Alle inzendingen over slijm

eerst al zoveel soorten haar hoofdhaar,schaamhaar,okselhaar wenkbrauwen, wimpers borsthaar,baard en snor haar in je neus en oren op je armen en benen en ook nog al die vochten bloed, urine, sperma zweet, speeksel, oorsmeer melk, tranen slijmen in soort en kleur vooral niet te vergeten nagels, tanden, baby's geuren en winden etter,…

kerf snijdt door de verweerde korsten op mijn wonde de etterbuil barst open plotse pijn scheurt door het netvlies witgrillig en meertakkig als een bliksemstorm wijl uit de snede braakselbloed en etter opfonteinen proeft mijn tong het koperzoete bloed van stukgebeten lippen, een ongewilde traan valt op de tafel gezuiverd van het slijm…

Een pad, een kikker, een slak vol slijm? Vertel, vertel het nu toch snel Een mes, een bom, een oude bel? Geld, een steen, een eierschel? Ik weet het niet, ik geef het op Playmobil, een zakje drop? Nee, het is iets dat je moeilijk raad Het is een brokje aluminiumhydroxide-magnesiumcarbonaat…

rust toch eeuwig gij zeveraar uit zuur gesproten zoek heil in het slijm van ene zoete kwijl uit mijn kots na danige overmaat gij, met zwerende vingers trek strepen met bloed doortrokken pus in de diepe zware grond van modder en schimmel gij baart de stank uit ongekende hoeken uwe gore geest zal doordrenkt geraken van het zwart…

het varken werd hard dooreen geschud slijm vloog in het rond trillend vlees slachtrijp in de hitte zware druppels gleden in haar nek ze stond recht als alle anderen zigzaggend tussen riksja’s door een onvoorziene put de oude naast haar hield de zwarte nagels om zijn kip geklemd zijn ruggengraat kraakte limoenen rolden uit een vuile plasticzak…

Een macht'ge slang, in gramme toorn gekruld, Lag om de wereld, stikkend in haar knoop, Een slijm'rige rivier, gestremd van loop. Van weemoeds zuchten was de lucht vervuld, En uit des diepe wereldlevens nacht Steeg onverhoord omhoog de jammerklacht.…

even wrijf ik over mijn gulzige toetsen wijl het slijm zich opdrijft naar boven wachtend op de aandrang tot kotsen mijn ruimte telt hoge zomerse graden waarin ik aangedreven word om ook in de winterdag in mijn eigen luiheid te baden in zekere zin kom ik tot niets al wat langer bekend bij mijn batterij ik bedoel hier die van de geruisloze fiets…

hip…joelt ze zwak en zwanger van ongemak In een versnelde golf van kreten De vliezen scheuren Ze perst het broze hoofd uit de schoot Laat het verbeten gebeuren De eerste schrei is een zucht Een langgerekte NEE Teistert het oor, trilharen in de fik De eerste postnatale wee De vroedvrouw geeft geen kik Het mormel hangt aan haar klauw Het slijm…

Verstild hangen vossen, lisdodden en steurvissen te verkleuren in giftige lucht van kolendamp en gedroogd slijm van meester’s verborgen taal.…

de afgebeten kop van schaamte glimt in de donkerte, grauw als zwartgruis etende slakken met glinsterende sporen slijm, zo glad dat zelfs oud vel erover uitglijdt in doodshemden zonder zakken bewegen zij zich voort, hun bloed is op ons hoofd, kleeft aan alles: wolkenkrabbers en Charons boot in winterlicht op weg naar graven een dorstig…

geheel alleen aan zichzelf overgelaten de kwetsbare oudere medemens de tranen springen in onze ogen verteert door eenzaamheid ziek van pijn en quarantaine slaat de corona koorts toe de lakens huiveren van koorts en slijm, 't kuchen en 't zuchten, totdat de laatste ademtocht een einde aan het lijden maakt; de dood kent geen pardon maait…

het houdt van verval, het trage ontbinden, de graduele neergang van orde tot aarde, water en slijm, het kleven van woorden aan handen ontdaan van hun grip, vuur dat vreet aan molm, gebinte van kerken, donker gewemel diep in een crypte, barsten, glasbreuk, stofwalmen, krakende vloeren, steenslag, roest, gelig vet in de kromme hoek van het blad…

de aandacht die wordt opgevreten door je alleenstaande en zielige bestaan trappend naar alles van kritiek veeg je alles met slijm weer schoon ach waar de woorden sussen kussen druipt alles dat je haat weer langszij zij spelen met je verleden en angsten die jij ziet als weerspiegeling van zielen je blik immer naar beneden gericht want de…

De wind was tegen En het lood was zwaar Toch wilden wij vissen Gooien van hot naar haar De worp liet te wensen over De aanbeet liet verstek En alle stoere verhalen Gingen hiermede op hun bek De voorraad aas slinkt gestaag Slijm der pieren druipt omlaag Langs met brood gevulde handen Verhalen gaan over zagers met tanden De humor is…

Een virus had me van de week te pakken het griepte me hardnekkig bij de keel en liet zich daarna langs de luchtpijp zakken tot in het vochtig-warme longstruweel Daar ging het met de blaasjes bellenblazen van zich vermenigvuldigend taai slijm zo'n virus kweekt een golf van metastasen en wiegt daarmee de hoestpatient in zwijm Daar lag ik…

