Alle inzendingen over ruimte OR wadden OR natuur

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

ik zag je, jouw polder in 't hoogelaand drijvend op het gras de voet gebeend tot weke klei het oor gericht naar de reling van het Wad wie jij bent, tja wat opgeworpen aarde met de bolling van een oud huzaar, je nagelriem verankerd waar het water lestig vele monden voedt, je armen die de vleugels vangen van een vers gesmede slagpin ik ken…

hoe jij bent ontvreemd van schelp en zee geraapt wordt van het wad, waar dolende prielen jou voeden met het deels gezouten water en scherpe messen je delen tot een tweedelig wezen zelfs de meeuw onthecht jouw huis van ’t weke vlees waaruit je bent ontgonnen, zijn snavel zonder vrees je snuit bevuilt met harde halen van zijn kaken verhalen…

hoe groot de zee ook moge zijn in mijn schepping is ze toch de kleine trog in mijn waterige hand, ze herbeleeft het kruien van ijs en het schreien van de regen ik leerde haar kennen met kleine stapjes in de bruid van het zand - de bruidegom van mijn Wad - het feest der occulte bewegingen lifte mee op het deinen van haar wang eens zag ik…

het land naar zee grenst oevers over de wrakke kwelder die met water lijkt besprenkeld morgen is de zee weer haalbaar dichtbij en draaien kolken onbemand de wisseling van wacht, eb naar vloed in tijden nooit gekeerd, onhebbelijk staar ik naar het Wad dat steeds opnieuw in dromen aanlandig mij verrast zij is als een viool ter hand…

De natuur ruimt vetzakken op Ik kan er niet mee zitten Ze deden toch al niks dan vreten, zuipen, pitten en van de zorgtoeslag een baaltje shag per dag Verlost van deze plaag kunnen de premies omlaag Het nettoloon omhoog Er komen flatjes vrij We krijgen een fitte maatschappij Nu niet huichelachtig doen met ja-maartjes of fatsoen Vetzakken…

ergens spreekt de dood de taal van een stilzwijgen, weliswaar zonder zwoegende werkers die het Wad trachten te temmen in een veelvoud van handen het Wad stierf bijna in de spiegel van rotte palen die de ruimte kleineerden om de passen die ze schreed te haken op wat nu een groen begrazen veld lijkt te wezen geen toekomst in de wolken of…

Waar vind je nog , ver van het stadsgewoel, De rust aan zee en ruimte rond de duinen, De kwelders, wad en strand om lang te struinen Het eenzaam-niet-alleen eilandgevoel? Niet op de Waag van Alkmaar of in Koog Maar buitengaats, in zee: Schiermonnikoog…

Zakje weed griepinjectie vivisectie lekker, vies lelijk, mooi gelul in de ruimte leven in een gouden kooi lsd zwevend in de wolken laag bij de grond te hoge drempel hou even je mond een goeie sample veel covers of het Urker mannenkoor voor ieder wat wils kleintje pils of een vaas?…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Het is de junimaand nog niet ontstegen Het grasveld zompt en voelt haast als het wad De naaktslak viert massaal io vivat En onkruid tiert als dank voor bakken regen Het is dus flink genieten, echt en puur, Van deze zomerpracht van de natuur…

Je mag de natuur in zonder sleutel Je mag er binnen via dijken die de rivier tegen houden stroom doen wijken Ik ga de lapjes natuur bekijken vanaf m'n fiets kijk ik naar plassen waar vogels zwijgend waden of zingen in 't groen Dag in, dag uit zou ik dit peddelen in de Ooij overdoen.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

het wad ademt met de zee in en uit in het ritme van de dag van de nacht het wad wacht op de komst op het vertrek van vogels vissers van vastelanders het wad hoort stemmen tegen de wind in een zangerig liedje zweeft over het wad avons in’e maneskijn…

Op de langste dag zien over het watervlak: de tijd wordt ruimte.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Vervloek me, vliespotige krijsende engel, belaag me. Hoe walgelijk ook het slijk de einder moet bereikt. Het wassen begint er, het beter tij. Van kindsbeen, van huis uit is mij ingefluisterd: op water lopen kan, voor wie bereid is om de zee te drinken. --------------------------------------- uit: 'Verschiet', 2001.…

Naar een robbengevecht Die hun geluid rondbazuinen Zie dit schouwspel is levensecht Waddenhoppend vervolg ik mijn weg Langs de vloedstroom En de geurende algendreg Zie ik in de verte mijn droom Een land vol met voedselrijkdom Een zee met bruisende energie Het heet je altijd welkom Het geeft je vrijheid van emotie Verbonden met de natuur…

Verwachtingsvol zijn de ogen die naar me staren als ongeletterdheid de dorst is van trouw laat me dan maar zwijgen om slechts met denkbeelden te zeggen dat de avondzon zich laat verzinken in de diepte van mijn Wad en in de wolken lees ik de spiedende nacht die met hun witte rook de bazuinen vullen met adem van het eindeloze tij…

Gehuld in een zwartig laken het nest van kaviaar brandhout brakend maakt van het wad een eeuwig levend altaar de som van eeuwigheid loost het water van en naar de dijk en in ’t smal getij waar het leven bruist is de dood de ader die de kwelder doorkruist soms stokt mijn adem wanneer ik de meeuwen zie nestelen in de kelk van een…

Op het water is gesnater en ook vaart er wel eens wat In het water zijn de vissen en ook waadt er wel eens wat Langs het water is de visser en die staat er wel eens wat Hoort gesnater op het water ziet wadlopers op het wad Maar de vissen komen later uit het water op het wad…

De nacht legt het af tegen het ruw gebonk van mijn Wad, het water vol met handen krioelt in de priëlen van de kwelder geen soldaat zal hier ooit passen in de vrede van het hart doch ik gis slechts met wat woorden want mijn land draagt eeuwenoude wonden in verzet maar ook in oorlogsdaad hoe kan ik leven in de vorens van mijn dromen waar…