1865 resultaten.
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Charlie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 336 Zij kregen een papagaai, hij floot een vrolijk deuntje,
na jaren fluit hij alle dames na en schreeuwt om eten,
komt dit niet snel wordt er met de voerbak gesmeten,
en roept rukker tegen pa, nu vinden ze het een miskleuntje.…
zwerver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 dat het jou zo moest vergaan
je onderdoor zou gaan
jij die alles in woorden verpakte
woorden en waarheid verhakte
je hield van de klank van je eigen stem
het krassen van je zwarte pen
nu je niet meer uit je woorden komt
gevangen zit in de diepte van je mond
dat het zo ver zou komen met jou...…
Sterven. III.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 498 , kan niet vergaan ....
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .…
Nog tien sextiljoen jaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Dag witte tuin waar zwarte letters groeien
Vorm gevend aan het menselijk bestaan
Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan
Charon niet langer heen en weer zal roeien
Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien
Straks is het met mij- gardenier gedaan
Ik zal je nogmaals innig gadeslaan
Je tot die tijd met printerinkt besproeien
Totdat ik met je opga…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 146 Het is zo jammer dat alles vergaat,
dat alles gesloopt wordt door tijd en zijn haat.
De lente brengt bloeien tijd stelt ons tevree,
maar dan in de winter neemt tijd alles mee.
En ook al weet ik dat het nergens op slaat,
doet het me toch pijn dat alles weer gaat.
Ook voor de mensen had tijd een idee,
hij liet ze kort leven en stemt ze…
Elias Recht
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 646 Kronkelend zijn glibberige
armen om het hart
slaakte hij een laatste zucht
toen Elias hem vedreef
tot in het git zwart
Ik hoor hem nog brullen
“Dat God zo rein en zoet als bronne water
niet zou bestaan”
kwijnend in het zout
waarin hij was vergaan
De schelpjes en kraaltjes op de bodem
liggen daar zo vredig
in een lijn van hand…
sToppers
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 voor het oog van heel de natie
boycot Gordon de finale
luid roept hij in alle talen
‘steunt de homodemonstratie’
shine on, mijn vriend in goudlamé
zelfs Plasterk zingt het deuntje mee…
Herhaling
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 399 Een liedje van herhaling,
zing ik,
een wijsje van weleer neurie ik,
tik met mijn vingers
een deuntje op de maat
van een lang vervlogen hit,
wanneer ik het jaartal
van uitkomen zie verschijnen,
denk ik shit,
wat word ik oud!…
Schilderpoëzie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 149 plotseling huil ik
om de zangvogel
van zoëven die
haar zoete deuntje
zong hoor het
bonzen van de
gong eenzaamheid
door schilderijen
van verlorenheid en kijk
omhoog kus de hand
van de zon het licht
van de kunstenaar
ik geef er woorden aan…
Houten vuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 Hout wordt gestapeld
de vonk wordt gelegd
het knisperen
gaat over naar knetteren
vonken vliegen hoog
geur wordt verspreid
angst voor vuur
het verbranden van
wat eens leefde...…
HET ORGEL SPEELT...
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.751 Ik hoor het oude deuntje klagen,
klagen en zuchten beurt om beurt,
en ‘t is me, of ‘t opwelt uit mij zelve
en ‘t is me, of mij ’t harte scheurt…
Wat in dat oud onnozel deuntje
zijn kunsteloos gestamel beeft,
mijn eigen ziel is ‘t, die het uitsnikt…
Die heeft het, ach, zo vaak beleefd...…
Charlie
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 458 Charlie begon als lief papegaaitje, dat vriendelijk hallo zei en het deuntje van de tekenfilm Scooby Doo meefloot. Volgens Paul is Charlie door de jaren heen arrogant en onhandelbaar geworden.…
cadeau
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 161 ik geef jou het woord
je mag er een verzinnen
het maakt niet uit
zolang het van jou is
denk er een klank bij
het geruis van een vlindervleugel
of eender welke klank
die tot mijn verbeelding spreekt
tot ik een deuntje hoor
bij het woord
dat jij verzon
ijspegeltrom…
IJDEL - OF NIET?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Vanuit de wolken oogt 's werelds bestaan
als opgeblazen, kleinzielig festijn,
dat -gelijk vluchtig licht- snel moet vergaan.
