Alle inzendingen over sociale vaardigheden OR voor mezelf opkomen OR nieuwe leven

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…

En daar is het weer het stemmenjagersgilde vorm zonder inhoud... ...niet gehinderd door gebrek aan vaardigheden op lyrisch gebied... ...daalt zienderogen op Gedichten.nl het Nieuw Nederlands... ...kijk eens verder dan wat rijmende akkoorden benut fantasie... ...jaag niet op gewin geen cliché's meer s.v.p.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Geen mens bedraagt, u stipt, aan manig achterstand Pres. vaardigheden. Ontkent ’t licht – maar is voor geen gat te vangen. DT alsdan fout. Volte is schoonheid ook, want empirisch midden. > leven.…

Turkije zonder social media? Dat leidt tot ongenoegen en ontwenning Zulk nieuws biedt ongezien heel wat herkenning Ik werd daarvan vast ook je-ne-sais-quoi Men spreekt bij die profielen van onechtheid Maar écht en diep doorvoeld is de gehechtheid…

ik ga binnenkort de ultieme duik in je ogen maken om jou op de bodem van je ziel te raken in een totaal geven zal ik mezelf vergeten om zonder ballast de diepte in jouw blik voor het eerst te meten heb veel los moeten laten om vaardig te worden snelheid te maken om ons ontmoeten te smaken voel al de warmte van je lach weet me…

ik heb zinnen gebroken die nooit goed wilden lopen klanken gingen langzaam dissoneren wat ik ook probeerde het leven dat ik de taal had gegeven leidde een eigen bestaan was uit haar sociale setting gegaan in pure rebellie omgeven met mystiek en magie was er altijd al repliek maar een totaal nieuwe richting was baldadige brandstichting…

leven en uitgeput, verdort maar past zich aan.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Zakje weed griepinjectie vivisectie lekker, vies lelijk, mooi gelul in de ruimte leven in een gouden kooi lsd zwevend in de wolken laag bij de grond te hoge drempel hou even je mond een goeie sample veel covers of het Urker mannenkoor voor ieder wat wils kleintje pils of een vaas?…

wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel word ik sterker mentaal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel beleef ik intenser mijn eigen verhaal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel sta ik sterker spreek ik mijn eigen taal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel is opkomen voor mezelf heel normaal…

dat leeg gevoel na warme innigheid verlangen dat niet rust na eenzaamheid jou en mezelf hervinden in nieuwe eenheid hoelang is niet gegeven ik heb het leven lief…

Hoe is het toch mogelijk dat ik soms niet voor mezelf opkom als ik denk dat ik geen tranen verdiende ? Hoe bestaat het toch dat ik mijn gevoel zo vol van liefde toch niet goed over kan brengen op jou? hoe loopt het steeds zo pijnlijk fout dat je denkt dat ik je niet snap, schat hoe zit dat nou?…

En de wolken zij bleven drijven en de zon zij bleef opkomen en ondergaan en de sterren zij bleven schijnen alsof alles bleef bestaan.…

stel je voor je krijgt een uitnodiging van de oorlog koel en koud nog even een kop koffie voor je gaat bij de laatste slok merk je dat de tijd al sterft de straat marcheert voorbij iemand roept: we moeten de onschuld vermoorden ieder verliest zich in de ander samengeklit als een grote zwarte muur die niet vallen wil dan wordt het…

Op het nieuws of middels social media hoor je om de haverklap je account is betrokken bij een datalek! Wat mensen toch bezielt om een soort van terrorisme toe te passen zich in je leven te verschansen ik kan er met mijn pet niet bij!…

de betovering van wie wij samen waren is voorgoed voorbij herinneringen als uit een ander leven blijven voor eeuwig maar in dit leven slaat de bladzijde nu om naar een nieuw hoofdstuk zonder jou of ons met alleen mezelf en mij eindelijk weer vrij…

Laten wij, mensen, leven voor vrede op aarde en elke ademhaling hierbij stilstaan. Als we vrede van binnen hebben en dragen kunnen wij dat ook wensen voor de ander, en als we allen een stille innerlijke vlam bewaren dan vragen wij niet meer als de wereld aankan.…

Ja, zonder avontuur duurt leven korter, doe liever dus als d’ held van dit sonnet: gebruik de pen zo vaardig als de bat.…

Wat we niet zouden moeten doen: ons life laten stylen elke dag een nieuwe trend zeg maar Veel beter kunnen we telkens weer opnieuw de nieuwe dag genieten gewoon zomaar de zon zien opkomen de dingen nemen zoals ze zich voordoen niet te licht niet zo zwaar niet zo zwart…

Snel verandert ons dagelijkse leven. Nieuwe media bepalen de sociale tijd. Hijgend rennen moderne mensen mee. Wij dragen urenlang water naar de zee. Langzaam tikt onze innerlijke klok, volgens een verborgen programma. Dat programma geeft ons extra tijd. Tijd om uitgerust van start te gaan. Tijd om ons leven zelf te sturen.…

zij de nieuwe morgen veerkracht vervaagt schaduwstappen in het voorjaar grijs wordt omhelsd door het nieuwe groen en schenkt stromende paden ooit nieuw leven…

Voor mezelf en mijn vier schatten van kinderen!…

De sociale armoe van mensen zonder vrinden Is op een chatbox dagelijks te vinden Uren brengen ze door Met onbekende namen Het agenda-loze internet brengt hen daar snel samen Een praatje vinden ze er 24 uur per dag Ze *luisteren* naar elkaar en tikken er hun *lach* Is dit een nieuwe vorm van sociaal leven Om elkaar via een pc- scherm…

Helemaal alleen met de natuur Zeer koud, en guur Maar de opkomende zon De mistige deken Het is het allemaal waard Ook dit is wat het leven kan geven…

De zon zakt in vurig rode gloed achter de huizen. Terwijl een merel uitbundig zingt, op de punt van het dak. Sinister zwart tekent hij zich af, tegen het rood van de avondlucht. Zo stil is het, na de hitte van de dag. De blauwe regen voor mijn venster, staat daar roerloos groen te zijn. Een zachte koelte brengt langzaam wat verfrissing…

Zonder pen of papier zal ik blijven schrijven woordeloos verloren herboren woorden in gebaren te geven gebleven leven geeft mij nieuwe woorden nog dagen niet voorbij de bladeren van mijn herfsttooi pracht bij vlagen op de grond rondgestrooid weer al een seizoen voltooid om paden te verzachten in duistere nachten…

Ik besta alleen nog uit woorden op dit witte blad papier verwonderd over mezelf langzaam lerend sprokkel ik alle beetjes bijeen woord voor woord stap voor stap zoekend naar een ander leven bouw ik aan een nieuwe ... ik ik probeer mezelf te herschrijven droom ervan dat ik op regenbogen genezen kan…

Ik liet vanmorgen vroeg mijn hondje uit langs weideweggetjes en lindedreven, waar knoppen groen getuigen van het leven en in de toppen fier een lijster fluit. ‘t Sociale leven is op slot gedaan. De lente trekt zich daar geen loot van aan.…

leven…