7602 resultaten.
druppels van de nacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 603 stil
sluimerend
slapend
de nacht
druppels vallen helder
uit schaduw
spiegelen in plassen
licht weerkaatst
tranen
vullen en breken
al wat er is gedacht…
Water verkleurt.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 139 Als de schaduw het water
om mij heen doet verkleuren
in grauw en grijs.
Gedachten, in een spiegelbeeld
verdrinken, mijn mond geen
woorden kunnen spreken.
Mijn ogen het beeld wat ik
zoek niet kunnen vinden,
tot dan, zal ik verder zoeken
Als de schaduw verdwijnt
het water weer helder kleurt
zal ik mijn gedachten verwoorden.…
Topsnelheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 Urenlang op de lippen
In een flesje zonder haast
En voor jou: uit de kast
Uitzonderlijk binnen handbereik
Hartstochtelijk veel
De spiegel van het plezier
Bliksemsnelle doorbraak
Nog een vleugje?
Afspraak……
Over merg en been
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 De tijd leunt tegen mij
En ik ben niet bezweken
Tegen mijn botten schuurt hij,
Holt mijn beenderen wat uit,
Schuurt het bot en krast
Tot een doorbraak
Komt het niet, want
Het merg blijft heel,
Het wordt niet aangetast…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Contrast
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 161 De was verandert de kleur van
regen, verborgen onder zoden gras,
totdat jij doorbrak, stond de horizon
te laag en leek of die achter een violet
gordijn verborgen was, druppels kaarsvet
parellen traag op verse bladeren, die er
kennelijk gisteren nog niet waren, om
in schril contrast de moed weer te laten
wegen, want morgen wordt het beter…
Bogen van hoop
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 Waar wolken treuren
In egale grauwheid
Huilend tranen
Storten
Als een lijdend
Somber verdriet
Troosteloos de einder
Tot vaagheid
Verschiet
En de wereld
Zoekt naar warmte
Straalt toch licht
Van de zon
In kleurrijke bogen
Op donker verleden
Hoop voor toekomst…
Een man die, moe en levens-mat
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.590 Een man die, moe en levens-mat,
en liefde-leeg, en zorgen-zat,
zijn avond-maal bereidt:
hij roert de melk, en breekt het brood,-
waar hij van leven of van dood
verlangen kent, noch nijd;
- hij ziet de gulden hemel aan,
en voor zijn stoep de sparre staan
waar 't laatste licht in straalt
éen poze nog, éen warige poos,
'lijk in zijn hoofd…
Gelijk een arme, blinde hond
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.058 Geljk een arme, blinde hond
van alle troost verstoken,
dwaal 'k door de zoele avond rond
en ruik de lente-roken.
Er waart - lijk om een vrouwe-kleed
waar oude driften in hangen -
er waart een geur van schamper leed
en van huilend-moe verlangen.
En 'k dwaal, een blinde hond gelijk,
door dralige lente-roken,
mijn hart van alle liefden…
In weerkaats
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 93 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
Lente
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 2.068 even doorbrak ik je, toen de stad ons splitste
je hormomonen kwetterden
dat wij nesten zouden zijn en warm en een hol
je oksels dropen veiligheid
heftig zal ik altijd verlangen naar nesten…
Ego
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 683 Waar mijn geest
door duivels aangetast
zich losmaakt
van duistere illusies
zwerft zij langs
zonverliefde paden,
waar schaduwen
levensvatbaarheid
verliezen sterf ik
in pure helderheid…
de nagel van satan
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 79 ik weet van al het goede
doch deze reis laat ik de koffer
gesloten maar pluk het slot van het leder
om dan toch een doorbraak te durven forceren
helderheid behoeft geen troon, wellicht
een spoor van evangelie - de kracht is me
ontvloten door de gave die in mijn vingers
was gegoten, deze slagorde ontwijkt alle vreugde
beneveld schrijf ik…
Neem eens op !
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 249 Na 't eenzaam verzet van Youp van 't Hek
tegen menig helpdesk-bottleneck
trok 't Vlaams cliënteel
massaal aan één zeel
en doorbrak het dovemansgesprek.…
GIJ DRAAGT EEN SCHONE VLECHTE HAAR...