Struiken blazen zacht, bloemen knikken fijn,
zullen hun bestemming altijd verstaan:
hier blijft Gods schepping eenvoudig en rein.…
KOUDE VLAM
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 haar lijf is koude vlam, heur haren vuur,
haar lippen zee waarin ’t verdrinken wil
haar ogen licht dat geselt en bestuurt
haar huid is rein, dat maakt het aardse stil.
het wil haar wereld zijn, vreugd’ én pijn,
het wil alleen in haar bestaan, het wil
alleen haar zoenend het nog zijn, het
wil in haar als het in haar vergaan.…
HERBEGIN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 39 Vergane Aarde werd tot leven gewekt,
wat heden, ja, in eeuwigheid door klinkt:
"Elke morgen is een reine schepping,
waarbij schaduw vlucht, verrassend licht gloort,
een frisse zon rijst vol bemoediging.
Vergezeld van het verblijdende Woord
de dag doorbrengen tot late schemering,
leidt helder schijnend door duisternis voort."…
Vergaan
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.280 Donder nu maar op
ik voel teveel pijn
Hoe lief ik ook ben
jouw hart is te klein
Wees maar heel stil
je woorden stinken
Slim en doordacht
kwetsen verminken
Voel wat ik nu voel
of lieg je hart vrij
Ontken je hardheid
je speelde met mij
Laat me nu met rust
ver van mij vandaan
Liefde eens zo mooi
voorgoed vergaan....…
vergaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 431 de eindeloze melancholie van een maand
die sterven gaat, verloren in de vage glorie
van wat losgelaten blad
een dorre bloem buigt mee met oostenwind
ze wiegt haar tranen naar de zee
ze wiegt de dagen naar de overgang van meer
dan schelpen strooien op een oeverpad
met gras en lege ogen
waar de winter duizend vlokken weeft
besef ik, dat…
Vergaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 de kleur vervaagt dankzij
tegenlicht dat hem tegemoet treedt
een gedrongen gestalte dringt
zich op aan geest der tijd
volgezogen met levenselixer
vervolgt het figuur zijn weg
hem berooid achterlatend
reikend naar het schijnsel
dat zich laat overschaduwen
door duisternis waaraan
hij zich gewillig overgeeft
kust Moeder Aarde hem liefdevol…
Vergaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 779 Gevochten
in een arena
van emoties
Verbannen
uit een landschap
van verlangen
Verdwaald
in een laan
van tranen
Vergaan
in een graf
van verdriet…
Vergaan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 317 Ze bleef te lang
werd als behang
of die kast tegen de muur
Na al die jaren
kwam de liefde tot bedaren
zoet werd zuur
Vreugde verdween
samen werd alleen
slechts ik en geen wij
Praten werd zwijgen
een zucht en geen hijgen
nooit keek hij blij
Als ze terug dacht aan toen
hoe was de zoen
hoe raakte hij haar aan
Dan was het altijd…
Vergaan
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 426 Eerst gaan ze je gedeeltelijk verzagen,
Dan worden aders ergens weggeplukt.
Is dat dan naar tevredenheid gelukt,
Dan denk ik dat de rest ook wel zal slagen.
Op deze plek staat nu met regelmaat
Hoe of (het) Willem Overweg vergaat.…
worden en vergaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 hij zag hoe de tijd
verstreek en langzaam
stierf langs het
binnensijpelend licht
hij wist dat de tijd van
alle tijden was en ongewis
hij kende de vergeefsheid
van het leven
hij wist dat de westenwind
sluw noch uitgekookt was
hij kende hem als een
razende bruut zo nu en dan
ze waren niet in zijn
wezen ingebouwd
de argeloze woorden…
VOOR MIJN GEDICHTEN
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.547 Kunt gij of timmerman of wever niet vergeven
Een deuntje uit de borst bij ’t schaven of bij ’t weven?…
Ochtendtafereel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 364 het gouden koren
zwenkt heupwiegend
op de tonen van het lied
dat de wind zingt,
wijl de vogelverschrikker
zijn dagelijkse deuntje fluit.…
vogelleed
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 671 tegen het venster klinkt een doffe
klap, ik loop verschrikt naar buiten
zie een jonge merel op zijn rug
die - nog warm in mijn hand -
geen wiekslag meer laat horen
zijn deuntje nooit meer fluiten zal
ik leg hem in een droef gegraven
kuiltje, er waait wat bloesem
op het zand…
Kansloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 285 zwarte aarde onder mijn nagels
van het wroeten in de grond
tuinieren zou gelukkig maken
dus steek ik het onkruid uit
en tracht er vrolijk bij te fluiten
maar nog danst mijn deuntje niet
wortels wieden in de rijke klei
bevestigt wat mij steeds verdriet
dat het spruitje aan de onderkant
opgroeit met een schoffelangst…