Alle inzendingen over prik

Zodra het laken mijn lichaam raakt Ben ik vrij herboren naakt Stromend, vluchtend, ruisend Kapot, stuk, bruisend Dan word ik wakker prikken de zonnestralen in mijn gezicht De nacht is in rook op gegaan Ik zie het want het is weer licht…

Ook ik was ruim op tijd voor dat diner Met Lex en Max een vorkje te gaan prikken Daar konden ze me dag en nacht voor strikken De datum zat me deze keer niet mee Bij dit banket was ik helaas voorbarig Men zei: 'Nú weg of u bent nog niet jarig!'…

het blijft maar tobben met die Doutzen Kroes ze wil geen prik, laat staan een vaccinatie een ex-model “weet alles”, wanprestatie! dus zou ze ooit ontsnappen aan die roes? bleef jíj nou bij je vlees’lijk mooie leest misschien was jíj dan toch nog slim geweest…

Ik dacht dat we allang bij 5G zaten Maar blijkbaar verlangen ze toch terug Naar lang vervlogen tijden, minder vlug Waarom anders nog over 2G praten De hele maatschappij die valt straks stil En dan zeggen: omdat jij die prik niet wil..…

Gelikt gepresenteerd zonder geweld De BSN is nieuw en strak en profi We prikken onze ouwe trouwe sofi Bij Doe Maar (...) en het kijk- en luistergeld Of lees ik 't verkeerd en op z'n kop En is 't de terugkeer van de palingpop?…

Een bladstille dag de mildheid van augustus een glas groentensap net tien over tien een vrolijk klokkengeluid de mis om halfelf een zonnig gebel geroep éénlettergrepig kom het is zover dan slaat het halfelf het lijkt een serenade een prik in de zon…

Ik maak, nu eerlijkheid weer lijkt te lonen Een einde aan de donderdag-illusies En meld mijn dichterlijke bloedtransfusies Mijn prik en slik en shotjes cortisonen Schiet jij in wat je goed wilt doen tekort Spuit voor succes, in elke tak van sport…

De cijfers lijken eindelijk te dalen Toch lopen wij voorlopig nog gevaar Al liggen de vaccins nu bijna klaar Niet iedereen kan snel zo’n prik gaan halen Goddank ben ik de zestig gepasseerd Dus ik word straks meteen gevaccineerd…

Het is hier elke dag weer vaste prik: Dan schuiven wij weer aan bij onze file, Want Nederland is vol automobielen; Zover de blik reikt, is het enkel blik. Alleen in Limburg gaan ze dapper staken Omdat ze nog meer auto’s willen maken.…

Zo’n twintig jaar voor zeventig keer steken, da’s twintig, en dat tweeënvijftig keer gedeeld door zeventig, dus ongeveer, wanneer ik het tenminste goed bereken, is dat maar vijftien weken voor één prik, dus als ik nou gewoon eens heel goed mik ….…

in stilte achter schuiltakken rust ik uit maar de bladeren zijn gevallen langs mijn huid onbedekt trotseer ik alle blikken weer doet het zeer dat vragend prikken ben nog niet klaar om het heden open tegemoet te treden hardnekkig spookt de pijn uit mijn verleden…

Of in zijn armen prikken dat is een ware kult ik lach me dan te barsten om zo’n muggenbult. Als ik ‘s nachts zo bezig ben en de mensen pest dan vind ik mij een kanjer en voel mij op mijn best.…

ze lijken zo zacht uitnodigend zacht maar prikken levenslang ze herbergen ontluistering van talloze gedempte kreten gesmoord in de beschutting van een geïsoleerde ruimte schijnbaar droog zijn ze inwendig voor altijd klam onzichtbaar maar onvergetelijk als bepleisterd littekenweefsel toch lijken ze zacht zo bedrieglijk zacht…

Maar vóór dat alles klakkeloos te slikken, Pak eerst een speld om daar doorheen te prikken.…

alles is zinloos mijn reuk een geur en de gebruikelijke rituelen mijn hoofd gescheiden van mijn hart op drift onder een betrokken hemel prik gerust in mijn vinger het zal me niet deren zoals ook pijn zijn doel voorbijschiet in een leeg hart alles is zinloos dromen in zwart/wit trekken zonder ondertitels aan mij voorbij…

Was ik een meeuw, ik scheerde over vele stranden en boulevards om hier en daar wat mee te prikken. Dan hapte ik een haring zo uit iemands handen. Was ik een mens, dan zou ik dit niet kunnen flikken maar ik, ik ben beschermd, dat heeft u maar te pikken.…

