Alle inzendingen over passen

hij is tachtig zij moet nog zes maanden hij raapt haar op als ze weer eens te snel is opgestaan maar zij kookt nog als een prinses ook al weet ze dat hij eigenlijk niets meer lust een perfect paar ze passen, bij elkaar…

Daags weet mijn daadwerkelijke voeling niets te passen onder het beschutten mij letterlijk of figuurlijk gevat; ze loopt op de toppen van haar tenen door de plassen, wat betekent zij tot over haar oren in het klimaat schat.…

Zwart van de regen kleuren de straten stampende passen door donkere plassen laat geen glimlach mijn ogen meer verrassen elke stap maakt een groot spoor van gaten Geplaveide woorden ben ik gaan haten wat ik wil zijn lijkt niet meer te passen simpele scheuren kun jij niet lassen de kracht om te leven heeft mij verlaten tijd en ruimte zullen…

Als zij de passen willen vervolmaken om het wit opnieuw te vinden in de tomeloze revelatie van hun lijven, blijft de waarheid ondeelbaar, het vervolg blijft speculatie.…

passen wil grommend en grauwend ogen gevend aan domheid die dat niet snappen wil zijn sterkste zwakte verlicht draait hij de wind eigenzinnig in een richting die hem past omdat hem vanzelfsprekend is dat anderen de schuld treft als voor hem spijt te laat is…

van de huid die zich vertederend in liefde uit rusten in de stilte samen passen in de goddelijke vouwen het hemelse vertrouwen dat we hebben in elkaar…

langs de vloedlijn van mijn binnenzee liggen diep kobaltblauwe veren kon ik engelen plukken uit de werkelijkheid dan zou ik het zeker weten: deze liefdevolle kleurrijke veren passen bij het engelenkoor van Cherubijnen…

Daar lig je tussen ‘t eikenhout, gekleed in nette kleren Er is zelfs niet vergeten om je nog één keer te scheren De fris gewassen handen op de borst tesaam gevouwen En een gelaat dat roerloos stilt, in blindelings vertrouwen Daar lig je dan in ’t wit satijn door ieder te aanschouwen De naasten laten nog een traan omdat ze van je houwen En op…

De kosmos is een grap bij een mensenleven neem haar verhalen onder de lange wimpers zover als begin en einde zullen ze niet komen maar enkele passen en ze zijn al dieper met enkele passen zijn ze nagenoeg thuis aan hun eigen oever waar andere sterren hun licht dompelen in de binnenste stilte, meer zo je wilt, verborgen voor…

Net als voeten niet passen in dat gekrompen sokken paar, passen mijn uitgestelde berichtjes niet meer in 2014, das ff raar! Zal het vooruit moeten schuiven naar : inderdaad 2015 dan maar!…

Zomaar een berichtje aan jou om jou te laten weten Dat jij de allerliefste bent die ik nooit zal vergeten Ik laat het hier nu maar bij dat zal je misschien verrassen Mijn liefde voor jou is zo groot het zou niet in dit berichtje passen…

Omstandigheden dwingen, om zich aan te passen, aan onze wensen. Mensen overtuigen, van ons gelijk. Mensen willen opvoeden, tot wie ze niet zijn. Omstandigheden zien, zoals ze zijn. Onszelf aanvaarden. Onszelf overtuigen, van ons ongelijk.…

Twee buitenbenen passen niet bij elkaar, ze lopen zo raar, zei ze onbeheerst gedecideerd. Een buitenbeen verlangt naar een binnenbeen, stabiel en veerbaar. Alleen zo loop ik recht op ‘t pad.…

Haar passen. Haar dans Verlegen. Sluier. Bedekking Haar ritme met benen Cadans in evenwicht Met ogen die vragen Vol vuur. Vol glans Met een passie die jaagt Op muziek voorbij…

Ontmoetingen zijn kapstok vol natte jassen in het voorbijgaan liefdevol op elkaar passen doch stil blijven staan om handen in onschuld te wassen droog wrijven wat nat geworden is.…

om niets blijft mijn hand passen in die van jou past je mond als je mijn hals kust alsof om niets blijft totdat de waarheid koud in mijn ogen kijkt om niets alsof we zijn gevallen zonder doel…

Wat jeugd genoemd wordt, Wat je als kleding Voor het leven wordt Meegegeven, kan licht zijn Om te dragen, passen als Een goed zittende jas, Als een fijn zittende hoed, Maar ook een loden last zijn Waaronder je wel bezwijken moet…

De zij-reclame die mijn beeldscherm toont Weet mij toch regelmatig te verrassen De items blijken curieus te passen Alsof een ziener in mijn laptop woont Ja, Google heeft nu openlijk erkend Dat al mijn mailverkeer wordt afgescand…

Een otterstel in de Nieuwkoopse Plassen Krijgt voor meer kans op seksueel verkeer Een tunnel...want dan komen er nog meer Wat zeldzaam is daar moet je goed op passen Maar toch...wil je die beestjes zeldzaam houen Dan moet je juist géén ottertunnel bouwen…

Diegene die de hertenstand beheert In het natuurgebied Oostvaardersplassen, Wil uiteraard goed op de winkel passen: Gewetensvol wordt er geliquideerd. “Wij hebben echt het beste met ze voor, Wij schieten ze heus voor hun bestwil hoor.”…

We hebben nu zo’n warme oceaan Dat wetenschappers er geen bal van snappen Het onderwaterleven vangt de klappen Dat kan veranderingen slecht weerstaan Ik heb besloten extra op te passen En voortaan niet meer in de zee te plassen…

Een en zes, zestien Twee cijfers ergens naar toe maar ook weg vandaan de kindertijd nog in je schaduw de volwassenheid slechts een paar passen verder nog even nergens volledig moeten…

Wetenschappers hebben beslist, ze passen bij elkaar. Het klinkt misdadig en immoreel. Niets zo mooi toch een klassieke, schuchtere paringsdans? Is het niet op de speelplaats, op kantoor, op de bus of misschien in de sportclub. Relatiedeskundigen zeggen romantiek wordt overschat.…

Een FRESIA zou ook wel passen, een TULP staat niet zolang, ik maak je gewoon mijn BOTERBLOEMPJE, dat ik steeds weer plukken kan.…

Als sponsor van de hoogste voetbalklasse Draait onze KPN de geldkraan dicht, Al is het een verbazend nieuwsbericht Omdat die twee goed bij elkander passen: De teruggang die de KPN beleeft Past bij het spelpeil dat ons voetbal heeft.…

Den dinsendag Vol wisse wassen En struise vrouwen Met ganze passen En hemdse mouwen Silicone tieten Vlaamse frieten En breezers continue Onder grootmoeders Grauwe rokkentenue…

Op de heuvel staat een paard van krijt Ik luister naar herinneringen die niet meer om mijn vingers passen Raak ik ze kwijt of verliezen ze mij Met mijn oor tegen de aarde hoor ik het naderen Het gaat niet voorbij ------------------------- uit: 'Bunker Hill', 2001.…

waar ben je rennend door passen en dalen ver weg van hier dwalend in een doolhof van gangen heb je het licht al gevonden of het licht jou jouw taak hier is nog lang niet vervuld vecht je weg terug…

ze kwamen niet gelegen de woorden die ik zocht en vond tussen de raadsels van mijn leven geen zin die mij zou passen als een warme jas maar waarom zou ik wanneer de zon er is, het lied dat vogels zingen dan nog zo uitgesproken moeite doen…

Die passen eerst de statistieken aan, Waarna je ’evenredig’ dood mag gaan.…