Alle inzendingen over plotse dood

Mocht het einde nabij zijn en wacht mij een plotse dood laat je mij dan herboren worden in het morgenrood, laat je mij dan wederkeren langs de regenboog om te baden in het lentegroen, te juichen in het zonnelicht? Please God, het is wellicht een dwaze vraag, maar God..., ik leef zo graag!…

Maar nu is Juul plots dood. Plots foetsie naar een beter niets? Juul had zelf ook een ezelskop. Waarschijnlijk van Henri Matisse. Het is de vraag hoezeer hij niet meer is, want niemand, niemand die hem mist.…

Bij de plotse dood van R.G., op 2 jan. 2014.…

- naar ik hoop - zijn met blindheid, doofheid geslagen houden zich plots dood.…

dood wat gisteren normaal was is vandaag buitengewoon houvast blijkt drijfzand dat de hoop ondermijnt van de bakens van liefde die kwetsbaren steunen de wereld van vandaag wordt zichzelf niet meer als dit normaal abnormale ons nieuwe gewoon wordt hamstert straks eigenbelang naastenliefde stiekem leeg…

Als ik mijn ogen sluit, kijk ik de toekomst in Kinderen die opgroeien, mensen die ouder worden Als ik mijn ogen open, stromen mijn emoties Vreugde, pijn, geluk maar ook verdriet Als ik mijn armen open, sluit ik ze Om geliefden vast te nemen, een knuffel te delen Als ik mijn handen uitsteek, draai ik me Om dierbaren een hand te schudden…

en plots wil je meer meer dan je wil meer dan je kan je denkt keer op keer wat is het hier stil komt er nog iets van zo gaat je leven heel zachtjes voorbij je bent altijd te laat dan denk je even we keren het tij we komen op straat maar je bent wat moe leest liever de krant of kijkt naar tv je komt er niet aan toe je blijft aan de…

Het leven Werd jou ontnomen Heel bruusk Onverwacht Maar bij ons Laat je achter Een heel verhaal Vol herinneringen Nooit Zullen we je Vergeten Je bent In ons hart.…

kan zijn sluiten af om gedachten vast te pinnen op een lijn waar bij het gesproken woord intonatie zich nadrukkelijk manifesteert zijn de leestekens op schrift de leidraad voor interpretatie toch zijn zinnen ook nog gebonden aan de hiërarchie van alinea’s en hoofdstukken zij bepalen met proloog en epiloog de paden die het plot…

in de geschifte luwte zweefde de zeepbel vederhoog en in de kleuren van de regenboog spiegelden wij ons een lieflijk voorjaar jouw ogen waren het licht het zicht tot aan de horizon kleurde met het hoge gras in gouden gloed de lome toekomst gaf jij het sein of was toch al veel eerder het einde plots voorzien?…

't Is meie, 't is meie er jagen kikkers in de vijver kijk… ze vrije, ja ze vrije? bolle wangen: grote ijver.…

stopte mijn hart met kloppen tik tak tik tak de tijd verstreek zonder uit te glijden langzaam kleurde de grijze kamer, blauw vleugels werden vastgesnoerd bleek wat ik tot dan toe geleerd had voldoende om toegang te verkrijgen tot het witte licht opgenomen in een zee van liefde waar ik verder zal groeien tot daar waar sterren…

en dan zo maar uit het niets staat de wereld even stil even maar het verdriet van nooit meer biggelt over wangen van degenen die haar altijd een warm hart hebben toegedragen Nelleke rust zacht…

ben je uitgevlogen ons voorgegaan wellicht van hier waar je sinds ‘56 woonde ging je over in ’t licht nooit meer Maison Kelder gebakjes eten, met jouw verjaardag voor ’t Nieuwe Jaar zal de stilte ooit gaan wennen al voelt ’t voor nu wel heel erg raar…

Plots was 't alsof ik maar niet uit een droom ontwaken wou iets me wakker maken wou En kort daarop weer het moment dat ik verdergaan mocht in de droom alsof alles bij het heden heel gewoon Maar ook, dat dit juist en het enige echte is waarom nu alles draait…

stap je uit zonder iets te zeggen te hebben aangegeven kwam de dood als een dief in de nacht en zette jouw hart stop heb je hem gezien, gehoord aangesproken dat het jouw tijd nog niet was omdat het leven nog veel te veel moois in haar droeg of bleek hij meedogenloos snoerde hij jou de mond nog voordat…

Zij ging nooit dood in zijn ogen totdat ze ging toen werd ze plots een herinnering.…

ik aanschouw de dode een mens als voorbode voor mij plots een monument doch hij leefde in de eeuwigheid een moment…

Dood, net als in mijn droom Je bent dood en dat is wat ik voel De geest die was er ook Nu, hier bij mij De geest praat ook, tegen mij Hij is er en hij is er niet Dat is wat de dood tegen mij zei Ook zei de dood; De geest gaat weg Slapen, in rust, zonder jou erbij Toen plots vaagde hij weg Inderdaad, zonder mij…

in jouw gelaat zie ik de blik van beantwoorde liefde tot de dood ons raakt als dan de dood ons plots wreed scheidt dan verbindt onze liefde hart en gedachten door de dood heen zijn wij nog een tot in volgend leven jouw gelaat ontwaakt…

Er was eens een dame in Dalen Die klaagde aldoor over kwalen Plots kwam ze in nood En ging daarna dood Doch niemand vernam de signalen…

was je maar enkel alvast voorop op zoek naar een uitgelezen plek voor een zomerbuffet met al wie je lief was je holde vooruit zoals wolken boven zee terwijl het eerst nog zomeren moest…

Friso werd plots door de dood overmand visionair was die supersportieveling intelligent, zelfs briljant (meent een krant)…

De run op afkickcentra is plots groot Sinds Amy met haar leven moest betalen Zo trekt ze indirect nog volle zalen En wie kent niet die spreuk van dood en brood? Een dode rockster propageert ontwenning Hoe schrijnend is die bittere erkenning…

De manisch depressieve alpinist wist Toen de dood hem plots kwam halen Het noodlot had hem eindelijk gekist Na een leven vol toppen en vol dalen…

Verbijsterd laat je ons achter; zo jong was je nog, zo krachtig, zo boordevol energie en plannen, maar de tijd staat stil en wij begrijpen het niet; kunnen zelfs niet meer denken. Er is enkel de leegte, het duister, het staren in de verte. Wie spreekt over zin en betekenis, wie voelt wat niet kan gevoeld worden? De aarde draait door en mensen…

Het was niet koud maar de kilte rukte op vanuit vingers en tenen en het puntje van de neus Ik lag en zag de ogen van de dood die lonkten van nabij Plots was daar de engel gehuld in smetteloos wit die met zijn apparatuur elke kille kou verdreef de dood de ogen sloot Bedankt dokter u was op tijd het is nog niet mijn tijd…

Lief mij schat vertrouw mijn initiatief lief mij staand krom plat in bubbelbad op de kokosmat nauw achter in de mini tussen knalwit duizendblad en de laagstaande verblindende zon zoals prille liefde verblindt verwarmt ze streelt mee klaverblad een vier en plots klinkt onder spelende vingers zijn opgewonden stem ik lief je schat ondanks…

Een gezicht is als een gedicht met een eigen karakter en een plot Soms kijkt een gezicht als een kaars zonder licht soms als een vol passie, vol van genot…

Wij noemen ze dus Ploot en Fuit (zo zagen zij er namelijk uit)… Fuit was zestig angström groot maar magerder dan kromme Ploot.…