Ik ben een ballon aan een tros mensen met touwtjes zwaartekracht bijeengebonden in een knoop van navelstrengen: de aarde Mijn opgeblazen hoofd denkt zelfstandig te zijn, waaiend in een eigen stukje hemel (een fantastisch bestaan ..boven alle verwikkelingen ..in de knoop) zo vervuld van alle sensaties dat ik ze niet door wil prikken…

Ezeltje prik Geen vogelgriep staar Mij niet gezien Denkt Rala dan maar Wie ik dan dien Hier en nu, toen en daar? God noch gebod Alleen navelstaar Zonder vaccin - Laat mij raden maar Egocentrist Teveel koek en laar Dolce far niente Denkt niet aan gevaar Van covidbesmet Ambulance brancard…

Zij, die mij gisteren heeft lek gestoken, Die tussendoor steeds om je hoofd heen zweeft Heeft gisteren helaas niet overleefd, Iets, dat zich niet met dierendag laat stroken. Uiteindelijk was ik een keer aan zet, Standrechtelijk heb ik haar toen geplet.…

Mijn tranen prikken de sterren door het papier van het zwarte firmament. Ik sta hier versteld, als een beeld dat is vergeten. Achter mij zie ik geen voetstappen meer. Ik adem je uit en geef me over aan ons leven. Ik pluk opnieuw de dag van winterbomen.…

de tegels rasteren de koelkast zoemt de koekenpan links in mijn hand op het aanrecht rechts de eierkoker Met mijn vork prik ik langtandig in de boter. Ik bedenk me, stop de stekker, haal hem uit het contact en morrel aan het gas Het koude ei voelt stenig dood maar licht, want het zou moeten vliegen…

onhandelbaar omdat er niemand is die hem begrijpt hem leidt op zijn onzeker pad als benen hem niet kunnen dragen antwoord weet op zijn nog ongestelde vragen de angst wegneemt voor leven loslaten is zijn overgave maar heden en herinnering strijden heftig met elkaar hij is nog lang niet klaar roep de zuster maar voor weer een prik…

De kans op een elfstedentocht verkeken Een windwak en het sneeuwgat op de Luts Dat komt door als dat ijsmeestersgepruts Dat steken, zagen, boren, prikken, breken Maar ik ga door, zo'n bord zegt me geen fluit Gevaarlijk ijs, dat maak ik zélf wel uit! Veel mensen gaan ondanks alle waarschuwingen toch het ijs op.…

geschikt geslepen mijn woorden langzaam uitgezocht van beide zijden gestoffeerd met streepjes wegwijs in de poëzie van nu schijnend door de poort van toekomst op zijn plaats in mijn gedichten meegaand zonder grootspraak sluimerend in grote hoeveelheid vertoef in mijn welluidend gedicht het is eeuwig houdbaar prik…

Het warme hart Doet het mijne branden Ik lees je Alsof ik je hoor Dankbaarheid verpakt In jouw gekozen woorden Onschuldig maar puur Voor mij veel te veel Zo herkenbaar jij De afgekorte woorden Ogen prikken Boven een voorzichtige lach Afstand bestaat niet Nu ben ik bij je In de kern getroffen Een prachtig geschenk…

Ze zagen toch maar af van Mozambique, Het paar besloot naar elders uit te wijken, En gaat nu met de laatste Griekse rijken Voordelig vorkjes prikken bij de Griek. In deze tijd van crisis en ontbering Zet ook dit stel de tering naar de nering.…

Je slaat je armen om me heen je hebt me in je macht en ik heb een vreemd gevoel als je je witte tanden blootlacht Je armen als touwen hebben me in je macht Je ontneemt me de adem en ik verlies al mijn kracht Je vingers glijden langs mijn keel en je laat ze pijnlijk prikken Straks ontsnapt mijn laatste adem Je hebt me laten stikken.…

Tijd om uit te prikken, maar de gong verdringt de kinderen van graan, als de zon, wat lacherig, aankondigt dat het tijd is om dag te zeggen. Want dat is het.…

we zijn bubbels geworden bubbels in een glas met prik elk stijgt op in het zijne en in de mijne stijg ook ik het glas ontstegen lossen we op in de lucht even geen berichtjes slechts een diepe desperate zucht de ledigheid overvalt ons in haar genadeloze vlucht niemand kan me nu bereiken voor iedereen voel ik me lucht…

De OBP blaast zo hoog van de toren Dat een grote limonadefabrikant Vermoedelijk een kort geding aanspant Omdat zij niet bij burgers willen horen En Elco baalt er dan ook nog eens flink van Dat hij meelift op de goede naam van Brinkman…