Alle inzendingen over slaap OR bed

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

De gedachten gaan hun gang, maar niet hun eigen gang zoals een grasmaaier die voor je uit gaat als je erachteraan loopt nu je niet kunt slapen wacht je: tot wat er in je hoofd gebeurt zijn eigen vlucht gaat nemen val je niet in slaap of je kunt niet in slaap vallen of: kun je je niet in slaap laten vallen wat is het je laat je voeten…

rozenblaadjes verspreid in het bed…

Wil jij vannacht weer het bed met me delen en heel liefdevol m'n lichaam weer strelen Wil je me even kussen voordat we slapen gaan en kruip je dan voorzichtig heel dicht tegen me aan Wil je me nog heel even zeggen dat je van me houdt of slaap je als ik boven kom zo snurkend, zo vertrouwd Mag ik je nog heel even voorzichtig wakker…

Kom toch te bed, en slaap en waak in dit gedicht. -------------------------------- uit: In duizend kamers (2006)…

is en nog steeds van haar hou Op my ja-knik neem sy my aan die hand trek my uit die bed, mamma mag bly slaap Binnekort as ons kop skoon is kom ons verras haar met 'n ontbyt…

Andere stad, vreemd bed De slaap wil maar niet komen Laat. En bedenk me net waarvan ik wil gaan dromen Ik ga dromen van je kussen Fijn gevoel, zo heerlijk zacht En bedenk me ondertussen Had ik het nu maar meegebracht…

Het liefst van al zou hij zich willen ontdoen van het hart dat in dit dronken lichaam klopt De herinnering die ’s ochtends pijnlijk zijn slapen beroert wanneer de fles en het bed leeg zijn Het besef dat ook liefde verliezen is op termijn…

Je ligt betoverd in je bed. Beneden speelt je moeder. Lichte noten van een nocturne. Je huivert onder hun duistere koestering. Schaduwen worden bedwongen, kamers gezuiverd van zwart. Je valt in slaap op een valse brillante.…

ik heb het reuze naar m'n zin lig in bed, verroer geen vin laat de wereld verder draaien ik haal haar strakjes wel weer in…

Ik zie de lijnen van je leed je als kind reeds aangedaan. Hoe je niet gewenst was in een veel te druk bestaan. Maar ik voel ook de lijnen die ons verbinden, kijk keer op keer naar het toeval dat geen toeval meer kan zijn. Waar wolken verscheuren, stortregens ophouden te bestaan, dáár breekt onze zon door, in wel duizend kleuren. Kom…

'waar is de waterput waar vogels zich kunnen laven met vrolijk gefluit' ik probeer te kijken naar bergen, naar blootgelegde zeeën, zoiets als lucht, woordenblauw naar weggebrachte pijnen tussen dikke boeken lege kamers, steeds krommer in armen leg ogen, onbekend, in volzinnen in weerkaatsende verzen die niet verder kunnen gaan…

Ik kwam uit bed, dat ging nog goed Deed de dingen die men altijd moet Zoals douchen en naar de w.c. Ach, daar deed ik het niet mee.…

De uitvinder van het bed, heeft nooit geweten, wat ie opriep bij deze waanzinnige uitvinding, want mijn lijf zegt: liggen blijven en mijn verstand zegt…….. Wordt vervolgd de schrijfster is in slaap gevallen!…

wanneer de ochtend zacht het labyrinth van slaap begraaft onder bedauwd licht van de stad (haar catacomben, gedicht door meeuwenschreeuw) verschijnt het kind bij het bed waarin het is volbracht door ons, in duizelend sterrenuur, met maanscheuten, die walmende nacht: roof uit de droom, geschenk aan de duur.…

Onbeslapen blijft één kant in mijn bed, waar het dekbed meedogenloos toont: deze plek is door niemand meer bezet, dit bed wordt in eenzaamheid bewoond. Maar ik hou alle mogelijkheden open en kom jij wel in mijn bed gekropen.…

