Alle inzendingen over slaap OR schild OR streelde

Schild tegen schild, geen contact. De echo's verharden het schild en versterken de aanval. Zicht is vertroebeld door pijn en woede. De zielen staan in de mist van emoties, onzichtbaar. Een schreeuw om liefde, maar liefde komt niet. Zonder ziel en inleving, verschillende talen. Kwetsbaar durven zijn is ware sterkte en leidt tot jezelf.…

openend mijn ziel branden jouw ogen gaten door mijn dikke schild senryu…

Maar op dit kleine plekje vond Hij eind'lijk rust om te gaan slapen: Hij laat haar over 't zwarte gapen, Domdwaas onder haar lokkenpracht. - Een fijne etsnaald schroeit de wond Weer dicht, bij 't schild'ren toegebracht.…

Hij stond zich aan haar te vergapen, terwijl ze in 't woud lag te slapen. Het duurde niet lang, of hij streelde d'r wang. Onberispelijk was ze geschapen! Ze zei hem vlak na het ontwaken: 'Ik droomde heel eng over draken. Toen wekte je mij en nu ben ik zo blij, da'k een elfje met jou wens te maken.'…

Je ging op reis en ik ging niet mee Alleen op pad Niet langer met zijn twee Het meisje waar ik mijn leven mee deelde Het meisje dat ik streelde Tot de slaap jou in zijn armen sloot Want in de mijne Hoor jij niet Niet langer Ik hoor mezelf, ik fluister Dat ik zoveel van je hou Dat ik even later beseffen zou Dat je eigenlijk Een vreemde…

ik kende haar dromen een metafysisch gaan en komen van vorm klank en kleur die haar streelden en zacht met haar speelden tot zij eindelijk moe en slaap de overhand kreeg zich heerlijk soepel uitrekte en de laatste pluis met gratie en elegantie vaarwel wuifde om de volgende dag uitgeslapen te beginnen met een schone lei alleen…

gaven haar angst die zelfs het vuur konden overheersen rust mijn lief beleef je dood en beeldt het uit in een slaap zonder dromen…

Vannacht droomde ik je bent bij mij, gevoelige handen die mij streelden jouw lippen met woorden die wonden heelden en toen bedaarde de onrust in mij. Vannacht, het was een droom die uit kan komen jouw lichaam naast mij en in jouw armen lig ik om te rusten, en om mij te verwarmen, ik blijf maar slapen, dan blijf ik ook dromen...…

ik streelde je met zinnen, mijn engel die je verkrampt deden verlangen naar gesmolten chocola en vanille-ijs met erotische lyriek verdoofde ik al die zuchtende zinnen van jou en schilderde een schokkend stilleven de aanwezigheid van onzichtbaren deed je vechten tegen je schorre stem die felgekleurde zinnen schreeuwen wou ik streelde je…

alles in de hand liefde aan mijn kant ontmoeten was zo weergaloos we kusten de seconden alsof ze niet bestonden de tijd leek eindeloos je doofde zacht het licht en in het wit van ogen kwam onze passie boven ik streelde je met nacht jouw handen waren warmer dan ik in daglicht had verwacht in vogels hoorden we het lied van onze…

mijn vingers breken glas vernielen machteloos het beeld dat jij eens was scherven kerven diepe wonden jij hebt mij gevonden als een vlinder die ontwaakt je warme adem en je liefde hebben me toen diep geraakt je bracht lente na de winterslaap deed dagen eeuwig duren je hebt een man van mij gemaakt in warme passionele uren ik streelde…

ik streelde tweedehands je plooien en de vouwen voelde me nog mans genoeg om als een vent van je te houden ik streek langs ruches die zich bolden om de soesjes die waren opgeklopt met room een sensuele opgefokte droom jouw handen trokken kreukels uit mijn spieren gaven schouder weer profiel ik kon mijn feest gaan vieren maar mijn…

Die op de Onmogelijkste Plekjes leven, Zich tussen Tegels zelfs Vermaken als waren Ze in hun eigen huis, De aardkorst doorboren Om lucht te geven Aan groei en bloei - ' k Wilde dat ze Mijn inktzwarte Nacht doorboorden Zodat ik met mijn Leven verder kon gaan…

Laat mij toch los en kijk, zoon van de stichter der grondwet, die mij griefde en vertoornd, wik je woorden wel, gebruik het schild, en niet je sabel en geweld... Gebruik verstand en niet het geld.…

naar nieuw blauw in de lucht ik streelde je gezicht zonder lijnen en groeven in de ontspanning van vroeger je ontwaakte zonder paniek droomde altijd zo lief…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

driehonderd jaar geleden ben ik ontwaakt en de schare bewonderaars heeft mij beroemd gemaakt mijn meester had mij snel vervaard' ik rust nu op linnen heel bedaard in drommen komen ze voorbij stappen naar voren en weer opzij lopen wat naar achter kijken schuin omhoog en ik berust zonder knipperend oog ik kijk ze onbevangen aan…

Krachtig onzichtbaar schild, zet zich vast om mij heen, teruggetrokken in mezelf, stille roep, heel sereen. Heldere kleurrijke regenboog, weerkaats jij op mij neer, stralende zon in jouw lach, een blij ongedwongen sfeer.…

en een speer, om hen te verdedigen een hand waarin ze veilig zijn In de gewapende vrede is de strijd gestreden de handen zijn gegeven schild en speer zijn afgelegd onder de bedden Nu leef ik in vrede in een nieuwe wereld met mijn man die naast mij ligt, afwezig en onrustig spant hij zijn spieren om zijn identiteit…

groots als jochie van tien dat van west naar oost door oorlogsnachten fietst op wielen zonder banden om de honger van de winter thuis te verdrijven groots als utrechts jongeling die in het spel van voetbal waar strijd wordt gestreden bij elinkwijk in hoogtijjaren als een leeuw het doel verdedigt groots als liefhebbende echtgenoot…

I Vraagt iemand, waarom ik drie kruisen voere in 't schild? 'k Rep niet van 't koggeschip, dat ze eertijds placht te dragen, Noch breng de charters bij, die van Persijn gewagen. De aloudheid schuilt in mist, - 't waar' moeite en tijd verspild.…

Ik weet beter en heb U tot mijn schild, U heft mijn hoofd; U heeft mijn eer gewild! U riep mij vanaf Uw Heilige Berg; ‘Ik heb je stem gehoord, het is heel erg! Vrees niet voor je zoon en zijn lage streken, ga maar slapen, zijn kansen zijn verkeken. Als je straks op staat in de morgenstond, dan heb Ik al je vijanden verstomd!’…

Zij gebruiken schild - noch wapen, ’t Hoofd is hun van ’t schreien warm – Ach! En onbekommerd slapen Zij zo zacht in uwe arm.…

of doen glanzen, als het schild niet meer glanst en vervaagt, zal de dapperheid niets meer doen ongevraagd, verlangend naar zon en schaduw die me vreugde geven kan, zie ik je even…alleen dan...als de natuur het wil… als silhouet in een ware schaduwroman……

voor en na het sterven En nu nog steeds mijn lief vaar ik blind als de nacht de vondeling is van mijn dromen en hij kermend mij de slaap ontneemt ben jij nog steeds de oase aan mijn zij die me laaft aan liefelijkheden en geluk…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Al breekt de herfst nog zo hardhandig los, ik voor jou: klein schild van licht, Al slaan depressies nog zo stormalarm ik voor jou: wind in de rug, hulpmotortje van je fiets, duwtje.…