135 resultaten.
De lente lokt de winter weg
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 453 het hart van de rozen
klopt de knoppen lokken
de lente komt verpozen
maart roert een wolk
van sneeuwvlokken
achter zijn staart
de winter smelt weg
weldra mis ik de open haard
ik doe niet wat ik wil
wacht maar op april
kunnen we samen
plannen beramen
samen onze eigen zin
ik denk aan je bikini
zou de zomer passen?…
ijsmeer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 548 haar vuur kent geen uur
van sterven of een flakkering
geen doven onder naaktheid
hemel biddend smekend
geen koude taiga strekt zich
uit onder haar weemoed
het meer weerspiegelt slechts
sneeuwvlokken uit het hart
haar trillen is niet dat
van het riet aan de poel
waar bedorven water kleeft
aan de klauwen van de hebber
meer dat van de…
verbeelding
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 Verbeelding
Tussen jou en mij
Verdampen de gesprekken tot
Zweverige sneeuwvlokken
In de roes van hebberige
Weetheid op zoek naar
Liefde
Beroeren onze gevoelens
Mond vol knetterzoenen
Al bereiken onze levens
Soms wat dwaalsporen
Toch zijn we in wezen verbonden
Met het jij en ik zijn
En gloeit de verbeelding in onze
Verdoken harten…
Symfonisch
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 de viool strijkt de narcis glad
in zes richtingen, terwijl de
trompet trompettert, toch lokt
het de Lente niet uit haar schulp
zij houdt zich verborgen achter
een kwintet van wolken, al laat zij
sneeuwvlokken dansend
op de aarde neervlijen
of heeft zij wellicht 'n pact gesloten
met koning winter die haar in 'n
wurggreep houdt tot zij…
Verlangen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 803 Opgewonden Zonder sleuteltje
Hakt de merel in een klokhuis
Pasgevallen sneeuwvlokken
Plakken nog op zijn staart
Smeltende parels glanzen
Aan de zachte twijgen
Van de hazelaar.…
Beklemmend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.308 Mijn dagboek is volgeklad
Morgen is een open einde
Op de trein volg ik de stroomdraden
De dunne boog neerwaarts
Ze zingen onbestemd eentonig
Sneeuwvlokken smelten op het raam
Shaduwvlakken schuiven over het gelaat
Een donkere woede zet me klem
Snoert de strop om de strot
Tilt me op
Laat me los
Tot ik oplos in een luchtbel
Alles gaat…
Home Sweet Home
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.215 Thuis ligt niet in mijn nietig huis
niet in deze stenen stulp
waar het tikken van de klok
de stilte uitschreeuwt
Thuis ligt in jouw ziel
bij de open haard van je hart
turend naar de golven
in jouw ogen
zoekende vingertoppen
strelen er zacht als sneeuwvlokken
een tapijt tederheid
over jouw huid
hier strooi ik mij uit
over het glooiende…
“ Zen-sitive “
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 134 Een spinnenweb weegt
sneeuwvlokken, om
het seizoen te vangen.
Roos in kristal, blikt
naar buiten, lijkt
lotgenoten te beklagen.
Knolselderij weegt
zwaarder in naaktheid
dan een mensenhoofd.
Dennenboom staat in
lichterlaaie, de rug
naar z’n natuur gekeerd.…
Voetpad naar de voordeur
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 318 De winter heeft voor vannacht
Flink wat vorst begroot
Het maanlicht weerspiegelt in de ijspegels
hangend aan de getarte dakgoot
De wind deelt sneeuwvlokken
Op tot grote scholen
Met elke voetstap kermt het ijs
Onder mijn schoenzolen
Maar…
Op het voetpad naar de voordeur
Krijg ik een vrolijk humeur
Binnen wacht mijn vrouw op mij
Met…
de dag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 152 een tv programma
discussie
over voetbal
en dat het slecht gaat
of juist weer wat beter
probeer je iets te denken
over de sneeuw die gaat vallen
vrijdag en donderdag
eerst storm en opgesloten
in je huis denk je alles
je leest wat in je boeken
je wacht dan
op de sneeuw
het is maar
een lichte gedachte
zo licht als
de sneeuwvlok…
Westenwind
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 938 Onstuimig raast
de westenwind
door straten en stegen
je raakt verblind
door hagel en regen
bliksem en donder
beangstigt een kind
teistert het veld
takken geknakt
bomen ontveld
woest zijn de golven
van de zee
sneeuwvlokken
komen naar benee
aangejaagd door de storm
is snel het groen
onder 'n witte deken bedolven
ons herfstig gevoel…
Maanlicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 518 We verzamelen sneeuwvlokken
en het zachte licht
van sterren en maan.
