Alle inzendingen over pover

(Het leven als kunstwerk) Met mijn handen die Hij gemaakt heeft schep ik een kleine hemel over land en water en later rots en strand pover en verlaten alles wat nog in mijn herinnering leeft De wind draait om oud gebergte, om lovertjes en platanen waar liefde pijn verdreef Dit is wat Hij mij geeft iets sterkers om in te geloven…

Opdat in vele verzuurde zielen weer povere sporen van liefde ontvlammen kunnen... tot men eindelijk onbevangen ademen kan: corruptie wacht de strop!…

Vandaag heb ik gewroet in wolken en in velden Matroesjka, het zal lukken, ik word één van je helden al is mijn Russisch pover, ik ben een kosmonaut, wiens landing zal mislukken in jouw Siberisch achterwoud. Nu ben ik een Etrusk die naar jouw warme billen haakt en alles met je doet wat nacht en dag en nevel schaadt.…

laat hier en nu in ’t grauw vertoon der nijd te midden wanklank die in wanklank krijt de tijd als trap betreden, op en af, dit pover lied, gebroken zang vol spijt, daar niets mij geven kan wat jij mij gaf.…

Je leven door elkaar gegooid Emoties lopen over Je voelt nu vooral verstrooid Verlaten en ook pover Niets dat je eraan kunt doen Een extra moeilijkheid Het liefste ga je terug naar toen Maar dat gaat niet, dat is een vaststaand feit Maar wat dan te doen?…

jouw korte leven kan men niet in schrale woorden vangen de droeve schilder vaart over het water naar het galgenveld inkt, riet- en verenpen in zijn loden jas om jouw lot te bewenen bijl en wurgpaal als pover raamwerk hij zoekt slechts je gezicht op kostbaar papier dicht op je huid getekend de verborgen verlatenheid "de…

Wat zijn de woorden dan erg pover, - een klein gebaar kan soms volstaan -, maar toch, de allergrootste pijnen, daar moet een mens alleen door gaan. Je wil zo graag de ander dragen maar worstelt ook met eigen leed, en 't luisteren naar de laatste vragen geen mens die hier het antwoord weet.…

De maan, schuin boven het nagloeiende weiland, verlicht nu genadig je povere silhouet. Kwetsbaar als weke fontanellen denk ik als de auto's vertrekken en hun koplampen ons mededogen voorgoed verblinden…

Hij kwam voorbij en groette mij, helaas de vonk sloeg niet over, mijn geloven bleef pover. Er gebeurde geen wonderen het bleef gewoon donderen. ik bleef lamlendig laveerde behendig, van de een naar de andere zonde voelde me door niets gebonden. Ik bleef dorsten naar de borsten van andere vrouwen die daar van houwen.…

(Wat de Heerser van het universum vermag II) Men strekt de povere handen naar de libellen in het gras en laat de vleugels dansen boven rietkraag en moeras Men zinkt er haastig in als het leven hevig spartelt als het prooidier voedsel zoekt en het roofdier het “ speels martelt “ Het tekort aan liefde in de schalen van de…

Hand in hand, zo stapten wij in de vroege, povere junizon Nu nòg weet ik al wat jij zei, toen, op weg naar het station Een lachje hing om je mond alsof je een geheim feit wist Van iets dat allang vaststond dat ik achter ’t net had gevist Een klein briefje gaf jij mij met ‘Iets voor strakjes thuis’ ‘Nu tot ziens’ was wat jij zei jij ging…

Uit honderd kranen stromen herinneringen, als enige opvang is mijn beker wat pover. Geen handle om de stromen te bedwingen, dus spoedig is de beker vol en spoelt over. Op de vloer vermengen zich de stromen tot een branding van verdriet, vrees en hoop waar herinneringen ongedeeld samenkomen, als een tsunami in de straat waarin ik loop.…

Mijn vogel pover mekaniek Baldadig en impertinent Opstijgen hoger hoger Verleid door 't klatergouden omkoopgeld Van de bedriegelijke zon.…

Het komt nu aan op kracht en strategie en optimisme: Sylke is een dover van pover: zelfs haar lege glas stroomt over, zij ziet potentie en jouw energie Bedenk je dus: al ben je nog zo’n kneus, futiel, onwaardig, nietig, onbenullig, bescheiden, weinigzeggend, luttel, lullig, laat haar je coachen en je wordt een reus Aan judoën vond Haverkorn…

We leven in een eigenaardig land Met uiterst vreemde en antieke wetten Die liefdevolle ouders het beletten Hun kind te helpen als het is gestrand Je vult een doos, een tas, een zak of mand Met boodschappen en maakt zo korte metten Met armoede en povere budgetten Het hart dient het te winnen van verstand Helaas we zitten met een Scrooge die…

