Alle inzendingen over pijn OR verdriet OR dood

Het zinkende schip zonder roer of kaptein was ooit een brigade gevreesd in Brazil, het liep tegen Turken te hoop zonder wil - Guus was de koers kwijt, de afgang deed pijn... Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Zij schreeuwen van verdriet, pijn en ellende... Ze zijn enorm bang, om gek te worden van hun pijn. Woedend van verdriet. Wat te denken, van de tranen, te delen? Daarvan word je stil en liefdevol.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode…

En de dood Aarzelt niet te halen Jong en oud Groot en klein Waarom kan ik Daar niet aan wennen En waarom... Het verdriet En het gemis Geeft altijd Zo'n vreselijke pijn...…

Rouw, het zusje van de liefde heeft een broertje, die heet tijd en 'die tijd heelt alle wonden' maar een litteken, dat blijft zelfs alleen maar daar naar kijken voedt de pijn en het verdriet slechts de dood kan dat verlichten want als dode voel je niet…

Wat ik voel Is de pijn Van wat niet is Maar had kunnen zijn Afstand als schuld Liefde voorbij Pijn in ruil Voor de liefde in mij…

Verdriet gaat verder dan pijn, Verdriet is voelbaar, verdriet doet pijn. Ik heb verdriet.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Door de intense pijn word ik van binnenuit opgevreten, door het verdriet tegen de grond gedrukt. De machteloosheid graaft een donk're kuil waarin het ongeluk mij stort. Tenslotte bedelft de eenzaamheid me met de eeuwige vergetelheid. ik ben levend begraven en dood ga ik door het leven.…

Ik moet door Het leven staat niet stil Maar zonder jou Is niet wat ik wil Waarom verliet je me En verdween je uit dit aardse paradijs Het spijt me lief, ik voel me verlaten Toen jouw lichaam koos voor de laatste reis Elk weekend kniel ik bij je grafsteen neer Bedankt voor je aanwezigheid Ik was liever zelf gestorven Als dat jouw pijn…

Niemand die het ziet, Nooit eens echt blij Door mijn vele pijn & verdriet, De dood komt dichterbij. Ik ben nog maar een klein meisje, En heb al zo veel mee gemaakt. ’t Is geen paradijsje Ik ben diep van binnen geraakt. Je ziet het niet, Maar ik voel het wel !…

ben heel veel vrienden kwijt geraakt om jongens, drugs en seks ik wil het mezelf niet aandoen ik ben het helemaal niet gewend gisteren hoorde ik weer iemand zeggen ik heb geen zin in het leven ik dacht: je hebt gelijk ik heb helemaal geen kracht meer over dat doet me pijn! waarom ga ik niet naar het leven na de dood?…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Voel je verdriet en pijn Waar het ook van mag zijn Bedenk dat ik er voor je zal zijn…

Pijn, pijn, alsmaar pijn Nooit even zonder zijn Sterk blijven, gewoon blijven doen Maar het is nu niet als toen Feesten, lachen, plezier maken Ik wil wel, maar mijn lijf begint te staken Het gaat niet, al wil ik nog zo graag En wat ik doe gaat even traag Ik ben nu even niet als toen Ik kan eigenlijk niks doen Niet dansen want dan doet…

Was het de angst, de pijn of het verdriet? En ik, die blij ben dat ik adem, dat ik leef, Was ziende blind voor wat ik in je ogen las. De wanhoop in je oude ogen zag ik niet. Natuurlijk, het besef komt pas later, En de eenzaamheid: Het weegt zwaar. De dood .. het Witte Licht .. de pijn.…

dood te zijn misschien is dit wel 'n stukje antwoord op al het verdriet, de strijd en de pijn…

Als pijn zoveel pijn doet Dat je niets meer voelt Dat je ziel verdoofd is Volledig onderkoeld Als pijn zoveel pijn doet Dat je niets meer ziet Dat je niets meer hoort Zelfs geen haat of verdriet Als pijn zoveel pijn doet Dan leer je het kennen Dan doet het geen pijn meer Je kunt er aan wennen Maar verdoofd en gevoelloos Zal de dood…

Het zijn tranen die weten, wat pijn is, wat verdriet. Het is een moedig mens, die het aandurft, om in een stille vijver van verdriet, een wonderlijke steen te gooien. Zie! De steen heeft onze angst verdreven. Onze ogen worden vanzelf weer droog. Onze vijver is opnieuw gaan leven!…

van pijn en zonder vrees nu verder leeft en geen verdriet en tranen kent – en mij nabij zal blijven waarom dan toch sta ik hier nu alweer zo innerlijk te breken…

En helpt met dit leed en verdriet. Of heet die God soms Allah hier? Verlicht hij pijn op zijn manier? Wie het dan ook moge zijn, moge Hij verlichten, hun pijn.…

Alles deed pijn. Twee uur lang in kleren gehesen worden deed pijn. Zijn vrouw zijn deed pijn, lachen deed pijn, grijnzen al minder, moed niet. Moed wordt ervan gemaakt zoals een vuist van vijf vingers. En verdriet is die vuist weer opendoen. Sterven doe je alleen. Niet sterven ook.…

Waar pijn en verdriet te erg overheerst. Ik wil niet meer leven ik wil dood. Ik wil bij mama zijn zonder verdriet en pijn.. Maar diep van binnen weet ik ook dat ik hier hoor te zijn. Dat er mensen zijn die mijn aanwezigheid nodig hebben Die ik pijn en verdriet zal doen als ik er niet meer zal zijn.…