Alle inzendingen over plastic OR onverteerbaar

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ziet hem lopen kilometers maken drie grote plastic tassen -zijn bezit ritueel lopen? honderd meter heen met twee terug voor die éne plastic tas onder zijn arm een regenjas heen naar wachtende twee dwars door regen en plassen - man… wat zit in die tassen?…

lichtelijk gebogen op het tafelblad omdat dit voor nu de vrije houding van handen in de zorg is gebleken rust en bewegen zo wordt de dag gegeven en in vrije tijd de hobby verstolen nagelbijt om alles rustig te verwerken monden te moe om alert te reageren in onrust om steeds het beste te presteren dagen verdwijnen in het plastic…

geleden om papieren Een paspoort voor een buitenlandse reis Een geldig groen verzekeringsbewijs Gestempeld en formeel geaccordeerd Voor wielvoertuigen op minstens twee assen Strak in de lak en gemotoriseerd Dan was ik God in Frankrijk, niets ontbeert Thans laat ik mij als volgt legitimeren Toon ten bewijze van identiteit Een plastic…

De roos die ik had geplukt, rolde in een fabriekshal van de lopende band Toch smakte haar kus, en smaakte naar grind of grond Het gestroomlijnde lijf dat ik soms beklom, viel af als een bergpad vol steenslag Inmiddels rot mijn hart weg in 'n zompige wei naast de Hoogovens Wanneer water Wanneer zand Waar mengt men koude lijven…

Mijn dag is goed, mijn zonnebril van plastic doopt de bomen, het gras, de stoepen en de deuren in transparante zachte groene olie, er kan mij niets gebeuren.…

Het leven dat ophield Toen het uit zichzelf Beëindigd was - en er geen Levend wezen meer te vinden was Op de aarde die inmiddels Net als alle leven Tot kunststof verworden was En jouw lippen en de mijne Tot plastic versmolten waren In een kus die altijd duren zou…

Je rijdt toevallig een gehuchtje in En moet dan tanken. Maar dat kan niet, want Je kunt alleen betalen à contant Terwijl je nooit meer cash hebt. Enkel PIN Zo wordt de consument in kleine dorpen Door de vooruitgang achteruit geworpen…

Toen zag ik pas Dat het een plastic tas was Die vervuilt op grote voet. Een manier van proberen Aan vervuiling te refereren?…

De kerstboom biedt nu extra veel plezier, we vullen hem dit jaar met ornamenten, met namaakijsjes, muffins vol met krenten, gevulde koeken, frikandellen, bier. De boodschap van het kerstfeest deze dagen: niet één, maar een complete winkelwagen.…

Laat de materialisten toch sjouwen met de plastic tassen van hun vrouwen. Verlichte geest met weinig geld op zak zit op een terras, ook onder de plak.…

ik wil niet meer ik wil niet meer van halloween en jingle bells van plastic en karton ik wil niet meer van winst en groei van splijtstof en carbon ik wil niet meer de rups is volgevreten het nest is volgescheten ik wil niet meer ik kruip in mijn cocon…

Bekoorlijk beeldend deelt de poëet zijn vroede visie op het leven zichzelf ontwikkelend tot profeet met een edel eervol streven waardoor de waarheid wordt gekliefd in onverteerbaar wrange woorden hij maakt zich daarmee niet geliefd bij wie zijn boodschappen aanhoorden niet alle poëten is ‘t gegeven na ‘t werpen in de zilte zee om zoals…

zwaarder dan het hart dragen kan opnieuw hapert de geest inzake verbeelding of blijken namen anders dan jaartallen boomlang versteend, anders dan graniet het gebeente ontwijkt zijn vlees verscholen in diepere ijslagen teruggedrongen tot krapte van huidhonger in de kelder van aardruimte omzwachteld met schimmeldraden onbestaanbaar, onverteerbaar…

zij zijn eindelijk geplukt mijn plastic bloemen na koesteren en sproeien begonnen zij in namaak echt te bloeien heb met ze gepraat mijn dialoog was schijn toch vonden zij het fijn lieten hun kleuren gaan weg uit het stofferende bestaan zag hoe zij verwelkten het uiteenvallen van kelken in uitbloei bij elkaar geraapt als plastic afval…

