26 resultaten.
Selene de maangodin
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.780 Selene, de maangodin, kwam
met haar glanzende strijdwagen
uit de zee omhooggerezen met blanke armen
als maanstralen verhuld door een zilverwitte mantel
Selene, de volle maan, daalt elke nacht met haar
zilveren hemelwagen uit de hemel
getrokken door twee witte ossen
geeft sfeerverlichting in romantische ambiance
Selene, eens verleid door…
Het verschil
hartenkreet
0.0 met 5 stemmen 554 Wat ik wil
Is een verschil,
een oorzaak
van verandering
zijn
Ten goede
moet worden gekeerd
door mij heen
iets geleerd
Ik moet iets
van ons worden
weg van het niets
door jullie
Pas uitgemaakt
kan ik sterven
vermoorden…
De nacht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 351 De nacht is duister
donker gefluister
De nacht is stilte
geluidloze kilte
De nacht is maanlijk
lichtpuntig bekijk
De nacht is zwart
kleurloos hard
De nacht is Ongeloofelijk
Werelds koninkrijk
Maar dat maakt allicht niet uit
Want de nacht is slechts een plek waar
De morgen weer kan komen…
suites voor Annemieke XXXXVII -extra soenryus-
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 de paarse vogel
vliegt op van het water
en de zittende zon
eva is een serpent
in de tuin der lusten
welt adam's appel
dille is dille
een kaaiman is een krokodil
een lachebek sliep uit
spinazie uit mijn reet
selderij is sel geworden
zuurkool wederom
rad van avontuur
de molenwieken draaien
gemarmerd papier…
HOSZ PITA
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.548 Hosz pitá
Aggou jehosz pitá
Dikkesgommelmettuntoet
Hosz pitá
Tibesz tehosz pitá
Di debedde vóron sdoet
Segge seffe, worruwáck kurdán
Mottu nogwa tvan debáck kurdán
Mottu melluk, mottekág gullán
El ke óg tente sél lufte dön.…
DIE SEELE ALLEIN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 141 Het watervolkje dut in vroege weiden
Uit lentegroen lawaait de puberteit
In mij verpopt de lotsverbondenheid
Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden
Tot wederopstanding en het verspreiden
Van denkbeelden beïnvloed door habijt
Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid
Teneinde moord en doodslag te vermijden
Het valt niet mee te gaan van…
DIE SEELE ALLEIN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 Het watervolkje dut in vroege weiden
Uit lentegroen lawaait de puberteit
In mij verpopt de lotsverbondenheid
Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden
Tot wederopstanding en het verspreiden
Van denkbeelden beïnvloed door habijt
Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid
Teneinde moord en doodslag te vermijden
Het valt niet mee te gaan van…
via moderna
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 994 hij ziet hoe prominenten
door het prominentenpoortje
bij hun kuipje en katharsis komen
euer grab und leichenstein
soll dem ängstlichen gewissen
ein bequemes ruhekissen
und der seelen ruhstatt sein
en hij mag naamloos in de rij
voetje voor voetje naar het loket
schuifelen om daar te horen
dat zijn passie helaas is uitverkocht…
De boom met de moeilijke naam
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.514 "Ja, ja," zegt ze, "dat weet ik wel:
De mip-sel-boom."
En ze verdwijnt onder de dichte bladerkroon.…
Nur ich die Sehnsucht kenne (De tragedie van de Liefde)
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 801 Ich hab' dich geliebt
'danach bin ich vergangen
mein' Herz sucht den Tod
Ich kann nicht mehr verlangen
meine Seele ist im Not
gestorben bin ich
ins Abendrot.
* NL *
Ik heb je liefgehad
sindsdien ben ik verloren
zoekt mijn hart de dood
Ik wil niet meer verlangen
mijn ziel schreit in nood
gestorven ben ik
in het avondrood.…
Drie sonnetten voor de maangodin - 1 - Selene
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.326 verzacht wordt en verjongt door dit nieuw teken
Tot esbat tel ik nachten twee maal zeven
maar onvermijdelijk breekt de dag steeds aan
meedogenloos, hoe weet ik waar te gaan
en wie te zijn en waarnaar nog te streven
kil daglicht doet mijn lijf en zinnen beven
te scherp zie ik al wat ik heb gedaan
en al wat niet, en al wat is verzwegen
Selene…
ACHTER DE WOLKEN
poëzie
4.0 met 5 stemmen 881 Maar zie, daar laat Seléne de ogen even
Weer weiden langs de wolkenlijnen,
Doch om weer even haastig te verdwijnen :
Zij mijdt de blik van wie op aarde leven:
Zó, schuw voor 't schijnsel van uw eigen glans,
Omhult ook gij u met een nevelkrans,
Wanneer ik even in uw oog mocht staren...…
fluester ! ich fluester die liebe
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 710 ................ueber den fluch der liebe
was kann ich noch nachtragen
alles klingt wie dumpf hallende schritte
und noch mehr verschwiegen
auch soviel scheint schon gesagt
.....................................................ueber den fluss der liebe
dichtest du mich dann an,
fluester
dasjenige was ich noch nicht
in deine seele…
sliepe(slapen)
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 421 sliepe sil ik joun boppe dyn stêd
ne te sjin bin ik oanwêzich
ik dream mei yn dyn lea
skriuw fersen yn dyn binnenst
weachen fan leafde yn
romte fan dyn bistean
en sjuch troch in wale fan ferwachting
of ik dei al sjuch
it tsjuster is krekt sa opljeppend
as ik sels
Vertaling:
slapen zal ik vanavond boven je stad
ongezien ben ik…
De maangodin
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 653 mooie ronde vorm
aan de donkere sterrenhemel
boven het ondermaans gewemel
het initieert de getijden
het bloed en de vloed
die de vrucht in de zee ontmoet
het weerspiegelt de zon
in aardse duisternis
en verlicht de liefdesnacht
ik luister naar je naam
in maanloze stilte
met strelende woorden
jij draaiend om mij heen
ik dans met jou Selene…
Geestcontact met Selma
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 88 Het wordt nu even veel subtieler
en door mijn oproepingen, poëtische
seance, ook al leeft zij nog, sta
ik weer dicht tegen haar aan, terwijl
onze zwemkleding druipt van de zee.
