd door het waarnemen, mij thuis voelend in vergane momenten, beleef ik voor de zoveelste keer een déja vu in bed. Ik ben een eenheid, verenigd in twee delen, zoals een droom en zijn…

Aan de keukentafel -het is drie uur in de nacht - peins ik over nachtwerk, korte nachten en vroeg opstaan. Het duurt een winterslaap lang voordat de zomertijd op haar tenen binnenschrijdt. De zomertijd - mijn zonnetijd - is goed voor me maar komt altijd te laat…

vermomd als schemer haar weerloosheid heeft afgewacht Gewichtloos is de lege stilte Nog onbestemd dit dood moment Ik kan het vangen in mijn hand de vijand weren Door medelijden overmand zal ik haar vragen of ik haar laatste licht mag dragen en om het afscheid te verzachten schenk ik haar mijn stoutste droom om in te overnachten…

De avond schaduwt de dag Volgt het spoor in zijn gedachten Waar zij reist, blijft hij ook overnachten…

nachtenlang mijn zaad gespaard dagenlang mijn geil vergaard om met jou te overnachten kan nu niet meer wachten want ik kom…

uit duizend kelen Overnachtende gedachten Tot de haan kraait zal ik smachten Naar verblijf op stille plekken Waar mijn gepieker is gedoofd…

Moet u eens proberen Boter te versmeren, Die in de vriezer heeft overnacht. Dan eet je geheid Een (boter)ham met tevredenheid.…

Er was eens een vrouwtje in Drachten Die erg naar een cigaret zat te smachten Ze zei: "Ik stopte met roken Maar nu zie ik 's nachts spoken Wie wil er bij mij overnachten?"…

sinds Het na zeven jaren opnieuw Zich bij mij openbaarde zie ik je anders kijken alsof ik overnacht veranderd ben ik zou je willen zeggen het is heus niet een en al verdriet ik heb Het wel maar ik bén Het niet…

terug bij de bron komen onze zomernachten opnieuw aan het licht overdag als uitgesteld verlangen naar wat hartstocht zonder duister einde is overnacht over de brug naar daar waar vogels beminnen…

Ze mag van mij zo om de wereld zeilen En overnachten op de oceaan Ze mag van mij zelfs reizen naar de maan En daar de diepte van een krater peilen. Ik vind het best. Maar ik verklaar bij dezen: Ik zal geen stuk meer over Laura lezen.…

Want toen ik daar voor niks was heengebracht Heb ik twee weken gratis overnacht."…

de miezerige zomeravond leent zich niet om overnacht het uit te zingen zoals de fado het verdriet het lukt me, jammerlijk genoeg, ook niet de honger uit mijn lijf te schreeuwen wanneer iedereen als jij, nog meegeniet dit wordt dus weer opnieuw een mager liefdeslied…

Onder de sterren geslapen. Lang in de tijd liggen kijken, in de ijlende, krijsende ruimte, de vreemde vreugde die dat ondenkbare schept. Ik zag een foto die iemand vanuit een kuil had genomen. 'Uitzicht vanuit een graf stond eronder. je zag een stuk van de hemel en de dunne kruinen van bene. Ik denk aan mijn vader, heel ver van huis, niet…

warme lagen speelde als een fleurig kind met de wind die je kon dragen maar in koude vlagen vertraagde het spel was landen snel geboden omdat de sappen niet meer stromen zag je kleuren zwakker worden opende mijn bloemenbed in geuren die jij nooit vergeten hebt ondanks de kilte streek je gracieus je vleugels glad zomerde een lange overnacht…

Bleek een forse blik in die ochtend door je vriend niet onvermijdelijk, dat de toon was gezet om tijdens een winterse bui in een hotel te overnachten.…

Blijf wakker met jou in gedachten, hoe ik bij jou wil overnachten. Je zet m'n wereld echt op zijn kop. en kan er niet tegenop. Wil je enkel nog dichterbij, Voel me gewoon beter met jou bij mij.…

