Alle inzendingen over scheiden OR verdriet OR alleen

laat ons scheiden, liefst op de klippen lopen met handenvol tragiek omwille van het stof op de rituelen de onvolledigheid van het servies de sigarettenpeuken in de bloempot de vuile sokken onder het bed je weet wel, al die kleffe 'Flair'- problemen de ergernis die onder de deurmat ligt laat ons dus dit pact ontbinden voor de inkt is…

Ooit was het zo mooi, zelfs wanneer je weet, dat het geen zin meer heeft. Soms is de prik echt helemaal uit de fles. Soms kunnen mensen gewoon niet meer door één deur. Dan kunnen ze uiteraard beter hun eigen weg gaan. We hebben maar één leven. Voor eeuwig aan elkaar blijven kleven met tegenzin is nutteloos. Het gelukkig worden zonder elkaar…

papa en mama ‘t is echt waar ze houden niet meer van elkaar zijn wij het de kinderen die hun daarbij hinderen? papa en mama geven elkaar de bons en hoe moet dat straks wie houdt er nou nog van ons? * *een kind weet soms z’n gedachten en de problemen in een paar simpele woorden weer te geven.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Je nam me mee op een reis waar je de bestemming niet van wist Een reis vol vreugde en vol liefde maar ook heel veel verdriet Zo gaat 't leven ineens scheidden onze wegen terwijl we de bestemming nog steeds niet weten…

Jezus heeft gezegd: “Ik ben met u Alle dagen, tot het einde der tijden” Niets kan ons van Jezus scheiden Hij zal met ons zijn, altijd, ook nu. Wat een troost, dit te mogen weten Dat wij nooit alleen hoeven te gaan Maar dat Jezus ons altijd bij zal staan Hij zal ons dan ook nooit vergeten.…

Ik voel me heel alleen niet gehoord en niet gerespecteerd Ik weet waarom ik ga scheiden Omdat het vertrouwen en mijn hart gebroken zijn Ik vraag me af hoe kan eens je man zo respectloos geworden zijn?…

Zovele kaarsen zijn in twijfel opgebrand Alleen jouw mooiste foto aan de wand. Jouw bloemen zijn gedroogd en verflenst. Met weemoed vervulde ik je laatste wens. ‘k Heb veel geschreid en veel gebeden. Mijn verdriet is lang nog niet geleden. Je was te uitgeblust om iets te vragen te ziek om over pijn te klagen.…

Voor dit bestuur rest nog alleen de VUT. Zo’n homo-crisis was niet te vermijden: Ze kunnen trouwen en dus nu ook scheiden.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wie zal in de regenboog scheiden De regen van de zon? Zo dacht ik, dat ons beiden Niets scheiden kon.…

ooit vloeiden ze samen in alle opzichten gelijk tot in hun midden een prijs viel in plaats van het kwartje en hun wegen zich scheidden door verschil uiteengedreven hadden zij weinig meer gemeen ze druppelden uiteindelijk alleen…

Franciscus plonst een baksteen in de vijver Zijn kardinalen staan gedwongen stil Bij scheiden, hokken, homo’s en de pil En morren om die pauselijke ijver Een aardverschuiving wordt er niet voorspeld Toch maakt de stap alleen hem al een held…

de hemel is een stempelkussen een blauw papier met witte inkt ik blaas bellen kijk, ze drijven op de wind je spande spinnenwebben om de deurklink liet stenen kralen vallen uit het raam en alle bomen huilden toen ik vandaag verloor…

Zomaar een oude vrouw, knielend aan de oever van de stille rivier waar ik zo graag verkoever. Haar tranen glinsteren, verlicht door de avondzon. Misschien is dit de plek waar alles ooit begon. Ik loop geruisloos door, voel haar intense pijn als ik haar zacht hoor zeggen: "Binnenkort, zullen we weer samen zijn..."…

Gevangen in de kubus Loop ik in het rond Gevangen in de leegte Verlies ik de moed Gevangen door de stilte Laat ik het los Bevangen door de tranen Word ik opgesloten…

Ik ruik een geur, Ik hoor een stem, Ik zie een kleur, Even weet ik wie ik ben Ik staar naar de regen, Dat is het moment dat ik geniet, Het enige wat die regen wegspoelt, Is mijn verdriet… Even niemand die vraagt of het wel gaat, Dromend ben ik in gedachten, Iedereen die me gewoon even laat, Is toch niet te veel om te verwachten?…

Een schrijnend gevoel heen en weer Dwars door je lichaam, telkens weer Het duurt zo lang en is zo hevig M'n lichaam trilt en blijft bevig Zoveel gevoelens gaan door mij heen Godverdomme, waarom ben ik niet van steen Het gaat maar door en houdt niet op Ja, iedere keer weer stoot ik mijn kop Telkens maar weer die hoop Waarom iedere keer…

m'n verdriet.…

Toen was jij er nog, kleine zus, zonder zorgen waren wij op de schouders van onze papa verdriet kon nog worden gesust. Weet jij het nog krullebol, van ons kattenkwaad, tot wanhoop van onze mama maar in 1 - 2 - 3 weggekust?…

ik ben alleen zo zonderling alleen en al hoor ik liederen als stemmen om mij heen dan nog ben ik alleen gescheiden rapen wij de repen duister die ons nog verbinden en onze boeg die mee deinst op het tij zal de waarheid in de fonkel vinden er is geen heil in onze dronk wat hunkert naar het lot want zowaar ik voer en zonk is deze vers…

Kort was de droom ik sluimer nog dapper maar hij is bijna voorbij Ik ben zo loom toch maak je me wakker met een fikse por in m’n zij Er wordt niks gezegd we kijken steels naar elkaar liggen nog zij aan zij De band voelt nog hecht maar de spanning is daar waar je de zere vinger op legt…

Twee lege plaatsen aan deze tafel, zelfs een mooi boeket kan ze niet maskeren. Twee diepe wonden in mijn hart. Zal het ooit genezen? De tijd zal het leren. Altijd welkom, ieder moment van de dag. Al is het middernacht! Aan deze tafel, in dìt huis, waar mamma op jullie wacht...…

De storm komt langzaam tot bedaren, de storm die tijden woedde in mijn altijd zware trieste hoofd. Nu zie ik jullie behoedzaam naderen, steeds verder vanuit de mist die mij omgaf... Ik had er bíjna niet meer in geloofd. Ik hou van jullie, maar nu ook van mezélf! Mamma…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

Waar is het vertrouwen gebleven? Het gevoel van veiligheid? Zijn ze gestorven, sámen met het plezier wat we ooit hadden en de passie die we toen deelden? Liggen ze begraven naast het respect voor elkaar? Ik weet het niet meer ...…