12397 resultaten.
ruimte
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 497 als je de kooi bent
zonder de vogel
komt de ander
die de vogel zal zijn
durf hoog te zweven
als je de zwaan bent
de ander in de schaduw
kijkt je na zo lang hij kan
als je valt wees dan niet bang
voor het licht en het donker
ik kom uit de schaduw
vang je, zonder te vragen, op…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 6.196 Licht dat vecht
in de gevangen eenzame
leegte
die ik ontdek
waar schaduwen bedwingen
wat gedachten
weer verbergen
waar ik niets ontdek
Maar bang ben ik
niet
want ik ben
de schaduw
die verandert
in het licht dat
niet meer vlucht
en
verandert in het steen
dat fosielen
en dromen
bewaart
voor mijn…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Een man die, moe en levens-mat
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.590 Een man die, moe en levens-mat,
en liefde-leeg, en zorgen-zat,
zijn avond-maal bereidt:
hij roert de melk, en breekt het brood,-
waar hij van leven of van dood
verlangen kent, noch nijd;
- hij ziet de gulden hemel aan,
en voor zijn stoep de sparre staan
waar 't laatste licht in straalt
éen poze nog, éen warige poos,
'lijk in zijn hoofd…
Gelijk een arme, blinde hond
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.058 Geljk een arme, blinde hond
van alle troost verstoken,
dwaal 'k door de zoele avond rond
en ruik de lente-roken.
Er waart - lijk om een vrouwe-kleed
waar oude driften in hangen -
er waart een geur van schamper leed
en van huilend-moe verlangen.
En 'k dwaal, een blinde hond gelijk,
door dralige lente-roken,
mijn hart van alle liefden…
In weerkaats
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 93 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
Doorgang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 481 mijn moeder is niet meer
al even
ze heeft lang geleefd
broos van geest
dat is niet overdreven
geaard in schraal zand
en gelovige angst
met strenge kapiteins
mijn moeder is niet meer
al even
ze heeft mij gezoogd
gedroogd
wakker gelegen
bang voor woorden van buiten
en al lang voor het einde
zich in eenzaamheid
moeten bewegen
ook nog van…
Moeder
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 130 Wat is een moeder meer dan
de vrouw die heeft gebaard
wat zijn haar harde handen
voor een kwetsbaar klein kind waard
wanneer komt het ware woord
dat een bange ziel verklaart
wat is liefde van een kind
voor een missende moeder waard
een vrouw die heeft gedragen
en met haar lichaamsvocht gevoed
zou er zacht voor moeten zorgen
om…
speelplaats
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 de bal
in een bocht
naar zijn voeten
wacht
geduldig
op het kind
nooit bang
als de moeder kijkt
naar de krant
die schudt
en wappert
niet wil vouwen
van de man
met het been
wit
een lijk…
Voortgang
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 254 mijn moeder is niet meer
dat is al even
ze heeft lang geleefd
was broos van geest,
doch in overleven bedreven
geaard in schraal zand
met gelovige angst
onder een streng regiem
mijn moeder is niet meer
al even
ze heeft mij gezoogd
gedroogd,
wakker gelegen
was bang voor woorden van buiten
al lang voor het einde
heeft…
stilte
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 566 ik hoor het weer
die akelige stilte in mijn hoofd
ik hoor het weer
niks is gedoofd
ik hoor het weer
ik word echt heel bang
ook van die enge schaduwen op het behang…
elke schaduw
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 100 zij legt een deksel
van beton over
de pijn van een inkt
zwart verleden
ik kan niet aan je
denken papa ik
ben vrijer dan ooit
maar voor elke
schaduw ben ik bang
een specht klopt op
de dode berk…
GIJ DRAAGT EEN SCHONE VLECHTE HAAR...
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.694 Gij draagt een schone vlechte haar
allangs uw lage leên…
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van wenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen…
- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, magre dij;
ik zie…
Het einde van het jaar!
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.022 Weet je nog wat moeder zei?
Moeder zei, zolang gelee:
herinnering loopt altijd mee.
Stil, het jaar is weer voorbij.
Weet je nog wat vader zei?
Vader zei: Wat er ook gebeurt,
hou de toekomst mooi gekleurd.
Stil, het jaar is weer voorbij.
Ben je bang of ben je blij?
Vader, moeder,waar zijn zij?
Stil, het jaar is weer voorbij.…
Waarom?
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 849 De stilte in jouw woorden,
maakt me klein en bang
die gevoelloze handen
het duurde veel te lang
Je wou steeds meer en meer
je maakte me kapot
besef je wel wat je gedaan hebt
god...wat voel ik me rot
je ogen zorgen voor schaduw
schaduw in mijn dromen
en ik vraag me steeds maar af...
waarom ben je ooit gekomen?…
waarom?