Er is geen enkele braam – of andere struik waar geen plastic in is blijven hangen. Een onwerkelijk en onthutsend beeld.…

Live is a cabaret zelfs buiten jouw theater show en glitter plastic en glamour een ware maskerade tot slot de finale een salto mortale…

en als ik haar vraag naar het begrip van eeuwigheid zegt ze de hei is mooi dit jaar door een vroege zomer en de wereld paars en zingt ze -met de radio- dat ze is geboren met een plastic lepel in haar mond…

eierdoppen in het gele gras veranda's met de maandagwas keukens met de geur van gas kaakjes in de plastic tas glanzende spoorrails waar ik op plas Remco Campert…

Keihard en onverteerbaar; een skelet. De letters echter, lopen uit de pas. Ze zijn van vlees en bloed en klinken mede, Vocalen zijn gestut door grommen, sissen. Zij mogen alles autonoom beslissen. Geen mens snapt hun onregelmatigheden, Zoals daar zijn, het `is` en `zal` en `was`.…

De grenzeloze bruutheid van slechts 1 persoon is onverteerbaar, krankzinnig en voor ons- ongewoon! Staakt het vuren, leg neer die geweren en stop met bombarderen, geen mens is onsterfelijk!…

De zeep lag in het plastic bakje. Schuimbelletjes, half weggegleden, dat was je moeder of je vader. Kleine tongen, wit of groen, steeds dunner, met een scherpe rand, zo doodmoe in hun plastic bakjes: niets voor een inventarislijst.…

De maan is een lijk En ligt wit en bloot Onder een laken op het zwarte Plastic van het rijdend bed Ik snijd in de nacht Mijn metalen scalpel zoekt Wanhopig naar het warme ochtendrood…

Volgens Amsterdamse verslagen meert men straks aan langs plastic kaden of houdt men zich schuil op drijvend zwerfvuil. 't Lijkt Hollands hoop voor bange dagen.…

Alles wat ik schrijf verdwijnt in jouw vuilnisbak ongelezen in de plastic zak samen met het lege melkpak daar liggen mijn brieven gedichten en wat dan ook meer ze waren toch zo mooi maar in jouw ogen slechts rotzooi.…

Toen waren er geen plastic vuilniszakken, En evenmin bleek er een stoep te zijn. Op het banket dat toen is aangericht: Zo ‘n hoofd op tafel…..toch ook geen gezicht.…

Die actie op het feest der liberalen, Ziet één partij als een milieudelict, Omdat het overal van plastic stikt, Wil zij juridisch haar gelijk gaan halen. Als dit zo doorgaat, krijg je al met al, Een eeuwig proefballonnenfestival.…

Als niets meer Echt is, als Alle natuur tot Kunststof is Verworden in De maalstroom Van deze maatschappij - En niet alleen Jouw tranen maar Ook je glimlach In plastic is gestold Dan weet ik zeker Dat alles dat voor mij tot Dusver waarde had Voorgoed is uitgehold…

, zei ik ‘Ja, maar we doen er zelf aan mee’ zei hij ‘k Ging met een grote groep naar India om te mediteren voor vrede Er waren tenten voor de massa mensen elke avond stonden daar plastic flessen water voor ons klaar In de morgen vruchtensap uit plastic bekers idem dito de milkshakes Daarna gingen we naar een ashram, Verband…

hoe vaak ik jou ook droomde in dromen en zoet mijn fantasie de werkelijkheid voorspelde ik spelde de zinnen van beminnen in woorden ongehoord tot de klanken voor jou galmend misvormd daar ik hen niet over mijn lippen kon tillen zodat slechts de stilte over onze ruggen kroop en de hoop op later de reis per seconde vertraagde onverteerbaar…