Herinner je dit
als niemand meer weet
waar de weg van liefde is.
Herinner je dit
als niemand meer weet
waar de weg van leven is.
We lopen samen,
een allerlaatste keer,
bij maanlicht,
om middernacht.
Niets is voor eeuwig,
nog niet.…
WOORDEN (2)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 684 Woorden
snoeren mij de mond
lichten me beentje
vallen over mij heen
als sneeuwvlokken
als herfstbladeren
als woestijnzandkorrels
woorden
bezorgen mij kippenvel
doen mijn haren recht overeind staan
slaan waarschuwingen in de wind
raken kant noch wal noch gemoed
de doolhof die woordenschat heet
sluit zijn ingang hermetisch af
verbergt…
Dek mij toe
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 787 tot mijzelf gekomen in kilte
ontdek ik dat ik
vandaag weer eens ben wie ik ben
als sneeuwvlok
die smelt op warme handen
ondanks welzijn verbaas ik mij
dat ik in zachte klei door zout
en keihard water ben verdroogd
door wrede adem
via sluipweg van lucht en zon
als zandkorrel weggeblazen
rul vooruit vliegend op de wind
die in mijn ogen…
Hart Voor Kerst
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.646 Dennengeur
verdrinkt
in gouden glitter
kaarslicht
mijmert
in flarden
nostalgisch denken
schemering
zweeft
op vleugels
van heimwee
naar schimmige verten
sneeuwvlokken
bedekken schuldgevoelens
met vrede op aarde
de nacht is sereen
en fluistert
vergeving
maanlicht weerkaatst
in stralen
van hoop
sterren
verzonken
in mythische…
ik was een kind
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 193 het is stil
alsof bij iedere sneeuwvlok
een nieuwe schaduw valt
jij zit schuin tegenover mij
het brengt een soort triestheid
in de kamer
we bewegen steeds dieper in de winter
nauwelijks meer dan een ongecirkeld woord
dat in de waanzin van de wind
onbekende richtingen op vingers telt
onophoudelijk, voorbij als suikerspinnenwolken
waarin…
Half-maart
poëzie
5.0 met 2 stemmen 530 Daarheen, van 't nest op kille twijgen,
Rolt warm-vertrouwlijk meerlgefluit;
Als bloesem voelt ge een sneeuwvlok zijgen;
En hoor, om ons op streek te krijgen
Zond Lente al feestmuziek vooruit!…
Diamanten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 woorden geladen met gevoel
om een hartvol roest
Schitterende herinneringen
De kleur van jouw ogen
Die eerste keer, verdwaald
in elkaar, samen
de weg aan het vinden
Alles waar jij goed in bent
dat je toch los moet laten
Cadeaus zonder pretentie
hand in hand gegeven
voor het hotel, in vallend blad
Wolkjes ademen zonder tekst
Sneeuwvlokken…
Geen onruststoker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 634 Tevreden zijn
is het omlaag dwarrelen
van sneeuwvlokken
die een deken kussen.
Ogen dicht oren open
spreken wat je denkt
met volle teugen
genieten van
geïnhaleerde nicotine.…
Zou ik kunnen zijn als..