Haar zwarte badpak lijkt wel de huid
van een tedere walvis, waarover ik
met mijn handen streel, terwijl zij
haar ogen sluit en ik haar mond beroer
met mijn onhoudbare…
Maannacht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.355 Und meine Seele spannte
Weit ihre Flügel aus,
Flog durch die stillen Lande,
Als flöge sie nach Haus.
Joseph von Eichendorff (1788 – 1857)
1835…
Kalte Hände des Nachtes
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 421 Wie wieder meine Seele leitet
Mein' Hände zittern, Augen schreien
So hier zu liegen, ganz allein'
Nur von Stille noch begleitet
Tropft trag der Schmerz auf mich hier nieder
Der Zeit des Sonnengottes reitet
Hinwegs, der Nacht kommt immer wieder.…
Zij weten het
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 703 hy kin springe as in liuw,
slûpe as in gleone boarre,
him wrakselje út in aai,
beammen befrisselje en faaks
sels lôgje as in nije leafde
do soest him delhuffe kinne
mei ien poat,
of him fûl tebek sifelje,
ferdiggelje litte mei ien eachopslach,
of oprôlje as in slange.
Ja, en ek wol sêft útdôvje litte,
mar fêsthâlde?…
paradis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 560 meine gedanken sind so oft
durch erwarten befangen
ob du ob du noch kommen wirst
warum bleibt doch meine seele
so fortwährend nach seinem ideal verlangen
warum bleib, ich, mensch träume
will ich so gern vergessen
was immer gewesen ist
und durch meinen verdruss
schon viele male ist aufgegessen
damit ich flüchte vor dem was gewesen ist…
verlaten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 233 wieder genau
wie ich auf nackte Träume starre;
und ich nur durch das Sterben
zu dir, dem unsichtbaren
anderen Mensch kommen kann
daß ich die Morgenröte
wieder erben
und sprießende Hoffnung
auf’s neu bei mir wohne darf
*
ich rieche dann deinen Duft
und schmecke die Lippen
des weichen Wortes
sehe mich in meiner eigenen Farbe:
die Seele…
ANTIWARBLUES
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 128 Niemand der die Sprache noch spricht, das was verschwiegen
An den Gewinnern an - Friede den armen Seelen - den besiegten Hunden
hält kein losgelassen Wort. Denn nie ist alles rund,
der Vernichtungsumfang ist zu groß.
-------------
(De vertaling is van de hand van Fred Schywek. Ik voel me bijzonder vereerd.)…
de dag is gekomen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 397 de la vie me mène aux étoiles
Ne laisse pas l’obscurité te freiner
Parce que l’espoir renaît toujours
Le jour est venu où ma voix s’éteint
Parce que la corde de la mort étouffe les mots
Ne laisse pas le silence te déranger
Mais écoute l’écho de l’autre rive
Le jour est venu où je ne peux plus être
Où et chez qui je souhaite
Laisse le sel…
Vertoeven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 212 Licht
vor und hinter mir,
der Atem, der mich betreut
erlaubt eine klare Sicht
aber auch die Schwere
wovor ein Mensch fast weicht
ich möchte so gerne,
auch durch michselbst
verstummend, dich erlösen
von schweigender,
quälender Last
die das Herz erkaltet
und die Sonne in Schmerz
ich sehe mein Lächeln
durch den Nebel und
meine Seele…
Minnelied
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.968 Die fiere, die daer toe sijn ghedeghen
Datsi onghecuster minnen pleghen,
Si selen in allen weghen daer jeghen
Stout sijn ende coene,
Ende al ghereet te ontfaen
Si troest, si slaen,
Van minnen doene.
Der minnen pleghen es onghehoert,
Alse hi wel kint dies hevet becoert,
Want si in midden den troest te stoert.…
MEN MACH DEN NUWEN TIJT
poëzie
5.0 met 3 stemmen 3.109 Mijn hoghe moet
Es dies wel vroet:
Dat minne met minnen orsaten sele.
Ic hebbe der hoghere minnen al
Opghegheven dat ic ben.
Verliesic ocht winne, si al
Hare scout noch meer no min.
Wat es mi ghesciet?
Ic ben mine niet,
Si hevet verswolghen al minen sin.…