11681 resultaten.
geen rust, nergens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 en in het donkere bos
keek zij haar ogen uit haar rok
en uit haar hoofd
op haar rug
en uit haar blote voetjes
er was heel veel
overal boven overal beneden
en dan ook nog om haar heen
zoveel
dat het woord slapen
zoekgeraakt was
en zonder dat woord
geen rust
nergens...…
ik was kind
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 143 ik was kind in de
wereld van gisteren
in onbegrensde tijd
gedreven door het
rommelig ritme van
rusteloze verlangens
turbulent tuimelend over
abrupt afgebroken woorden
en wiebelende tanden
ik was kind in de
wereld van gisteren
in onbegrensde tijd…
Thuis
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 90 Wat een pracht. Wat een praal.
De natuur komt naar ons toe.
Neemt bezit van iedere tuin.
Dichters komen ogen tekort.
Maar al had ik er maar één.
Merels zingen het hoogste lied.
En ik? Ik spits mijn oren.
Reizigers zijn naar elders onderweg.
Reis van hier naar hier!
In eigen huis en tuin, en nergens anders,
voelen vermoeide reizigers zich…
reizen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 360 het tomeloze water
tilt de jongen op
maakt hem los
van de grond
in de verte ziet hij
zijn slaapkamerraam
in miniatuur
de man kijkt uit
over het rusteloze water
dat hem eens bevrijdde
hij ziet door zijn enige
raam naar de wereld
een zeilboot zo klein
zo ver weg…
Rusteloze ziel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 903 Rusteloze arme ziel
ik moet je soms verdoven
Blijf ondanks alles
toch in het goede geloven
Rusteloze ziel
al wordt je door ieder benijd
Ik weet wel beter
door mij wordt je bevrijd....…
Zwerven naar...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 250 Zwerven naar ginds,
Dolen naar her
En ben je er
Dan weer verlangen
Naar daar –
Rusteloze geest…
"De eeuwigheid loopt voor ons uit" (haiku's)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 235 Niets op de wereld heeft
zoveel kracht, als 'iets'
waarvoor de tijd rijp.…
Wankel evenwicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 162 de wereld tegemoet treedt
met onschuldige verwondering…
In een wankel evenwicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 274 hoe jij de wereld tegemoet treedt
met onschuldige bewondering…
Rusteloze grond
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 507 Koolzaad teken ik
tegen de weerschijn van de aarde
als eenzaam geel in ’t zand
ontkiemde in een grijze toplaag
die eeuwenlang geconserveerd lag
in het metersdiepe donker
gekanteld en gekeerd
draagt deze rusteloze grond
de zonzij van een natte lente
een solitaire plant
als brandstof
van een vreugdevol moment…
Brandende liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.821 Kus
de vlam
van mijn
rusteloze
hart...
Omhels
het vuur
van mijn
innig
verlangen...
Voel
de hitte
van mijn
brandende
liefde...…
wat weten we nog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 wat weten we nog
van varen op oceanen
van bloed
de rusteloze blinde wind
en onstuimige regens
van werelden die anders buigen
wat weten we nog van dingen die glanzen
maar binnenin duisternis bewaren
wat weten we nog van een ochtend
luierend in de rozenstruik
van een kersentak die aan
het raam klopt
de trage wind die vluchtig een…
Rijpen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 112 Ik stel mij geen vragen meer,
aan de rusteloze muzen die
ik dien, ik denk niet dat ze
mooi of aardig zijn als ze niets
meer in mij zien en weet ik
ook niet wat zij willen,
- trouweloze makkers, om mij
in hun val te lokken -, om bij het
wakker worden te zijn vertrokken.…
" Bitter kruid "
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 322 Op de snaren van
het tijdsbeeld, vibreert
de rusteloze waarheid.
Kinderen weven
hun dromen, waarover
vele mensen lopen.
Religie wentelt zich
in tranen, haalt netten op,
mazen ruim gemeten.
Geluk op steen gewet,
tot messen achter prikkeldraad
tot lappenpoppen gesneden.…
Louis Couperus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 58 vijftig delen
Als dichtend schrijver op de rand
van waan
Zijn dandyisme kon dat nauw verhelen
Het rusteloze van zijn reisbestaan…
kooi
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 Rusteloze onmacht
jaagt me de muren op
in de kooi
van stilte
en eenzaamheid
die me omwalt.
