Alle inzendingen over patat OR stinken

Ik bak wel eens wat een ei of zo, maar dan heb je't wel gehad toch is mijn kookkunst niet, wat je zegt, je dàt Ik smeer wel eens een boterham en ik zet wel eens koffie ik kook wel eens wat water en zet dan een pot thee het is wel met de billen bloot het valt dan toch niet mee Ach ik bak wel eens wat ik haal zelfs wel eens patat…

Z'n gedrag vond ze zeer onattent en ze goot op het hoofd van de vent mayonaise en zei: 'Wat een lomperd ben jij; hoepel op, zak patat, die je bent!'…

Wanneer julle deur jul spogbuurte ry dink tog ook aan hulle, julle, stink- rykes. Die probleem is vir ewig en altyd hier. Wanneer julle segefeeste vier, julle jul kisdrink aan mooiwyn en bitterbier, nooi ook die meerkatte, vir ‘n bietjie plesier.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Wie in een volle lift een windje moet die hoeft zich daar niet meer voor te generen integendeel, uitbundig flatuleren dat is voor de gezondheid juist heel goed Als mensen om u heen daarover klagen zegt u; ‘Ik sta mijn bloeddruk te verlagen’ Uit een studie is gebleken dat het gas dat ervoor zorgt dat winden gaan stinken helpt om de bloeddruk…

Het wasgoed gaat stinken potten en pannen koeken aan, haar huwelijkskleed rafelt en vervuilt onder zijn boze blikken.…

Donder nu maar op ik voel teveel pijn Hoe lief ik ook ben jouw hart is te klein Wees maar heel stil je woorden stinken Slim en doordacht kwetsen verminken Voel wat ik nu voel of lieg je hart vrij Ontken je hardheid je speelde met mij Laat me nu met rust ver van mij vandaan Liefde eens zo mooi voorgoed vergaan....…

je spat uit het ogenblik zelf niet gewekt de straat nat, glad weerspiegeling tram onder je raam en dan: stoned op een meter van de televisie dichtbij visie zak patat, dag drie Ik kriebel over haar buik, bop in haar navel, plop haar schaamte open Kus mezelf, zes jaar later weer Spattend in dit blikken spat blik…

Spoelbloed hardloop die heelal deur, waar liggame in massagrafte stink, toegegooi word met spoelgrond wat, skuil agter die leuen van spoelgoud blink.…

er speelt een straatmuzikant de blues als een echo uit een andere steeg de schelde stinkt zoals de schelde stinken moet voelt thuis als vanouds de kaaimuur weerspiegelt mijn jeugd die verdwijnt bij springtij en keert weer terug als de volle maan geweken is en ik met mijn voeten geen water meer raak de blauwe steen blijft mijn bank…

A4 door twee dat is hij, alleen een fragmentarisch man soms hilarisch, maar meestal betreurenswaardig met zijn pen, zijn blik oneindig, ja, onnoemelijk ernaast gericht hij heeft geen weet van het leven, hij schrijft inkten stokje in de hand en droomt zich weg naar papier dat scheurt mocht hij stinken, hij zou ruiken naar de dood…

Ik ga je nu ontvrienden Voordat je mij ontvrienden gaat Degene die wordt afgedankt Blijft vaak het langste kwaad Die stomme maaltijdplaatjes Van pasta of patat Of enge kinderfoto's Die ben ik echt heel zat Het is gewoon niet leuk meer Zoals het hier nu gaat Vandaar mijn drieste actie Ik hoop niet dat je nu haat Je hebt het zelf te danken…

ontbladerd elk woord gevild de man slacht een schaap in één haal snijdt het mes het bloed bulkt – zo ook de dichter de kraagsteen stut niet meer de waterspuwer zwijgt geen weemoed, geen vergankelijkheid geen woekering, geen decorum geen meeuwen op het spantbeen restafval zucht niet restafval weent niet kattenbakvulsel en wegwerpluiers stinken…

Ontbijtkoek en een bord patat. Heb je nog niet genoeg gehad? Een grote schaal met frambozenijs. Rozijnenbrood met heel veel spijs. En heb je dan genoeg ontbeten. Wordt het hoog tijd voor 't warm eten.…

