Alle inzendingen over podium OR parket OR decor

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

op een podium kun je soms heel even meevliegen zonder vleugels en wonen in 't kasteel van de verbeelding maar als jij de muze bent die de maker dient en de maker bepaalt ben je onderdeel van zijn decor en decorum dan loop je het gevaar vlak voor de gordijnen sluiten vleugellam te landen op de planken van zijn uitgespeelde spel met…

ik ben een der spelers op het grote wereldtoneel kijk naar mijn buren ook zij spelen mee ieder draagt bloemen gerangschikt naar smaak we delen lachen en groeien in woordloze samenspraak het voelt als eigen in een decor zonder end we raken en begrijpen omdat ieder elkaar kent in een massa zonder geluid spreekt op het podium der stilte…

we verwachten elkaar passen precies negatief in het rolletje toekomstige foto’s jij speelt de rol die ik wil in mijn leven je regie maakt mij figurant in jouw spel moeilijk om samen te spelen rollen te delen in decors van elkaar op het podium een paar figureren we wel in het toneelstuk van morgen of is de rol die we spelen…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

meisjesmasker voor oude vrouw beklimt haar grachtenpand met gevelsteen pakt de vergulden deurknop en valt door een dure opening in lek krot waar de bomen doorheen groeien. Ze neemt de diepvriesmaaltijd uit een kapotte koelkast en eet de wormen van een kartonnen doos haar nertsmantel met mot, hangt over een antieke stoel die bijna bezwijkt…

podium plaatsen tot ver in het hedendaagse want in civilisatie gist het binnenste van de hel tonelen wisselen snel wil melker 11/12/2018 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

alsof ze op mijn lijf waren geschreven schrok toen ik heden herkende tussen verleden en toekomst keek mezelf aan we lachten zijn samen het podium afgegaan…

zonder mezelf te kleineren is het mijn rol om op jouw podium te figureren jij bent een theaterbeest met in lach en ogen het grote wereldfeest vaak sta ik stil deel decors in het halfduister als de spot jouw act opluistert veel tekst is mij niet toebedeeld ik reik aan waarmee jij aan de slag kan gaan toch komt ook mijn moment…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

jij ziet publiek dat hunkert van verlangen maar je laat de liefde zich verhangen in een strop verdriet zij lacht om ironie schampert met sarcasme hoe lang moet ik nog wachten tot ik jou op het podium zie…

"overvallen door de stilte en omringd door het geluid, zag ik de onbenulligheid van de strepen op het parket, en ik besloot te blijven, omdat de stilte mij vertelde dat de angst ook onbenullig is"…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Wat doen we hier, in dit decor van gestorven vrede? Dromen we van laatste meesterzetten? De boterham en de drankjes zijn echt de ronde zaal is geen podium ze werpt een vuurtorenlicht in lege straten -- een baken dat nachtvlinders aantrekt en iedereen waarschuwt hier weg te blijven…

Je koffiekop bleef liggen, Roerloos op het parket, Alsof het nooit, Met brute kracht, Van de tafel werd gestoten. Alsof je nooit, Boos opstond, En ik niet huilde, Toen de deur werd gesloten.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

De danser wervelt om zijn as Maar blijft loodrecht Kromt de rug Geen pees scheurt Geen pijnscheut verzuurt de lippen Reikend naar een roes Scherend over parket of tegelvloer Rekt hij het kraakbeen tot moes…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Begrijpen is wat lastig in dit moeilijke parket maar niets is onmogelijk in deze omdat je nooit weet wat niet deert.…

vrijheid vinden en geademde antwoorden ontmoeten - het doet mij slechts vragen om meer je ogen ruimen al snel een plekje voor me ik schurk me naast je en reik met aandacht raak je zacht - je bent dichterbij dan verwacht - en met enig pleinvrees betreed ik je hart dwarrellicht als zon door een bladerdak beschijnt de vandalen die jouw podium…

uren kon ik naar je ogen kijken proberen de beelden te begrijpen die jij uit je leven liet zien je lach bleek het podium dat jou altijd getrokken had niet om te laten zien wie jij was maar wilde zijn meer om te geven samen momenten beleven van intens plezier waarvoor jij en wij zitten op de bankjes hier jij nam ons bij de…

De danseres Staat voor paal, Stringent Wringt zij Lijf en leden, Muzikaal gestangd, glijdend, Geeft maximaal Zichzelf in minimaal, Onderworpen lijdend.…

Op het Podium Voel ik me thuis Sla als een wilde om me heen Tast mezelf in het kruis Een schreeuw van gekte Het publiek ontwaakt Door deze schreeuw van triomf En ik sta daar enkel naakt Ik en het podium Stront voorop De mensen genieten Van mijn rotkop Doch het geeft voldoening Een vermaakt publiek Maar na elk optreden Voel ik me…