7378 resultaten.
De spijker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 707 De spijker in de muur
hoopt berustend
dat vergankelijkheid
hem vergeten zal
en tijd blijft hameren
hem de kleuren geeft
niet veroordeelt
tot roest om oud ijzer…
corrosie
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 637 het zal mij
aan mijn reet
roesten
zuurstof vreet
de aanstoot is CO2
heel fijn
kankerend verlaat
ik dit leven
stof tot overdenken
zo ver ga ik.....…
van werkdruk op kantoor naar...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 uit heksenketel
ontsnapt,rustig thuiskomen
in een toverbos
joz.le bruyn
haiku
27/01/202…
Voor Josse
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 nog één keer strijk ik door jouw haren
vol ongeloof en verdriet
wat eergister nog gewoon was
is dat vandaag helemaal niet
twee-en-een-half, je kwam net kijken
rende zo de wijde wereld in
nu jouw ogen voorgoed zijn gesloten
zorgt jouw einde voor een nieuw begin…
Onder de rook van Amsterdam
gedicht
3.0 met 21 stemmen 5.460 Zon roest achter horizon.
Vreemde vogels roepen,
zoeken in donker grasland.
Een zwaan glijdt
over het roetglas van water.
-----------------------
uit: Tirade, 1976.…
Voor Cor van Schaik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 435 Beeldschoon jouw afscheid
langzaam kleurde de lucht
rood in Zomerland…
De ontmoeting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 163 alle kleuren heb
ik aangetrokken
op dat ik je
niet kan mislopen
de wereldkaart ken
ik van buiten
zodat ik onderweg
niet stranden zal
nu de mist haar
rokken laat zakken
slaat de schrik me om 't hart
daar de weg ineens verloren lijkt…
Bloemen voor Fairouz
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 647 Zij die zoveel leven bracht op Internet
is heengegaan zonder ons te verlaten
want wat zij achterlaat is blijvend
gedachten, emoties, verbondenheid
in de hemelse tuin
van mijn onderbewustzijn
bloeien de mooiste bloemen
eeuwig voor Fairouz.…
Verdwaald
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 232 hoe kon je zo verdwaald zijn
was het leven zo’n gevecht
de strijd in jouw hoofd
ondoorgrondelijk
hoe wij jou ook liefden
bleek dat niet genoeg
niet voldoende reden
om te blijven
daar waar wij zijn
wij die het leven anders ervaren
al is ’t nooit zonder slag of stoot
is het gemis al begonnen…
Abrupt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 het verschil tussen gisteren en vandaag
is een immense stilte
die je achterlaat
je stond aan het roer van een schip
met eindelijk verse wind in de zeilen
al ben je abrupt van koers veranderd
heb je het aardse verruild voor het hemelse
want zomaar tussen gisteren en vandaag
is het doek gevallen…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 267 bij aankomst
vielen bevroren
tranen uit de lucht
het was een weerzien
van dwarsliggers uit alle hoeken
te midden van borden vol leuzen
stond de kist
erboven prijkte een mooie foto
van Ferry met poes op schoot
ik heb nog nooit zoveel
fotografen gezien Fer
op ’n crematie
zij kwamen allemaal om
Opa Water te groeten…
Plots
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 184 ben je uitgevlogen
ons voorgegaan
wellicht
van hier waar je
sinds ‘56 woonde
ging je over in ’t licht
nooit meer Maison Kelder
gebakjes eten, met jouw verjaardag
voor ’t Nieuwe Jaar
zal de stilte ooit gaan wennen
al voelt ’t voor nu
wel heel erg raar…
De tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 tikt onverminderd
door
niet even
staat hij stil
nu jij
ons ontvallen
bent
veel te vroeg
in de bloei
van jouw
leven
omringt
door liefde
….
en de tijd
tikt onverminderd voort…
tijdloos
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.121 knarsend geluid
doorweven in roodbruin
vergane dromen
krakend roest
als verlangen
aan een leven
verward in kronkels
gedraaid
in breekbare tijden
als stukgelopen radars
in de klok
van het leven…
traction avant
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.084 nog ver voordat
de roest zich vormde
was het de trots
van menige fransoos...
ondanks de dikwijls
erbarmelijke staat
is het nog altijd
een gewild voiture
geliefd bij verzamelaar
alleen moet er nog heel
veel werk worden verricht…
Chinese haiku VI (God)
gedicht
2.0 met 9 stemmen 26.702 '
En Hij antwoordde zeggende: 'Nondeju,
't zal me m'n reet roesten, als je maar niet met me spot!'
-----------------------
uit: Klapvee, 1991…
triomf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 56 wat lust was, wordt roest.
de dader is bekeurd. slijk
verdwijnt in de stroom
van het slijk en de stroom.…
Veld.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 Wanneer, wanneer rust je weer ?
Ik ben de grond waarin je vaders knieën zakken.
