Alle inzendingen over ruim water

De wind doet mee met het ritme van de zee kalmpjes golvend brengt ze het water naar het zand van het strand De zon doet mee met het ritme van de wind en zee als kristallen nemen de golfjes haar schijnsel mee uit zee naar het zand van het strand De wind gaat over in onverschrokken woestheid de kristallen moeten ruimen voor uit elkaar…

een veel te ruime schil, Geteisterd door een onweerstaanbaar Heimwee naar de vertrouwde haringen In de pas verlaten ton…

Mijn handen zullen nooit geweren zijn dan zou mijn lichaam een apparaat wezen, ze zijn eerder een wieg voor lief jong grut een aardenwerken schaal voor een mooi bloemstuk. Vandaag was het toch even als of een flits insloeg mij even op stang joeg al was het maar een flits het wilde verbinden alsof waren twee delen een rits. Maar nee ik ben…

Ruim baan: een bedding past zich bij het water aan. ----------------------------------- uit: 'Poëziekrant', jrg 20, 1996.…

Met veel te ruim verlangen naar voorbij zal ik vanaf jouw NU in een nieuwe aarde leven.…

Het past zo nauw: de auto in het ruim. Valleien van water, oneindig glijdend, en wij daarboven gaan en komen. Achter ons de brand die over de wereld gaat, alle luiken open, in pluimen boven zee.…

Ik zeg: zo ken ik je, zo houd ik van je, water als water.…

Water te houden ben Ik terug op de plaats Die ik aan het eind Van mijn studietijd Met bloedend hart verliet Nu is zij terug in mij, En ik in haar, en verschaft Zij mij het licht op De wereld waaraan ik Mijzelf verloren had…

Nu scherper aangevlogen over het rimpelloze blijkt de vis verscholen, volgt hij de loop van 't trage water of wacht hij kalm op regenval? Een boot naar waterstand geladen en stroomopwaarts vaart maakt weinig haast, de vracht ligt veilig in de ruimen het roer en koers al jaren in vertrouwde handen.…

Mijn anekdotes zijn te dik, te groot, te ruim -- Je ziet de leugens.…

Goten gieten water en schuim, Grebben groeien ongestuim; vlieten vloeien rustig ruim. De regen valt schuiner; de hagel houdt op; de grond wordt bruiner bij elke drop. 't Plankiertje ligt nog dikbeleid met korrelronde wittigheid, die bleker, weker saamgepakt, flets wegdooit waar een zool in zakt. Het water kruipt en krimpt al lager.…

Ach drie miljoen is dat nu echt zoveel. Het is veel minder dan ze elders krijgen. Mijn loon moet eigenlijk nog verder stijgen. De werkdruk grijpt me dikwijls naar de keel. Vijftig procent! Noemen ze dat vergoeden? Het is hooguit een doekje voor het bloeden!…

Stel het anker, lus de dollen lap de meterslange lekken hoos de ruimen, rijg een lied…

Heden voelen mijn voeten zich goed in hun sokken en die weer in hun ruime maar nog niet sloffende schoenen. Waarom dan niet de paden op, de bergen in, de velden over bij deze stad vandaan waar stegen uitlopen op steigers niet meer door boten gebruikt.…

ik voel mij als een trots schip dat zeeën der liefde verovert waar prachtig helder water tot blinkend kristal wordt omgetoverd in mijn gevulde gouden ruim heb ik miljoenen exemplaren geluk dat ik wil delen met een ieder als troon op een machtig voetstuk maar plots hangen daar donkere wolken die alles behalve vredelievend zijn als piraten…

van het zijn, aanvaardt de rivier haar gemurmel het kind dat zo helder zingt in het schaterend water vertel me, vriend de nacht is lang waarom wordt mijn stilte steeds groter…

in jouw ruime blik wens ik de gezichtsvelden van een mooie dag…

Ik draag zomaar wat, liefst ruime kleren, ik ben – naakt van nature.…

Het gaat goed met mij, scherven ruim ik op, gauw -- kijk ik naar buiten.…

de pasgeborenen de bijna doden niemand weet waar het heen gaat maar dat wij heen gaan staat buiten kijf uiteindelijk verliezen wij ons lijf…

Wolken vliegen met een noodgang langs verliezen water met een grote kans dat het juist hier valt? Al weken valt er meer hier- dan daar een plens het vocht was van de zomer ieders wens, toen we zuinig moesten doen?…

De druppels van het wilde water raakten hem niet maar ik leek later een grote bundel wandelnat. Een jogger met heel forse kuiten rende door dit zo prachtig buiten maar ik had ruim genoeg gehad.…

lekker geitenhapje hij moest het doen met water en droog brood met Kerstmis gaf men hem een varkenspoot het leven achter tralies is geen grapje een wijze les: draag voortaan een rood kapje want voor een hoofddoek is men als de dood…

eindeloos golft water loom en monotoon langs nog opstandige stranden er is weer ruim voldoende zand voorhanden in deze posthistorische tijd geen mensen meer om avontuurlijk te landen en elkaar de schat te betwisten nog hangen sporen van strijd als tekens van haat en nijd in de opgeschoonde lucht zacht zucht het land in weldadige…

Heden voelen mijn voeten zich goed in hun sokken en die weer in hun ruime maar nog niet sloffende schoenen. Waarom dan niet de paden op, de bergen in, de velden over bij deze stad vandaan waar stegen uitlopen op steigers niet meer door boten gebruikt.…

bordés en als je langs loopt wens je mij succes mag ik de bloem zijn in jouw tuin het is er vrij en eindeloos ruim…

Wisselzang van longen doorklieft het ruime sop, een frons in het grensvlak van verbinding.…

Hij eet goed, kijk maar, mijn vingerkootje past heel -- ruim in zijn navel.…

Er zijn meer arme burgers dan verwacht Die wegens allerhande kostenposten Niet zijn verzekerd tegen ziektekosten; Dus dient er een verzekering bedacht Die alle burgers zonder onderscheid Verzekert tegen onverzekerdheid.…

Hoe bitter smaakt kruid Meer dan één oorlogswinter Ruim honderd jaar lang…