In bed is het fijn ongemakkelijk liggen aan alle kanten mezelf voelend, ruim anderhalve vierkante meter huid precies passend gevuld met warme gevoelens dat ben ik, in levende lijve Het rekken en strekken van mijn rug en ledematen mag wel wat kosten aan geschreeuw om aandacht voordat ze slap mogen gaan slapen na de ontlading…

Samen met jou lig ik in bed Ik slaap heel licht Ik voel je armen om me heen Jij die me streelt Ik draai mijn hoofd iets en zie dat je slaapt In je slaap streel je me en laat me voelen dat je van me houdt Ik draai me om en voel hoe jij je omdraait en jouw kontje tegen mij aandrukt Ik kan je beter bekijken en zie hoe je straalt in je slaap…

Wanneer ik de scherven onder de mat veeg nadat ik hierover ben gestruikeld en de glazen heb laten vallen Wanneer mijn slapen gonzen en ik gestopt ben met brallen nadat ik in het bed ben geduikeld besef dan wel dit: mijn portemonnee is leeg…

liefkozend op een bed van innemende zorgeloosheid scheiden zich lichaam en geest op zoek naar dromen in een andere wezenlijkheid terwijl het lichaam rust schrijft het zich een draaiboek uitbundig in de nacht beelden uit het leven van toen of van verlangen in de labyrint van slaap…

Van der Staaij heeft met veel geklepel verkondigd de islam reikt te ver van haar minaret, wat zo dicht bij kerk, huis en haard en bed toch tegen de rust openbaar zondigt. Mij beiert het niet, maar gaart men deze rapen, laat de kerk mij dan ook op zondag slapen.…

Helaas kon ik de afgelopen nachten Door kinderen en feestjes amper slapen Voorlopig tel ik vijfvoeters, geen schapen Want eerst moet ik alhier mijn plicht betrachten Maar straks lig ik geradbraakt in mijn bed Te dromen van een beter snelsonnet…

Ik vond mijzelf een stakker Dus kroop ik snel mijn bed weer in en toen de slaap mij overviel werd ik plotseling echt wakker…

Kom, dit is onze eigen film we doen het nog een keer over, denk ik 's nachts na het plassen, terug in bed blijf ik het overdoen maar jij doet niet mee en ligt daar maar de slaap te slapen die ik zo hard nodig heb Ik wil niet vluchten maar moeite doen, vechten voor wie we kunnen zijn en toch krijg ik het koud van jou, ik bevries…

geplet heerlijk de stilte om mij heen ik slaap meteen.…

Duizenden donzen veertjes De zuivere zachtheid Zet de gedachtenmolen in mijn hoofd stil De filosofie van een saaie dag verdwijnt Als ik in mijn zachte bed lig In mijn donzen nest Mijn beschermd oord Slapen Ik denk alleen nog maar aan slapen Ik zak weg Dieper En dieper En ik droom van haar Alleen maar van haar Hmmmmm Jaaaaah…

vraag ik mijzelf liefste wat doen we vandaag als de gordijnen opengaan klinkt er muziek van verpozingsaard dat ik van pure denkkracht braken wou de weg naar mijn bedluchtgemoed slaap ik in als het meisje uit het sprookje met de beren slaap ik in jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt wat gek is want zo goed ken ik je niet maar…

In de nacht, duizenden slapen, maar duizenden liggen ook wakker, staren naar het plafond, draaien zich om, maken aanstalten, draaien zich nog eens om, maken nieuwe aanstalten, staan op, gluren tussen gordijnen door - het is donker, geen ster die valt of zelfs maar flonkert - gaan weer naar bed.…

vraag ik mijzelf liefste wat doen we vandaag als de gordijnen opengaan klinkt er muziek van verpozingsaard dat ik van pure denkkracht braken wou de weg naar mijn bedluchtgemoed slaap ik in als het meisje uit het sprookje met de beren slaap ik in jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt wat gek is want zo goed ken ik je niet maar…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…