Massieve benen, ’t overige pover: het bovenlijf een schaduw van de rest…

scharlaken avondlicht dan weer ingetogen in krijtstreepjes van pastel elk schijnsel wacht geduldig op wiekslagen en reeënsporen - taal van passages - sprokkelaars en eekschillers verzamelaars van karigheid zwoegen er zwijgend sprengen springen uit sompig mos schenken klaar water en luchtspiegelingen oude paden scharrelen schamel en pover…

wandelt door mijn leven raakt weer een letter aan steelt wat ik had te geven woordblind bij mij vandaan Jij grote onbekende beroert toetsen ongevraagd waar woorden ooit verwenden worden zinnen nu belaagd Met simpele nonchalance bemin jij onze taal zelfs het toetsenbord gaat dansen jij bespeelt het magistraal Al is jouw woordgebruik pover…

Zo bloeide je, ineens heel pover, nog naakter uit dan een magnolia Sliep je met blauwe lippen in een al veel ouder eenzaamheid. Je hield nog een geraamte over en knoken, duidelijker dan leestekens. Zei je: 'Ik ben een open boek'? Dat zeg je nu.…

weldenkend mens) jij heet het te zijn jij, die woorden gebaart met onzin overlaadt en dan het recht opeist ze ook nog eens te voeren ja, jij bent het allicht met niemand over ook maar iets eens, jij, die zich verschuilt achter de psalmen van een boek dat niets dan lijden heeft gebracht in de eeuwen zo donker achter ons jij hoeder van wat povere…

Nog hier en daar een stalletje, zo pover en zo arm, met os en ezel en een krib, het lijkt animal farm. En in de krib, daar ligt een kind, haast niemand kent het meer, was er met kerstfeest maar weer eens, Hij, onze Lieve Heer. Matheus 1:21…

is uw stand, Pover is uw kleine woning; Maar nog liever dan een Koning Geef ik U mijn rechterhand; Liever dan een Koningskind Noem ik U mijn beste vrind! 's Morgens vroeg en 's avonds laat, Nimmer, Meester!…

wanneer 'het straks' nu zal zijn kan niemand zeker weten het einde is niet zonder pijn dat wordt het soms wel verweten 'het straks' is vast niet strak omlijnd niets lijkt bekend daarover wel spreekt men zachtjes en verfijnd 'men rust' - ik vind dát wel wat pover straks komen wij elkaar nog tegen daarboven, want je weet maar nooit…

En als ik stille paden wandel, lopen Dagen mij na met uitgestoken handen, Dat 'k voor mijn goud hun povere praal zal kopen, Prijzend hun waar met stemmen van ellende.…

Matroushkini zavtraki ÒÙ 5 Waar brood pijnlijk krom ligt te zijn Ansjovis zijnde en alom ontgraat Zie ik mijn zorgzaam Ukraine lief Matroushka stralend serene gelaat Haar disk zo pover liefdevol gedekt Met onvervalst geschonden damast Slanke handen sierend kant en plateel Vertederen zij zielen smelt tot geheel Hier geen gekooid…

Want hij tilt mij zingend omhoog, hij noemt mij z'n zonnige fee, ik, povere tuil in de hand en hij zegt dat ik schoon ben ermee. En de tranen komen opeens vanuit mijn ogen omneer over mijn schaterend hoofd, ach hert, dat in liefde gelooft, ach Here de vrijheid zo zeer.…

Jij bepaalt allang mijn gedachte Zowel bij dag als bij nacht ('k Heb hierover niets te zeggen) ('t Wordt voor mij beslist) 'k Geef mij dan ook over Al klinkt dit wellicht pover Jouw schaduw reeds doet mij verlangen Naar een tijd van schoonheid en plezier Zowel in goed als minder (Charme van voorjaar en zomer) (Natuur die zich rijpt) Zowel…

Ik breng je heel mijn ziel, zo tam, mijn niets-zijn, zonder aarzeling, mijn schrale trots, mijn povere vlam, mijn hele kleine ontgoocheling. Ik weet je bent het geenszins waardig; maar ben ik waard te zijn bemind? ik weet je vindt jezelf strijdvaardig, jij weet hoe geblaseerd 'k me vind.…

Want derft mijn ziel de tover Dier lieve stem die 't wrangst gemis verzoet Dan welkt mijn trots en ben ik naakt en pover, Alleen verschroeid door felle hartstochtgloed.…

Hoe pover en eenzaam, hoe wars van comfort, dat huisje verstopt in 't Kemzeekse bos. Mijn moeder in 't wiegje voor de kachel die snort, zo ging dat in 't land van Reinaert de vos. Soms tuur ik in spiegels en ogen en speur naar dat klein kwartje Pruis. Of, heeft men mij altijd belogen en zorgt de Kasjoeb voor de ruis?…