Alle inzendingen over postume dichtbundel

Een postuum eerbetoon aan Daan de Ligt, Die afgelopen week is overleden. Daans houdbaarheidstermijn was overschreden, Wat op te maken is uit zijn gedicht. Een afscheid dus, precies zoals het hoort, Ook Daan de Ligt leeft in zijn rijmen voort.…

Een lintje voor de welbetoonde moed, postuum voor het bemanningslid dat stierf. Was daarmee dan werkelijk recht gedaan: had de schutter de vrede in het vizier, of wees de dood de schuldigen aan? Nee, het onrecht was al eerder geschied. Een ieder lijdt op zijn eigen manier, maar de oorlogsgod spaart nooit iemand niet.…

hoor de pilaren verhalen murmelen in voorbij gaan aan luister naar het stenen fluister van daar eeuwen staan zij vestten rijk op roomse grond torenden hemel aarderond wij zochten crypt en catacomb het postuum gezelschap sloot eerbiedig onze mond in stilte van de geest zijn wij met hen voor even dicht bij god geweest…

Nu ligt, postuum, de Tourwinst van Pantani Alsof zoiets nog zin heeft, onder vuur Daarmee getuigt dat premiejaagbestuur Van een tot visie opgepimpte branie Heldhaftig hoor, zo'n poging tot catharsis Van bobospul dat plots zo steil en bars is…

Phil Everly is vrijdag overleden, Mijn jeugdidool wordt nog postuum bedankt. Jeugdsentiment heeft hij briljant verklankt, Wat werd hij met zijn broer door mij aanbeden. Aan hen die hier totaal niks van begrijpen: Ga maar een keertje ‘Bye bye love’ staan slijpen.…

Ik denk nu er weer heilig wordt verklaard Aan jochies die bij Niënhaus of Jo Gijsen Na afloop zelf hun broek op moesten hijsen De beelden levenslang in hen bewaard Zou het vandaag dan niet geweldig kloppen Die twee postuum de kerk uit te schoppen.…

Haast samen: Wally Tax en Anton Heyboer De een te jong, de ander oud genoeg Maar voor hen allebei nog veel te vroeg Om reeds te dienen als postuum kopijvoer Want afgezien van leeftijd of malheur Verliest de wereld weer een beetje kleur…

als ik je postuum voorlees wil je mij dan horen al ben ik er niet bij als je mij dode dichter niet vergeet mag ik dan in je verwondering leven als je mij in stilte tot je laat spreken mag ik je soms dan opnieuw ontroeren mag ik dichterbij jou zijn in nagelaten taal zou je dan de toon van je hart verstaan?…

op vreedzame graven staan gebeitelde woorden als afscheid voor de laatste reis bij een verzakte zerk staat postuum een boete als schandpaal van nalatigheid ze hebben een put teveel gegraven en met het planten van die extra pijn vraag ik mij af hoe eenzaam kan je dood nog zijn?…

Het was een eenvoudig houten kruis een dode zonder naam een ongeplaatst karkas onafzienbare rijen strak en recht geen reden te overleven gezochte dood rust in het gelid stilte op maat eindelijk thuis niet te vinden onbekend postuum geeërd…

de stemmen die verstomden in de mist steken zo nu en dan de kop op zij dansen als vlinders over het verlaten veld vol verhalen waar zij eens thuis waren al was dat maar voor even…

Vandaar dat de EO alsnog postuum Ook Adam schorst vanwege zijn kostuum.…

Rouw Het land bezong de prins in koor als heilige, die goud gekooid was Maar wat een schrik in ‘t crematoor toen bleek dat Claus, die koud ontdooid was tijdens zijn leven al verstrooid was Postuum Dat wij ons daarin zo vergisten!…

Dus wee het beest, dat daarna nog crepeert: Postuum wordt het dan geverbaliseerd.…

----------------------------------------- Openingsgedicht bij de dichtbundel 'Madelieven' (1869)…

