378 resultaten.
Rozige sluimer
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 75 we deinen
op de warme golven
van de zomerzon
dromen
koelte en geruis van
zee en strand rondom
het volmaakt
vakantie vieren
klotst tegen pieren
haast en stress
hebben geen vat op het
genieten van ons zonnebad
de idylle is
compleet als stilte
rozige sluimer geeft
totdat een strandbal
uit het niets keihard
knalt op ons glasservies…
Sluimerende branie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 230 Sinds ik
dagen tussen letters verbleven had,
bleef het onvermoeden op mijn open registers zeilen.
Mijn hart liet geen hart koud
en mijn handen waanden zich ineens
deel van een nieuwe schepping.
Een woud van sensaties kwam aan de oppervlakte
van mijn tast drijven, als een fles met een boodschap.
Het vermoeden in mijn vingers reageerde
met…
Sluimerende droomliefde.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 579 Die maandagochtend op kantoor.
Een hand strijkt over mijn rug wat
mij rillingen doet ontlokken, mijn
spieren doet samentrekken en
een glimlach tovert op mijn gezicht.
Haar ranke - slanke gestalte herken
ik uit duizenden, evenals de
kleur van haar ogen, haar parfum en
de vochtige warmte van haar mond.
Net als die trippelende passen met…
SLUIMEREND STIL
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 210 Toen het nachtelijk stil zacht zuchtte
ruiste de wind de dorre bladeren eruit
Verloor de herfst zijn laatste vruchten
zo zuchtte ‘t stil zijn ritselend geluid
Toen ‘t gele licht in ’t duister landde
wachtte ‘t donker hem hunkerend op
De zachte gloed, die hem overmande
gleed geruisloos op de hoge duintop
Ik woonde stil in het holst der…
SLUIMEREND STIL
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 182 Toen het nachtelijk stil zacht zuchtte
ruiste de wind de dorste bladeren eruit
Verloor de herfst zijn laatste vruchten
zo zuchtte ‘t stil zijn ritselend geluid
Toen ‘t gele licht in ’t duister landde
wachtte ‘t donker hem hunkerend op
De zachte gloed, die hem overmande
gleed geruisloos op de hoge duintop
Ik woonde stil in het holst der…
Onder 't helder koele laken
poëzie
3.0 met 5 stemmen 666 Onder 't helder koele laken,
Waar ik op de sluimer wacht,
Lig ik tussen droom en waken
Voor de drempel van de nacht.…
De erkenning
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 655 Als ik dan mijn hoofd buig
Boven het geschoond toilet
Weet ik alcoholist te zijn
De sluimerende toon is gezet
Beschroomd verberg ik het gelaat
In smetteloos toiletpapier…
druppels van de nacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 603 stil
sluimerend
slapend
de nacht
druppels vallen helder
uit schaduw
spiegelen in plassen
licht weerkaatst
tranen
vullen en breken
al wat er is gedacht…
ik ben
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 934 luisterend naar jouw hartslag
wiegend op jouw adem
zoekend naar een antwoord
dat ik ken
sluimerend deze zondag
veilig in jouw armen
wetend als geen ander
dat ik ben…
licht van elders
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 81 we leggen
de kleren van
schaamte af
met hanenpoten
krassen we
herinneringen
geen woord valt
in deze
sluimerende stilte
de bron van
licht is niet
de maan zelf…
Witte rozen
netgedicht
1.0 met 13 stemmen 1.460 Jouw bovenaardse zinnen
die zwijgend roepen
om witte rozen
die je prikken
moeten
bloeden soms
want hun rook
sluiert dwingend
je blauwe ogen
die niet meer zingen
kunnen
in die zoete slaap
van dood sluimeren
en koudziek huiveren
bij 't ontwaken
dan roep je weer
om witte rozen
die je prikken
moeten
schreeuwen soms…
Midwinter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 263 traag rolt de mystiek
van een verre hoorn
door de melkige nevel
bomen met hun kanten takken
zweven boven het witte niets
tegen vervagende bosranden
oergeluid tot de onzichtbare einder
de weemoedige roep
van bezinning op deze verre heide
herinneringen aan een ver verleden
gedachten komen tot rust
in de intimiteit van de sluimerende…
Maneschijn
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.188 stilte alleen kan al die rust vertolken:
De nacht houdt de' adem in; de rotsen grimmen:
Aan ieder sprietje bleef een dauwdrup hangen, -
De hitte werd door de' avonddauw gevangen,
En geurt er mede uit de aard, die liefde wademt;
De mens luikt vol genot de dromende ogen,
En 't luwtje, als liefde al zoetjes aangevlogen,
Heeft kussend hem de sluimer…
Zij sluimert
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.420 Ik zie de donkre nacht genaken,
