Alle inzendingen over schuchter OR voorhangsel OR bevroren

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Van twee latten een kruis maken en daar overheen zwaar rood papier plakken, dat viel niet mee. Maar het moest en zou Amos dit keer lukken de zon met zijn vlieger af te schermen. Tien seconden lang wist hij verterend vuur te temmen tot een haard die door de vlieger scheen. Maar toen sloeg uit zee een forse windvlaag hem de toom uit handen en werd…

Toen bij de grenspalen van Juda De Heiligheid van God de wereld inreet met gebroken steen—aan tafel Het slotgebed begon En toen daarna het kruis en ja Ook minder veelbesproken spijkers Langs scheurend voorhangsel ontglipten Op weg naar nieuwe demoniemen Toen werd God ons tafelkleed Vader vraagt de rafels zegen Het hemelse flankeert ons…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Een schuchtere dame uit Schinnen Verloor tijdens 't vrijen haar zinnen Ze wist zich geen raad Want tijdens de daad Schoot haar echt van alles te binnen…

hagelwit strooit sleedoorn tere stilte op een achtergrond van schemergroen een vroege wesp vindt al op een prille meeldraad de genade appelbloesem waagt zijn eerste blik koestert nog omzichtig het schuchter rozewit…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

nu is het stil wind weet van geen richting meer bloemknop blijft gesloten vogel strijkt geluidloos neer heel de schepping weet… het voorhangsel gescheurd de band is weer hersteld de sleutel omgedraaid morgen zal het anders zijn dan komt de dood tot leven…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

ietwat schuchter voorovergebogen poseer je bevrijd van al jouw lagen in een ruimte die rust ademt observeer ik de gracieuze schoonheid het lijnenspel minutenlang voordat mijn potlood het papier raakt zachtjes schets ik jouw contouren de omlijning wat dikker aanzettend beweeg je onhoorbaar totdat je herboren bent…

verborgen schaamte achter haar armen zucht ze tot ze adem haalt…

zoekend naar hopend op ervaart zij juist het tegenovergestelde scènes die nog nagalmen uit 'n ver verlee waardoor ze constant in een cirkel draait waar geen eind is noch begin overheerst vertwijfeling…

Zij lonkte naar mij, zo verscholen. Haar blik scheen te zeggen: ‘Welaan!’ Ik stond daar op brandende kolen, En kon toch geen stapje vergaan. 't Hart poppelde mij van verlangen! Och God! wat de liefde toch is! 'k Vond woorden, zo schoon als gezangen, En toch bleef ik stom als een vis. Dan naderde ik zo maar gedurig. Zij spoorde…

aan hun koude tenen op de hellende morene nader ik schuchter een boreling en klop voorzichtig aan. hij opent zijn stenen bemanteling zo kan ik binnengaan. wat ik vind is een verloren kind dat bevroren in zijn holte ligt. lang kijk ik naar zijn trekken ontstaan uit geest en pen. ik zal het maar niet wekken hoewel ik het herken.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Ik droom weg in een landschap dat bevroren lijkt, waar alleen het geluid van kou bijna te horen lijkt. Waar alleen de eenzaamheid en de stilte regeren, en mijn hart niet meer klopt maar enkel nog zwijgt.…

-Je kijkt me niet aan en houdt je ogen gesloten in je bevroren gezicht- “Kijk en luister dan toch!”…

Sprak jij nog twijfel terwijl warme armen de bevroren nacht weer deed ontwaken lege koude handen morgen ontdooiden getekend in een schaduw van later laat jij gisteren gaan nadat de mist zelfs jouw sporen wist en nu verdrijft langs pijn afgedrukt in tijd is loslaten anders dan dat jij de andere jou mist koud door en door…

bevroren water lijkt op een begaanbaar pad tot je er doorzakt…

Bevroren dromen laten een laagje ijs achter op m'n hart die het ritme ervan verstoort maar als ik in je ogen kijk zie ik een zonnestraal dan smelten m'n bevroren dromen als sneeuw voor de zon allemaal...…

Pijn als een ijzige wind dringt zich binnen in mijn ziel die inkrimpt van deze kou, en dan...de zon komt op en werpt zijn warme stralen over mij heen Maar het is al te laat, mijn hart is reeds bevroren.…

Zeeland is bevroren en ligt onder een dun laagje ijs alles is wit zover je kan zien en de lucht is sombergrijs. De zon kan er niet doorheen komen door de bewolking ozo dik de dieren voelen zich nu alleen met hun troosteloze blik.…

hoe voelt een moeder zich haar kind op straat half dood, bevroren uitgehongerd vreest de nacht die weer nadert bevriest het bloed ook het gevoel het knagen van de maag worden oren doof voor het ongehoorde in dat kartonnen huis mijn bed kijkt me verwijtend aan hoe kan ik slapen gaan de boze ogen van het kind als een eindeloze echo…