Soms breekt een vage glimlach door die verdwijnt in een snelle wegkijkende blik over de golven Wij proeven het zilt in de lucht Slijm in neusgaten en keel komt los we kuchen en snuiven en slikken tasten naar onze hals met wanten aan gezicht verborgen in sjaal en capuchon Thuis zijn wij hier, halen diep adem conserveren wrakhout gedachten…

kelk die je dwingt zich om te keren: een bodem schilfers dwarrelt neer, leegte na het drinken, magerman, die op de winterhuid van straten slijm en rot als goud verteert. vocht dat in vertwijfeling haast zich opwaarts door de poriën murwt: verlangen wordt angst van het moment dat je het popelen vangt en verlangt.…

twee zwammetjes van porselein heel frêle salon damesachtig glanzen van slijm op hun bolletjes van onder opwindend transparant lammelletjes om doorheen te kijken ze kleuren wit tot ivoor zo koel welzeker kwetsbaar in hun gevoel heel diep daar binnen dan moeilijk ze daar precies te raken om gewoon ‘ns te kijken of ze kreetjes slaken in…

Dus ik zei, puur om ze te jennen: Van mij geen veer, van mij geen pennen, maar huidslijm, heel veel slijm te leen. Zo gaan wij door de crisis heen.’ Prins uit het Oosten (niet uit Mekka) roep maar: ‘Pinda lekka, lekka!’ Help Helena op de been en help ons door de crisis heen.…

Mijn leven wordt beheerst door de ernstige ziekte van mijn dochter Giulia Het vult mijn doen en laten mijn geest stroomt over tegen een uitgedroogde dijk Ik pleng geen tranen ik moet sterk zijn want zij is sterk, oersterk Maar dat is geen garantie er is geen garantie op leven maar ook niet op 'Hoe Dood'! Dus van tijd tot tijd parkeer…

Ze Zeggen nog net niet: "Wir haben es nicht gewust" verontschuldigen zich plechtig, gaan zogenaamd door het stof slijmen, denken te lijmen met giften aan het Rode Kruis de Koning, de Keizer, de Admiraal de Koning: Willem Alexander en zijn Maxima, met vluchtvakantie in het buitenland: Griekenland lappen na het goed smaken de afstand aan hun…

ik kan nu wel gaan slijmen maar jij wilt weten wat ik voel ik vertel hoe het is hoe ik me nu voel door de jaren heen gezien een klein meisje ging overal mee naar toe het lievelingetje van vader zijn kleine meid, die zou het later gaan maken inmiddels al een paar jaartjes ouder kan praten en zit op school wordt al meteen geleerd: als…

Op een Coelacant Bij Wijk aan Zee zwom elegant Een mooie vrouwtjes coelacant Daar kreeg zij een warm onthaal Van een plaatselijke aal, Wat door die coelacantse trien Als heel erg slijmen werd gezien. Daarom was zij naast charmant Ook wat aan de koele kant.…

kattenbel hij kan meteen aan slag voor de fancyfair de meester wil versjes voor ’t poesie-album de bloemist roos op rijm voor ouderen allemaal toch verantwoord en niet contrair het algemeen belang dat wil namelijk rijm net zo goed als sla andijvie of fris kruid met z’n allen kwamen ze d’r zorgzaam uit Joop aan ‘t rijm ‘t mocht op thijm en slijm…

Gij ontstond apart: - Een mossel droop tot tijdverdrijf In mist die gold' en klokt' Zijn slijm, dat door het grauwe wijf Mumm'lend werd ingeslokt.…

Het dekbed was bezaaid met stront en slijm en duizend trage slakken, de wand met spinnen en de grond krioelde van de kakkerlakken. Verbaasd vroeg hij zich af, in wat voor licht hij stond. Het scheen zo fel. Een heer, die net naarbinnentrad, zei: 'Welkom in "De Kleine Hel".…

zijn mijn favoriet de tegeltjes van de douchecabine, het keukenaanrecht De wc, de wastafel, de buitenkant van de wasmachine Schoon, netjes en opgeruimd is mijn credo Maar veelal verlies ik ook daarin het geloof Soms is het link wat ik met mijn legowijsheid kan en doe Houdt ie het of stort die stellage, die kast in Ik ben niet van het slijmen…

Hoe meer slijm en hoestgebrei in de zalen. Hoe meer verzuchtingen, krampen en ziekenstrijd Sommige zielen geven het op, anderen dreigen opstandig te worden, weer anderen beminnen hun ziektekruis. En zoete engeltjes in lila jurkjes brengen ons lepels voor onze mond met heel nare bittere medicijnen Vies maar reinigend voor onze ziel…

lanceerde een rochel langs de mast De nicotine-bruine klodder smakte op het water en liet zich absorberen door een schuimkop In de huisjes op de heuvels werden lampjes gesmoord Camila klom de boot in Hector reikte haar een blikje mythos aan Ze accepteerde het aanbod en sloeg een handdoek om Het blonde, krullende haar lag nu als slijm…