Je moeders zullen in mij geen kinderen te ruste dragen.
Koud en roest laat ik hen vinden bij het graven,
het geraamte van een lege buik.
Ik ben niet licht om dragen. Verspil je zaad en oogst
niet meer : ik zal grootmoedig geven.…
De roest van het bestaan
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.181 Geen proeflokaal kan mij behoeden
Voor wat er vroeger is geschied:
Er is zo’n donker hoekje niet
Of ‘k moet voor ’t verleden bloeden.
“Je moet je naar de toekomst spoeden
zonder de roes van drank of wiet.”
Het blijft een hol en somber lied
Om ’t dagelijks gemoed te voeden.
Met een traan op beide wangen
Zie ik wat de toekomst biedt.
Al…
As roest niet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 184 Het roest vertelt het
najaar door de ruit, waarmee het
seizoen vervelt tot in z'n huid
en in transparante blaren,
strekt zich duizend vleugels uit, warmt
zich bij het open vuur de winterbruid,
dit lied telt glazen met z'n toverluit,
verdrinkt, om de muze in te luiden,
klinkt de vlijt door blinde jaren heen,
schrijf in as je naam naast de ware…
Zo ook de mens roest
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 187 hoe mooi is mooi
als ik lagen schraap
van de ogen
en je huid schuur
met mijn vergeelde nagels
die ook de schoonheid
van vergankelijkheid
aanschouwelijk maken
hoe vol is je leegte
als ik jouw adem
opvang in jutenzakken
voel jij dan nog
waar licht voor staat
als de avond
in krans slagaders
is gerijpt tot kalk
als ik je naakt…
- Nagels van roest -
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 500 De nagel in de muur,
slaat men dikwijls
ongewild ernaast, en de
kracht die je uitoefent
wordt niet doorgegeven.
De betonmuur is harder
dan men dacht,
mysterieus,
de nagel buigt als
een ongewoon ijzer
roestig, hard,
met een spitse punt.
Ruwe nagels
vormend in een muur duwen
slaan in met bruut geweld.
Druk die je op de kop
van…
zij roest in haar boeien
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 535 struinen
wij braken met dijken en pieren
de golven omdat zij ons met hun
kracht zouden hebben bedolven
jij wakkert de wind
tot orkanen en wij luiden
klokken omdat we de gaten
gaan stoppen die door het
water en stroming ontstaan,hopen
in het geweld niet ten onder te gaan
wij voelen ons sterker
met de natuur in de kerker
maar zij roest…
Voor even weer samen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 237 handenwringend
samen zittend
in dat intens diepe
grote verdriet
hun angst delend
is daar die arm
is hij weer
voor even
de jonge man
met wie ze ooit
zo vol liefde
en vertrouwen
de grootste stap
in haar leven nam
een moment van troost
daar ligt immers
hun kind
vechtend
voor haar leven…
Speeltijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 De dagen van ooit zijn vol rust
en van staal
ook lang genoeg om bij het inwikkelen
van het stervende zonlicht
roestig de rust te zoeken
ongebarsten slingeren de glazen paden
door polders en beekdalen
elke minuut door het licht verschillend gevormd
zoals zwierige linten in een zomerbries
onophoudelijk onverwachte danspassen zetten
de statige…
ketting
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 89 verbonden door een las
onmogelijk meer los
zelfs niet in de war
met tussenschakel
oneindige reeks
ovaal rond
overal omarmend
veel vrienden
het midden
eind en begin
zandloper
D – sluiting
schroef en oog
blad en steen
gespannen kracht
sprekende letter
niet strak staand
schots en scheef
losjes liggend
stevig staal
roestig…
Peugeopel
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 270 Een Opel is wel duurzaam, niet sportief,
Wel dégelijk, maar niet zo comfortabel,
Nee, dàn is een Peugeot juist formidabel,
Je neemt daarbij het roestgevaar voor lief.
Maak eens een auto die, ná het fuseren,
Het beste van die twee kan combineren!…
horse with no name
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 261 als dit roestige paard
een naam moet hebben
zal het er één zijn
van lichtvoetigheid
doorluchtig vooral
zoals fragiele paarden
zich door 't leven begeven
en hoog op willen springen
tot pakweg de zevende hemel…
fiets
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 173 (naar Gertrude Stein)
een fiets
is een fiets
is een fiets...
maar dan wel
met twee wielen…
Uitvaart ~ Voor Marion ~
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 472 nu de zeilen zijn gehesen
jij aan jouw laatste reis begint
je lichaam bleek niet te genezen
vaar jij met de morgenwind
op naar nieuwe avonturen
varend naar het zomerland
dankbaar voor alle mooie uren
staan wij aan de waterkant
zeil je langzaam uit het zicht
overmand zijn wij door smart
maar je warmte blijft en licht
voor altijd in ons…