Zomer, roep ik, overnacht bij mij: want het appelbloesembed staat klaar en jonge paddestoelen zingen Vivaldi, overjaarse violen knikken portato een nieuwe geur van jasmijn bevrucht de nacht mijn kat is dood.…

het was kilte die zonder open deuren tochtte door het huis op trok uit een vloer die warm had moeten zijn die woorden verschraalden in koude echo’s wij dwaalden langs een decor van bevroren contacten wisten dat wij in dit zielloze huis nooit zouden overnachten…

Wie zijn kussen ’s morgens kust goed geslapen uitgerust heel gewoon als eerbetoon voor het dragen van zijn bol ’s avonds laat nog boordevol zwaar van zorgen en gedachten na een nachtje overnachten leeg en helder, licht doet niet meer dan zeer zijn plicht.…

om in deze dagen op mijn gedachten mee te varen naar verre oorden waar onze geliefden overnachten luisterend naar gezongen woorden een kaars te ontsteken even stil te staan, tussen leven en dood, bij dit indachtig waarachtig teken om warmte te delen samen met brood…

Bij het vertrouwde kraken van de treden, nog in pyjama en op blote voeten, leek alles overnachts van kleur verschoten. De kamerplanten hadden nieuwe loten. Ik kon het bankstel in het licht begroeten. Nieuwsgierig liep ik verder naar beneden. Was ik de lamp vergeten uit te doen? Maar nee, daarvoor was alles veel te groen.…

de mantel van de liefde vertoonde flinke gaten van onmacht overnacht de kilte kroop op koude knieën binnen voelde dat het winter was het schamel kleed trok ieder naar zich toe liet weinig stof nog voor de ander pas toen de waarheid binnen sloop niets om nog te bedekken restte de waakvlam die nog brandde…

de koude struikelt over grond en verwachting hij kent zijn plek geboeid aan de gouden ring; een vlek, waarover ik weldra weer zing na een laatste ijselijke overnachting het is niet aan mij al sturend of trekkend een hand te verheffen of warme wind te verspreiden ik kan het niet zien dan wel, nu al voelbaar beseffen…

Dwars door de rukwinden van het verdriet voel ik je onder mijn huid bewegen, warm en goed als vroeger toen wij overnachtten binnen de omheining van elkanders armen. Wat doet het er dan toe dat de wereld leeg en winters is geworden nu mijn ogen je nooit meer zullen zien en ik mijn hoofd niet langer in je schoot kan leggen?…

Vandaag dient voor De Neus een kort geding De film over de Heineken ontvoering Bracht Holleeder in hevige beroering Omdat het volgens hem heel anders ging; 'Ik vroeg alleen wat of ze ervan dachten een tijdje in mijn loods te overnachten.' --------------------------------------------- Willem Holleeder eist in een kort geding een verbod…

Een bevroren wolk overnacht in een oude kruin, een oud web in een verloren tuin.…

Naast mij woont een vrouw, van schoonheid en duizend gedachten, bij een van de mooiste grachten, waar we vochten, huilden en lachten, honderdvijftig keer overnachtten, het vooruitzicht opschortten en opnieuw bedachten.…

Dit is geluk: Dit is de vreugde die langer duurt Dan de eigen dag, dan overnacht; De vreugde die groeit in dromen onbedacht En, voor de zon de witte morgen vuurt, Om roereloze slaper wacht In al der aardedingen donkere pracht; Dit is de vreugde die zich niet meer bezint: O onverwonderd wonder, heilige macht Van 't dagelijks herboren kind…

ik prijs je niet als ik je vergelijk met lentebloemen kan koude ogen niet benoemen als je ontluikt in kleur ik heb je winter meegevoeld het ijs in je gedachten bevriezen moest jezelf om nog gezond te overnachten een korte dag was je houvast de lange nachten vol met spoken voor even ben je weggedoken omdat je alles hebt gehad toch…