Alle inzendingen over sneeuw OR stilleven OR kou

Is het een stilleven, als je even: stil staat bij je geleefde leven en alles wat je meemaakte of overkwam: even door laat dringen in je hersenpan? Gewoon even denken aan: hoe ‘t was maakt: je maakt pas op de plaats!…

De kou, het ongemak, ben ik vergeten De trein vertraagd, de weg op veel te eng Een fietspad, dunner dan een navelstreng Ik zeg het je: ik zou het niet meer weten Niets prikkelt de romantisering meer Dan de eerste sneeuwval in het winterweer…

Echter eenmaal buiten is het kouder dan koud, echt gemeen, het dringt je door al je lagen kleding heen, Niet al te lang stilstaan, niet talmen onderweg, snel de brievenbus, voor je het weet, ben ik onderweg, naar huis, alwaar de kachel brandt niets me meer herinnert aan, de immense kou buiten!…

(in beeld & beweging) stilleven met appels stilleven met één appel... stilleven…

bewust breek ik de avond bang dat het zwijgen van de merels de tijd vertraagt in onbewogen ogen en kou doet kruipen in huiverhaar van de schoonste scherven lijm ik mijzelf merels en meer dicht de nacht wanneer de maan de torenhaan raakt en stap naakt uit dit stilleven…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Wat is een winter Als je weet dat sneeuw niet valt Maar de kou wel trekt…

Het is te stil, als in een stilleven, sneeuwstil, windstil, gedachtenstil, zit eens stil? Stil lief, stil mij... Jouw vertakkingen, beschermden mij, tegen ijzige kou, onzalige hittegolven. Jouw versperringen, weerhielden mij, te pronken als een pauw, die door loze woorden werd bedolven.…

Winterroosje in de sneeuw dapper sta je daar in de kou. Vechtend voor de laatste dagen van je prille bestaan. De sneeuw wordt straks een warme deken, als je krachten het gaan begeven en jouw steel voor altijd zal breken.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Eenzame sneeuw in een datumloze nacht Bracht mij alles maar meer dan verwacht Verwarmd door deze februarische kou Wist ik het ineens zeker Ik hou van jou…

Tot de laatste ijspegel is verdwenen, blijf ik op mijn hoede voor de kou. Want pas als de sneeuw stopt met schijnen, zie ik de persoon waar ik van hou.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De polder verschuilt zich onder een dikke laag sneeuw het ondiepe meer dat vroege vlokken spiegelde is niet meer zichtbaar in de ijzigste kou van maart breekt het ijs we spreken af na de sneeuw als de klei weer water draagt vol rimpelingen in de wind…

kou kust de bomen alvast voor het gewen aan sneeuw en wind verlangend naar de warmte zal de winter een deken leggen op koude verkleumde struikgewassen…

Groen zag grauw en grauw heeft teveel kou gezien. Ik sta stil en schep het schril stilleven op papier. Het evenwicht is nog lang zoek. Vanaf nu geloof ik in de mens. God in mij hij lacht.…

Kijkend naar de sneeuw wroet ik mij eronder hoop dat de stilte mijn verdriet doorbreekt als de zon de kou doet smelten neemt het water mijn gedachten mee.…

Langlaufen, schansspringen Snowboarden, kortom Van wat net begon Straks is het over door Temperatuurstijging Kou gaat verdwijnen Als sneeuw voor de zon…

sierlijk dansen de kristallen op vlaagjes wind voorbij mijn raam waar een enkeling helaas zijn einde vindt in een krampachtig smelten zie ik later de druppels glanzend naar beneden snellen op weg naar laag wit laat de bui zijn sporen na op weer een maagdelijke aard je hoort knispers knappen als kou langs kristallen…

zijn van sneeuw die gaat verijzen als wij onze iglo waterdicht gaan wrijven…

Het sneeuwt Het sneeuwt in mijn hoofd Een dikke, dichte sneeuw Grijs aan alle kanten Geen mensen Geen geluiden Alleen de sneeuw, de sneeuw en ik Af en toe zie ik de sporen Van iemand anders Plotseling houden ze ergens op Of ze gaan door maar ik verlies ze uit het oog ik weet niet waarheen maar ik loop door ik sluit mijn ogen genoeg…

elk dak mocht voelen hoe de kou binnendrong. elk dier en elk mens mocht weten van de wattenlaag. en ohja, zelfs ik voelde de prikkels van elke windvlaag langs mijn oren zo guur, zo fris zo december.…

Ik huil, ik huil bij elke vlok ‘k Zit de stilte te ondergaan, de kilte trekt door mijn voeten naar omhoog Waarom ben je niet hier om samen de sneeuw te eten die valt om alle scherpe randen te lenigen. Geluiden zijn er, maar niet echt storend, echter, vlok na vlok dreunt neer en overstemd mijn gesnik … Waarom.. waarom ben je niet hier….…

Kom lief laten ons hand in hand voorbij de winter gaan waar geen afgebeten dag de leegte schrijnen zal of gedachten vult met woorden in het onbekende rust wellicht de stilte en herkenning van onszelf…

We banjeren door een besneeuwde vlakte Hoe dankbaar is dat knullige geknerp Als klaaglijk conversatieonderwerp Bij klappertanderige straatcontacten Maar ja, 't is iets om even uit te zitten Daarna gaan we weer zeuren om de hitte…