Alle inzendingen over schrijden OR hoffelijk OR verblindend

Zes bladeren en 20 takjes staan in een vaasje dicht bij mij geur van de bloemen raakt mijn zintuigen laat ze, net als de bloem zelf doet, hoffelijk buigen laat mijn geest stralen Iedere lente verheug ik me weer op de Lelietjes der Dalen…

het strand begeert me voedt me streelt rilt langs de plooien van mijn huid met boven me eindeloos in fluïdum meeuwen zijwaarts schrijden…

Verdoezeld en overtroffen zette hij zijn klauwen in de muur Klom als nooit te voren verdrong de onttroning tot verdoemenis Verstokte zijn doen schreeuwde zich lof toe zwaaide hoffelijk zijn zwaard Wervelstorm van gevoelens rees door zijn lichaam angst was niet de zijne Smedend vormde hij de wil tot de overwinning hem toebehoorde…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Verlokte een dichterluim Ook U tot plichtverzuim, En zoekt ge, als ik, door 't licht verblinde, De honing voor Uw droom te vinden, Ach, in een kelk van schuim?…

een sta in de weg, ben ik ook terwijl ik langdurig zit op de juiste momenten ja knik en eindeloos tot de schepper bid hoe is dat zo gekomen daar ik toch goed van zins ben de werkelijkheid onderscheid van dromen, verderf en schoonheid door en door ken het is als kleurloze verf op een palet op het doek verwerkt tot blinde vlekken waar…

En daar ik ú ben, ben ’k dan niet verblind, Zo ’k op u toorn en dus mijzelve schen? En me aan úw liefde zoveel minder wen Dan aan mijn eigne, die ons zó verbindt? Moet ik niet vinden dat gij rijker zijt, Daar ge ál die liefde in u alleen vereent, En blij zijn dat ’k uw rijkdom met u deel?…

Op het pad van kiezels luisterend naar jouw kleur struikel ik vol overgave en beland in jouw schaduw Stenen, grijs, zwart en bruin Kijkend naar jouw geur maak geen keuze en val in de diepte Onder de meidoorn mijmerend over ons zien wij velden koolzaad maar zien geen begin Op het pad van kiezels nip ik aan jouw tranen Peinzend schrijden…

En na dit dagelijkse procedé, Schrijd ik als diva door het Élysée.”…

en de grond verliest verkiest de morgen dag na dag wolken schrijden haasten mijden vastheid die niet is de grond verliest en kent slechts waarde in de droom die ons beziet en laat voor wie we zijn…

Uit lenig hout gesneden In een zachtfluwelen doosje Verborgen in mijn toren Daar wacht ze al een poosje Wanneer ze langzaam opstaat Gratieus in elke geste Dan druppelen er klanken Uit haar ingelegde veste Buiten wacht haar lot achter bossen en rivieren dat ze heimelijk moet vinden bijna hoffelijk versieren Dans, mijn lief Stroom in…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

De kilometers schrijden meter voor meter Knarsetandend vloeit er bloed door de kolkende aderen van het stramme lijf. Spieren verkrampen, trainingen verdampen Stap na stap verzuurt het zoet. Te hard gestart, het noodlot getart Het is maar een hobby, godzijdank……

Vol ongeboren licht drijft de zalm naar zee; langs de oevers schrijden bloemen en de kleuren van dode vlinders.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

heupen die op hoge hakken in de knieën beven lichtvoetig zweven ranke benen slanke tenen in een ludiek moment door je spel geveld weef ik om je frêle leest een stil begeren statig schrijden bevallig glijden hopeloos aan je voet bezwijken.…

de Stadhouderspoort daarentegen verloor zijn spindraden, boven het sleutelgat naar vroegere tijden waar hoffelijkheid naast de vijver het alledaagse leven bepaalde in met trams gevulde straten, de diender straalt gezag uit, hield met beide armen op de rug stand bij het beeld Koning Willem II het nostalgisch aanzien werpt geen vuil op…

verwachtingsvol zoekt men het sneeuwwitte begin verblind door de tijd…

Het zonlicht verblind mij sprak zij verwonderd Zie jij nog iets?…

Je reikt me je hand ik zie je gezicht, maar met ogen betraand tast ik mis, keer op keer Wanhopig zoekend naar jouw overkant raak ik in vertwijfeling, maar nergens zie ik meer een brug Mijn schrijden vruchteloos mijn stappen tellend, geef ik toe: tot hier ben ik verdwaald en keer ik zonder jou terug…

in jarig zijn wordt de sarcofaag van leven geopend op het altaar door de schouw worden jaren afgerekend processies schrijden langs met goede gaven woorden en gevoel je oogt nog goed maar de stoet vrienden neemt langzaam een eind voordat de vaandels zijn gestreken wil ieder nog jouw netwerk delen…

Ook hoge hoeders van de hoffelijkheid, de bomen, die sinds jaar en dag hier staan zo groots en treffend boven stoffelijkheid. Zij zullen vooralsnog de grond beslaan maar ooit met kluit en al ten onder gaan.…

zocht het verleden te vullen om opnieuw mijn oude ziel te binden beloofde me gouden bergen droomde van zuiver geluk maar de waarheid wenste mij vooral te tergen mijn ogen te openen met een dwingende druk ik draag de leegte onder mijn armen als een onzichtbaar bezwaard gewicht maar neem mijn adem nog steeds gewaar voortdurend op verblindend…

Behaagzieke Ans uit Stavoren wou gaarne een macho bekoren. D'r schoonheid en stem overweldigden hem en hij kon 'r niet zien en niet horen. Het ging deze dame echt boven 't verstand. Het was weinig belovend: ze miste d'r kans. Oogverblindend was Ans en d'r stemgeluid was oorverdovend. Z'n reactie vond Ans ongepast en ze was dan ook danig…

(voor Lillie Langtry) Opgegroeid op het prachtige eiland Jersey, was je schoner dan het eiland zelf en dat wil heel wat zeggen. Je was een professionele toneelspeelster met wereldwijde successen en je perfecte schoonheid brak menige harten. Je stal de harten van rijke mannen, want je wilde vooral rijkdom verwerven via je pure lichaamsuitstraling…