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 304 een lentemadeliefje bloeiend
tussen het gras
dat enkel maar groener lijkt
het winterkoninkje
dat in een helder gezang
haar grenzen te kennen geeft
de dwarrelende sneeuwvlokken
in een schreeuwende storm
dalend als een warme sprei
*
zo bestendig
zo weerbaar,
evenwichtig, blij…
Dromerig
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 310 op haar ziel
doet haar verstillen
er van overtuigd zijnde
dat alle dagen
een eigen geur en kleur bezitten
en als ze leest in verrukking
vertelt haar hart
de woorden die bij haar horen
beeldend en boeiend
verschijnen veldbloemen
op haar netvlies
en de oude eik op het dorpsplein
verhaalt lachend
de uitglijders van ooit
wijl sneeuwvlokken…
Alles verdwijnt
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 425 Langzaam slenter ik door het niets
ijskoude sneeuw plakt onder mijn schoenen
er vallen witte sneeuwvlokken uit de hemel
vanwaar komen ze... zo vol liefde en vreugde
ik vang een verdwaald wondermooi vlokje op
laat het heen en weer glijden in mijn hand
zo zacht...…
Hot
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 899 Iedere keer als ik het land betreed
valt het hek met een klap in mijn nek
onderstreept eigenlijk de misère
een verdwaalde zachte sneeuwvlok glijdt mijn visjack binnen
en oja, de kometen komen
hot hot
een snelle steen
wat licht misschien
zo gaat het gewoon
en misschien weer zo een oorlog
die krijsend najaagt wat geluk en dan tot oorlog sterft…
Levensweb?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Strooi de as van sneeuwvlokken
uit mijn winterhart als ik naar
onbekende tijden reis,
bedek de sporen van de golven
van een gekortwiekte oceaan
die mij ontwaken laat voordat zij
op de kust van het heengaan slaan,
en mijzelf voor de zwijnen werp,
behangen met de paarlen die
eerder werden voorgeschreven,
leer mij nog te wensen wat…
Vrij als een vogel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.352 Kooi mij... en ik zal sterven
als vallend licht in de duisternis
als sporen van gedane schreden
als een teder uitgesproken woord
als serene rust die wordt verstoord
als het verleden in het heden
Kooi mij... en ik zal sterven
als een sneeuwvlok in de felle zon
als een lied dat is uitgezongen
als een bloem die welig heeft gebloeid
als een…
Oorlog
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 872 Regendruppels vallen uit de hemel
Het is een sombere dag
Mensen staan in rijen
En schreeuwen kwade dingen
Sneeuwvlokken vallen uit de hemel
Het is een koude dag
Mensen worden begraven onder een dikke laag sneeuw
En zoeken naar hun geliefden.…
Donald Duck in de sneeuw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 349 lekkere vrieskou
met een zonnetje
en witte wolkjes
ademweer
midwinter
een blik op
een Donald Duckje
dat verloren
op straat slingert
associeert haar
met schoonmoeder en vader
uit de tijd van toen
vroegere onzekerheid
houdt haar nu
met beide benen
stevig op de grond
je kunt trots op me zijn
klinkt haar fluister
tussen ijzel en sneeuwvlokken…
Haar armen omhelzen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.269 Morgendauw streelt
haar ogen wakker
als een zachte kus
de dageraad ontrolt zich
vol gouden belofte
aan haar voeten
ze laat zich bekoren
een warme glimlach
krult haar lippen
terwijl de wind
speelt met
koningwinter en de lente melodie
die beiden een duet fluisteren
alle twee aanlokkelijk
sneeuwvlokken
en roodblozende wangen
witte…
FRISSE NEUS
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 647 belaagd door talloze sneeuwvlokken
haal ik buitenshuis een frisse neus
blijk naderhand niet alleen een heus
verkild reukorgaan naar huis te lokken
maar ook brandende handen waarop
de sprinklerinstallatie meteen reageert
een stijve nek alsmede lippen bezeerd
hoge nood het plassen houdt niet op
mijn droge huid is finaal open gekrabd
mijn…
Winter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 417 Stil is de nacht, een koude wind blaast sneeuwvlokken
naar het aardse veld en bedekt het groene gras met
een deken van schoonheid.
Kruiend ijs weerspannig aan de oever van de vliet.
Koud en kil is de wereld om ons.
Behaaglijk en vredig verwarmd de ziel ons bestaan.
Geluk koesterend in een deken van liefde.…