Er waren rozen rode, uitdagende, onstuimige rozen van een zomer En jij in die kamer zo stil, zo wit, zo jong Er was een vogel die ergens postuum voor je zong... En hoe ik ze toen haatte Toen en ook veel later De rozen en de zomers uitdagend, onstuimig en rood Zij kwamen terug Alleen jij bleef dood.…

wit was de jurk wit de vlag wit was de woede wit het licht, wit de zon die het zicht ontnam wit de handen in de zakken wit de schilder wit ook het doek wachtend op pigmenten wit de mistflarden, wit het gezicht met haar verre blik wit ook, de geesten, het huilen van de storm die gebroken, zijns gelijke niet vond.…

In de dageraad ligt het geheim niet meer verborgen in de dauw op het gras. Een lichtstraal boven bomen. Een klank breekt een schaal. Muziek. Tussen hoge varens het glinsteren van zilver. Een dwarsfluit kleeft aan de lippen van een dansend kind dat gul met klanken strooit van een lied. Ik herken de melodie maar ben de woorden vergeten…

Uit de dichtbundel Alles op z'n plek van Jeroen den Harder…

. -------------------------------- uit: 'Vrijgezel op kamers', postuum uitgegeven in 2003.…

het is niet alleen het huis dat verdwijnt het is ook de dood die ongenood zijn intrek neemt meermaals op mijn schouders klopt ik wuif het weg als een vogelveer is zij een engel misschien ik denk aan de hand van een moeder hield zij me vast ik weet het niet aan de duiven van een vader die de tempel in en uitvliegen altijd in de…

. -------------------------------------------------- uit: Blauwzuur, postuum verschenen in 1969.…

Zit ik hier ontroerd te wezen zit een beetje trots te zijn omdat Jasmijn heeft voorgelezen uit dichtbundels geheel van mij. Op school had ze verteld dat oma gedichten schreef dat ze ook boekjes hadden juf benieuwd: vroeg waar ze bleef.…

'k Probeer het niet, ook niet postuum. Hij heeft het zelf gevat gezegd: Wat niet te volgen is, is ech. Deze week overleed de Rotterdamse dichter Jules Deelder.…

De engel van vlees en bloed sloeg haar armen om jouw heen terwijl de engelenvleugels hetzelfde deden het keerpunt van de toverdrugs was aangebroken een genadeshot loodste jou naar het hemelrijk terug iets wat wij niet meteen zagen door de brokstukken verblind door de vele magische momenten verbijsterd zoals dat kerkhof in Oudenaarde…

We bouwen aan trappen die naar de hemel stijgen hoog prikt het skelet door de blauwe aanblik die zich met diademen van sterren verlicht, rijzen tekenen van twijfel, ontmoediging en frictie aan gene zijde van onze horizon. De taal verenigt, de arbeid verbroedert, en onze zonden en makkes…

leven blies de schrijver in een vergankelijk relaas met taal als goddelijk instrument beeldde uit in enkel woorden de werkelijke mens – al schrijvend ingekleurd en verkend met de sentimenten van die tijd kleine eigenaardigheden innerlijke en fysieke strijd typische geuren kleuren klanken miskenden uit een triest verleden danken postume…

Sliep ik bij toeval in, dan kwamen de Harpijen Om elk tot bloedens toe met mij te vrijen En 's ochtends knaagde een enorme beverrat Aan alles wat ik op mijn lever had', Omdat ik met het geld voor de collecte Mijn potje voor dichtbundels spekte. -------------------------------- uit: 'Gedichten I', 1978.…

een aartsvader leest de uitgevaren nymf in mollige winterdagen postuum de les voor in ‘t hijgend oor, strijkt de hand over de verzilverde gram een binnengesmokkelde vriendin dringt in, de ritselende tuin staart naar het kronkelend gebaar van het schijnverloren wild een balsemstruik op de borst haalt aan, de slakken breken door,…

Dat jij de bodem bent geweest van mijn lichtzinnige bestaan heeft mij vertraagd verrijkt van geest nadat je plotsklaps bent gegaan sinds jouw vertrek spuw ik mijn gal met sterke drank in het café ik leef vanuit een vrije val en sleur de liefste mensen mee uit jouw postume aureool span ik ternauwernood een boog mijn vogelvlucht uit het…