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.694 Gij draagt een schone vlechte haar
allangs uw lage leên…
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van wenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen…
- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, magre dij;
ik zie…
zeekraal
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 854 ik ken nog het gevoel
van golfjes op de zeebodem
klei tussen mijn tenen
waad door kreken
zoek naar kwelders
na de doorbraak
met de brakke handen
open, zodat ik vangen kan
zie de stormvogel
hij wenkt…
Syrië-overleg
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 203 Een doorbraak, ja, daar lijkt het zeker op:
de landen gingen de discussie aan
en zijn niet ruziënd uiteengegaan.
Wie weet, een overeenkomst in de dop?
Een mening roepen stopt de oorlog niet.
Met luisteren komt vrede in ’t verschiet.…
Oude schaduwen
gedicht
3.0 met 84 stemmen 31.473 Ik heb nog een collectie heel oude schaduwen,
Sommige half vergaan en kwetsbaar,
Een paar nog uit de 18e eeuw.
Kinderschaduwen uit Antwerpen,
De schaduw van een rode lelie,
Een meeuwenschaduw uit Den Helder.
En uit de tijd van Koningin Emma,
Gerafeld maar nog goed herkenbaar,
Schaduwen van grijze dames.…
Soms kan het even duren,
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 928 het duurt mij een levenlang,
voor ik kan zeggen;
het is goed
verzoenen met wat er gebeurde
wanneer aanvaardt mijn leven
dagen van weleer,
nachten waarin ik schaduw zag
ontvouwen mij telkens weer
rusten in de nacht
zonder de schaduw die het leven gaf
soms dan lijkt het te komen,
verzoenen met het verleden,
maar het zijn heldere…
Lachte helder licht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 58 spoortje
schaduw op mijn gezicht…
Zomermist
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 824 Winter is het
in zijn hoofd
de hele zomer lang
nevelflarden blokkeren
de warmte van haar zon
zijn helderheid van denken
dagen alweer korter
lijken nog steeds
eindeloos
nauwelijks lichter
dan de schaduw
van de nacht…
Net uit de kast
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 128 heb je schaduw belicht
het wit gezicht
stribbelde tegen zonder contrast
net uit de kast
dat transparant helder
alles bloot gaf
in enkele vegen
was nog wat
laatste donker gebleven
met warmte en liefde
heb ik ook die
voor het voetlicht gekregen…
Dodelijke doorbraak
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.266 Dat kan funest zijn
Een doorbraak kan voor zo'n artist de pest zijn
Hij onderscheidt zich juist door wat hij míst
Want wee de faam die hij in zijn bezit had:
Zijn hit was juist dat hij nog nooit een hit had…
07-11-10
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 361 Maar als een doorbrak plaatsvindt…
Dan is alles weer voor eeuwig,
geen afscheid meer, altijd: tot ziens……
Mijn vurige beden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 124 vurige beden
komt schaduw langzaam naar beneden…
In neergeslagen blik
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 162 er dwarrelen
schaduwen langs de zon
handen die ik niet kan grijpen
ogen die me mijden
in neergeslagen blik
of afgewend gezicht
helder waren wegen
kleurrijk de contacten
en warm de harten
totdat schaduw viel
de zon verbleekte
en de kou opkroop
ik had mezelf
bloot gegeven in het licht
van een verboden leven
wil melker
27/…
Licht als zuivere zuurstof?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 38 Ik schoof de grendels dicht,
in mijn meervoudige kamers van
het hart, ooit bloeiden er rozen
door de tijd en ervaring gehard,
voor elke kamerdeur lag de keus
van een regenboog of doornenkrans
in dromen, er drupten tranen uit
elke ruimte die ik binnentrad
waar ik schaduw niet van licht kon ,
scheiden van een onregelmatige
hartenklop…
Schim
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 261 Ergens diep in de nacht,
waar het zonlicht de maan raakt,
daar fluistert mijn hart je naam,
helder dichtbij raak je mij.
Ik zie je lopen in het straatlicht,
je schaduw is er niet.
Het is de schim van wie jij was,
wanneer je in mijn armen ligt.…