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.337 De stilte in jouw woorden
maakt me klein en bang
die gevoelloze handen
het duurde veel te lang
Je wou steeds meer en meer
je maakte me kapot
besef je wel wat je gedaan hebt
god...wat voelde ik me rot
Je ogen zorgen voor schaduw
schaduw in mijn dromen
en ik vraag me steeds maar af...
waarom ben je ooit gekomen?…
Bange Bas
hartenkreet
1.0 met 14 stemmen 936 Dit is het jongetje Bange Bas
Die vreselijk bang voor onweer was.
Zeven volle dagen in de week,
Als moeder naar het weerbericht keek,
Gruwelde hij van weerman Frits.
Zag hij overal een bliksemflits.
Bas was bang, zo vreselijk bang,
Want onweer duurt altijd zo lang.
Van donkere wolken en grijze luchten
Moet hij dan ook heel erg zuchten.…
Fluiten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 876 maar omdat hij bang in 't donker was.
Door altijd te fluiten,
als hij 's avonds onder stergeflonker,
van zijn meisje kwam...
voelde hij zich niet meer zo alleen,
met al die schaduwen om zich heen.
Ja, hij heeft wat afgefloten,
zijn hele leven lang.
Want hij bleef als de dood zo bang.…
De weg verloren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 72 dat ze slingert
en eindeloos lang
doet de één glimlachen
het maakt de ander bang
schaduw glipt door beider handen
haar omarmen heeft geen zin
stilzwijgend vervolgen zij hun reis
van het einde naar het begin…
mijn schaduw voorbij
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 290 over mijn schaduw
heen
zet ik stappen
in een ander leven
schuw
duw ik door
overweeg ik
schrik
ben ik bang
een leven
lang
zo vertrouwd
achter te laten
even moedig
stap ik
bijna lachend
over mijn schaduw
heen
op weg naar
onzekerheid
die zo vreemd lijkt
tot de zon
overvalt
stralend
en uitbundig
in mijn gezicht
schijnt…
Vrees
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.679 ik ben bang dat ik noch in de duur
noch daarna in de schaduwen van het Dal
de weg naar het hart des levens
meer vinden zal -
ach, de vrezen zijn zonder tal…
bang zijn in het donker
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 629 ben je in het donker bang
duren de nachten te lang
denk je dat je daar wat ziet
heus, spoken bestaan niet
zie je schaduwen op het behang
jagen geluiden je op stang
geloof alleen wat je werkelijk ziet
want spoken, die bestaan lekker niet…
carrousel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 263 Als de moeder slaapt
speelt het kind
in de schaduw
van de gebouwen
in de stad
waarvan het land zich uitstrekt
van kust tot kust.
De aarde
draait een baan
in gang gezet
door de passen
van het rennend kind
een slapende moeder cirkelt
gevouwen in een houten zwaan
moe van het geven
blind voor de bellen.…
De rozen domen en dauwen
poëzie
4.0 met 24 stemmen 3.366 De rozen domen en dauwen
ten avond, vredig-vroom;
er waart een paarser schaâuwe
om de kastanje-boom.
De vijver blankt in dampen;
de troostlijke nacht begint.
- Ontsteek, ontsteek de lampe:
mijn angst ontwaakt, o kind.…
De stille zonne daar ik zit
poëzie
4.0 met 4 stemmen 331 De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning,
in de oude lijste van een groene en rode veil;
van al de bloemen op mijn mond de milde honing,
en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil;
een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen
de weiden en de Leië in lage zonne-brand;
van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen,
en van…
Kamer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 512 Uit een stille kamer
In schaduwen gehuld
Klinkt een zacht gekerm
Ik ben bang
Voor wat ik daar
In mij op zal moeten nemen
Uren zoekend
Kom ik niet dichterbij
Maar hoor je stem vervagen
Mijn angst verstikt mij
In deze kamer
Van mijn geest…
maar eens zal ik breken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.054 wie maakt uit
hoe wolken zich plooien
hoe wind licht zal
verstrooien in jagende gang
mij maakt het bang
bang voor hun schaduw
voor het zwart van de bui
en de stortvloed van regen
ik kan er niet tegen
dat onbestemde gevoel
te zijn zonder doel, te zijn
om voor niet te leven
geven lijkt de moraal
opgevoed met dat ideaal
voel ik me…
Mijn Moederboom
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 174 In mijn moeder ben ik diep geworteld.
Door haar werd ik vader van een stam.
Wanneer ik aan mijn bange moeder denk,
hoor ik haar stem weer fluisteren.
Jij bent mijn oogappel, mijn enig kind.
Ik leef in jou. Laat ons niet alleen.
Was het maar waar.
De dood dreef ons wreed uiteen.
Het seizoen is weer herfst geworden.…
Trauma
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 98 Een jongen met een trauma voor zijn leven,
Een jongen die hysterisch is van angst,
Panisch en radeloos, bang - banger – bangst,
Het beeld van deze jongen blijft maar kleven.
Een weerloos kind is hier zijn moeder kwijt,
Ik denk niet dat dat beeld voorlopig slijt.…