De enige vluchtweg
die me overblijft
zijn de vleugels
van de dood.…
klaa hétteke (klein hartje)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 157 mijn rusteloze
opgejaagde
kinderhart sloot
haar kamers
het kan niet in me
aarden niet bij mij
landen mijn thuisloos
zwervend hart
op de donkerste
onvindbare plek…
Mijn rusteloze en zwarte ziel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 301 Langzaam daal ik af in de diepte
Van mijn rusteloze en zwarte ziel.
Een uitweg zoekend naar de zon
Verduisterd door mijn sombere gedachten.
Strak staar ik voor mij uit
Onbenaderbaar voor iedereen.
Liefde komt niet binnen,
Liefde geven kan ik niet.…
vleugels van wol
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 300 als
de stilte in hem aanwaait
hij raakt los van de wereld
alles ademt afscheid
ze tilt hem op uit de wieg
van aardse pijnen
bedroefd wikkelt ze zijn
lichaam in vleugels van wol…
Miljoenenlijn
snelsonnet
2.0 met 15 stemmen 1.345 Voor de rusteloze Nederlandnomade
Of voor als je niet wilt zeggen waar je woont
Wordt binnenkort veel belbegrip getoond
085 heet die barricade
Voor het richtingloze volk dat wordt gezocht
Want zij hebben Dan Brown nog niet gekocht…
Geheugenmuseum
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 466 Vervlogen lijken ze
dichtbij
maar toch ver weg
Laten soms
als kleine gunst
fracties los
uit hun archieven
De rusteloze zoeker
koestert ze
als schatten
in het kleine museum
der herinneringen…
Oerdrift
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 148 stuurloos overgeleverd
aan de rusteloze stroom
die schepen meevoert
als luciferhoutjes
houdt oerdrift huis
meedogenloos de kracht
welke vernietiging dirigeert
'n waar geworden nachtmerrie…
onrustige ziel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 245 rusteloze ogen onthullen een onrustige ziel
herinneringen, nooit losgelaten
al die slapeloze nachten ….niet te tellen
treuren om een jeugd, nooit gehad
weet ze nauwelijks te overleven
ze is nog steeds verbijsterd…
Betekenis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.615 Dynamisch de wereld buiten mijn bed
met ontluistering in mijn hoofd,
stilstand in rusteloze gedachten.
In de verte slagen van een klok
die mij oorverdovend luid wekken:
uren die om zinnige invulling vragen,
antwoorden die stomweg uitblijven.
In alle volheid ervaar ik in leegte iets
dat ik God noem.…
Prediker
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 570 dat alles louter lucht
is, slechts het najagen
van wind, lees ik in
ruisende woorden
van een wijsgeer die
bevlogen waarheid
spreekt
sla de bijbel nederig
dicht, sluit de oude
Prediker in mijn
rusteloze ziel…
onbewust
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 309 vanuit ravijnen
van herinnering
zweven verwarde
dromenflarden
door de rusteloze nacht
herhalen
vergeten verhalen
de beelden vertrouwd
maar hun taal
onbekend
gevangen
in geheugengangen
speurend naar een medium
een weg
naar buiten…
In de schoot van de maan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 245 jouw stem wiegt mij
in de schoot van de maan
waan ik me veilig
schommelend op de tonen
vlei ik me dichter
spelen sterren tikkertje
in deze rusteloze nacht
waar donkerte het wint
tot de muziek wegsterft…
- Achter gelijnde stroming -
netgedicht
4.0 met 59 stemmen 203 Aandacht voor het rusteloze
is het dispuut
om zwaar gekleurde romantiek,
dwingt het schip richting pier
vervalt door symmetrie of harmonie
in achteloze stroming.…
Naamloos
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 106 naamloos lig je
in dit vers gedolven graf
omringd door buren
die ook niet meer
de jongste waren
danst een verscheidenheid
aan bomen gestadig
op de rusteloze wind
knikken geurende coniferen
je lieflijk toe
vogels zingen de toekomst tegemoet…
"Zaaien of maaien"?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 249 Mijn zaaier was zorgeloos
vertrokken, met ongebonden
handen, haren wuivend aan
weerszijden van de akkers,
strelend de goudgele aren,
verwaait het stuifmeel van
kleine rusteloze zielen
tot waar de wereld reikt,
en lijken te kiemen.…