Met een mobiel, en een zak patat. Weet niets van oorlog, speelt op het plein. Waar het gewoon nog kind mag zijn.…

Te stom om voor de duvel te dansen Zit vast drie keer per dag patat met mayo te schransen Met haar domme ULO-oogjes naar spelletjes voor imbecielen op Net zoveel te kijken en dichters en gedichten waar ze geen moer maar werkelijk ook geen moer van snapt af te zeiken Willeke, I hate you...…

Pijn is een grenspaal soms een hek, soms een muur waartegen ik soms leun vrezend voor mijn leven Ik kan alleen nog zingen voor mezelf, om niet te verdrinken in blues, mijn stem omhoog laten klimmen en blijven dansen zolang ik niet dood ben Liever zweet en stink ik van ellende dan dat ik niets doe en verlangend en droevig zuchtend…

ik staar naar mijn pantoffels zij geraken sleets en vaal zij beginnen te stinken maar ik durf ze niet te wassen. de dag heeft een aanvang genomen de zon schijnt zo dadelijk ga ik in anonimiteit een eindje sloffen op mijn pantoffels. dag.…

zij serveert thee uit het antieke servies geen sherry of wijn het is weer trendy om middags nog niet aangeschoten te zijn voor het avondfestijn vol rauw mannenvlees met spieren in extase binken die stinken naar olie en zweet huid licht gelooid de blik niet gekooid in wellustige jacht maar ze hebben het allemaal gehad van plate naar…

huizen ruiken roestig leven deuren knarsen ongeluk niet geopend stinken kamers naar te weinig buitenlucht ramen zijn grauw afgeplakt dagen nog niet afgelakt maar grof in hun contouren zonder kleuren opgezet het zijn geen kunstenaars die het bestaan versieren met een gloedvol perspectief vandaag is vaak hun dief tussen licht en donkergrijs…

je overschaduwde het blond waarin zon en wind hun zomers speelden in de krullen van onze haren en het wit van golven het blonde open waar wij vroeger zo vaak hadden gelopen werd parkeren in beton duinen verdwenen voor recreatie rondom de vette baklucht van patat en snelle hap maakte het strand nog viezer dan ooit gedacht…

Geef mij slagroomtaart Een dik belegde pizza Patat met mayo Want die worteltjes En komkommers met radijs Komen mijn neus uit Ik neem nog een glas Ik ben nog even niet klaar Laat de fles maar staan Want die droge maand Heeft wel lang genoeg geduurd Schenk nog een keer in De hometrainer loert Jaloers naar mijn luie bank…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Zonder jou, kan ik niet men kan er evengoed voor pleiten dat ik mezelf in vier moet splijten als kwartslacht van mijn liefdeslied Ik schenk, te krassen door de kraaien warme kassen waar wouden planten gelukkig wormen door mijn restanten een tierig bos, dus laat maar maaien Slink, stink, rot mij onherkenbaar zwam en schimmel, kom bot welen…

Zijn smoezen zijn al jaren afgekloven, toch moet men hem op zijn woord geloven, tenslotte doet hij zijn “stinkende” best, en stinken doet het … het parlementaire nest. Al jaren weet hij zijn lof te kraaien, steeds weer de waarheid te verdraaien, en zij die aan hun baantje kleven, draaien met hem mee, door eigenbaat ingegeven.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Een vredesduif at in een snackbar patat en daar ging ze heel rustig mee door, doch ineens kwam een pad die een spuit bij zich had. Hij bestelde 'n patatje met oorlog. De vredesduif zei: 'Wat onrustig doe jij. Zulke saus geeft alleen maar gedonder.'…

, de kermis, alsmede de enorme drommen publiek de mooie sexy meiden gestoken in vaak bijzondere tuniek het gehuil der motoren, lichtflitsen van de koplampen die 's nachts de hemel sieren het moeten overnachten in de buitenlucht, vaak in de regen op het zand gelegen op de grond tussen vuil, vlooien, mieren en lege zakjes patat…

Het was een prachtig gezicht om dat gelovige gezin voor de patatten met mayonaise en de kroketten met mosterd te zien bidden. Zoiets zie je zelden. Ik bekeek een surrealistisch schilderij.…