Dat gij uw oog voor eeuwig houdt geloken, -
Dan sluimert gij, maar kunt niet meer ontwaken:
Dan zal de zode, die gij dekt, ú dekken,
Dan zal geen zonnestraal uw lippen stroken,
Geen lied van 't woud u uit die sluimer wekken. -…
Terug
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 754 Wakker
Uitrekken
Gordijn open
Regen
Donker
Half zes
Terug
Warm, zacht, klein, onbeweeglijk, teer
Sluimeren
Wekker
Licht
Half acht
Nieuwe dag…
De winter is nu eindelijk gekomen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 927 Een loden hemel drukt thans op het land,
Nu sluimert Moeder Aarde haar lichte sluimer,
Dra komt de tijd waarin de zon weer brandt,
De dagen lengen, ook het zicht wordt ruimer.…
TROUWE DOOD
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 430 Zacht voel ik u als nacht,
als aarde die zal dekken,
een moeder die me in sluimer lacht
en niet mag wekken.…
LICHAAM VECHT MET GEEST
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 gedachten
gauw rust zoeken
neerploffen op de sofa
rug tegen de leuning
wiebelend zitten
hersenschimmen blijven kwellen
rusteloos om je heen kijken
de divan wenkt stil
aaaah lekker languit
op dat soepele kleed
tussen zachte kussens
eindelijk stroomt
die vermoeide hersenpan leeg
geeft zich vanzelf over
aan het wezenloze
dat tijdens sluimering…
Diep is de nacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 69 dodenrijk
een licht etherisch geestenrijk
van wajangschimmenduisternis
een intermezzo licht en schaduw
in verhulde dromendaad
niet meer dan ademen in
wezenloze schimmenschijn
zalig zonder zondigheid
van jeugd en onbezonnenheid
sluimerende nagedachten
diep in nachtverzonkenheid…
droom
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 925 verlangen huilt
in verhoopte dromen
zoek naar jouw liefde
diep in mijn hart
zachtjes geborgen
nooit verloren
in de sluimering wacht
een nieuwe droom…
Sneeuw
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 199 Sluimer van wit
moordenaar van het geluid
dimde het licht
Vredevol slaap
eeuwig treurnis
van het groene landschap
Ingedut grond
winterslaap
zuchtend in de mond.…
troostlied
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 492 laat mijn hoofd
zacht rusten
op je borsten
en m'n ziel
sluimeren
in je hart
dat we samen
wachten
op 't ochtendgloren
dat altijd komen
zal na zoveel
zwart...…
silhouet
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 319 ik hijs het licht
weg
tot silhouet
diep tast ik
de ruimte af
waarin de morgen
ligt te sluimeren
het geschuier van een stoffer
voorkomt stilte
over uitgeputte wegen…
Een nieuwe morgen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 124 onzichtbaar sluimer je
door nog ongeboren dagen
kleur je een nieuwe morgen
in ondefinieerbare tinten
die juist zo voelbaar zijn
tot op grote hoogtes
glimlachen zelfs zij
die van jouw bestaan
geen weet hebben…
Sohnwert
gedicht
2.0 met 5 stemmen 4.136 Ik droomde van wapens
die van gruwelen vreemd
uit bloemen opgetrokken
in mijn landschap dromden
nu lig ik hier
met vezels van verval
in een diffuse stroom
van sluimering en ontwaken
gebutst doch zichtbaar
aan jouw levensboom…
daar waar hartslag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 215 toen uit mistig zicht
het sluimerend rood verscheen
trachtte ze tevergeefs
deze vanzelfsprekendheid
af te weren
zoveel liever had ze zich
blijvend verschanst
daar waar zijn
en eigen hartslag
het verlangen samenbracht…
Mijn droom
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 239 Ik sluimer in mijn droom
en verdwaal aan de overkant
in het gewas van mijn zielenveld.
Mijn droom is als een deken
die mijn ogen toedekt
en als een verklarend boek
zich vergrijpt aan vergeten beelden.
Ik laat mijn droom
mijn nacht opvullen.…
ONTWAKEN
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 De tederheid
die de stilte is
Zo minnend
en sereen
De sluimer
die de droom
heeft teruggebracht
Vervaagt en
gaat slechts heen
De naaktheid
die mij niet vervreemdt
Weldadig, zonneklaar
Brengt licht
in al haar lieflijkheid
De dageraad
is daar…
Allerzielen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.124 waar de met bladeren
bedolven namen nog
altijd ruisen
rond een dierbaar graf
het stille gemis hier
nog sluimeren mag
ja, alsof het al die tijd
op iets of iemand
wacht
voorbij de dood ooit
van weerzien droomt…
Even
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 522 We lachen tegen
sluimerend verdriet.
Tranen in onze ogen.
Zie haar zitten.
Ik voel weer even
dat allereerste gevoel.…