Alle inzendingen over spiegel OR kermis OR doolhof

Kermis Het opperste genot van een zonnige zondag kinderen die in de zon kunnen genieten van de kermis, want die is weer in de stad. Het rad draait, de auto’s botsen, de snoepkraam draait overuren, het spookhuis staat bol van gegil, de politie doet zijn ronde over het terrein, want er moeten natuurlijk ook raddraaiers zijn.…

draaimolen, schommelschuitjes een hobbelende geit met kippen orgelmuziek en zoete geuren uit de zuurstokroze kraam de fietsenmolen met de kwast bij die gast moet je wezen mag je gratis nog een keer hou ik je suikerspin wel even vast touwtjetrekken, ballengooien eens even zien, alle blikjes om een knuffel, nee toch een horloge beetje stom…

blozende kinderwangetjes kloppende hartjes rappe voetjes van spin naar touwtjetrek ballengooien en suikerspin oma’s schoenen zuigen zich dieper vast in de modder maar ogen stralen wie wil er nog een rondje in de draaimolen…

Als de moeder slaapt speelt het kind in de schaduw van de gebouwen in de stad waarvan het land zich uitstrekt van kust tot kust. De aarde draait een baan in gang gezet door de passen van het rennend kind een slapende moeder cirkelt gevouwen in een houten zwaan moe van het geven blind voor de bellen.…

het lawaai van de autoscooter mengt met de metalige stem van een bokstent het zwaargewicht hangt loom om vuisten gewikkeld in bandages de boksmantel louche omgeslagen wagens van de achtbaan duiken in de lichte adem van elektrische sterren en als ze weer opgaan zweeft muziek tussen droom en daad hoog overstemd door getjingel van een…

Toen ik als kleine jongen eens per jaar ter kermis ging, kreeg ik van Oude Oma een rijksdaalder te verteren. Dat was een godsvermogen om in één dag te spenderen aan draai en zweef en al zo meer en menig suikerspin.…

Bij de start zwaait ze nog Nu de carrousel traag optrekt Gaat ze met ieder rondje Hoger op in de malle molen Hoe slim is technologie die je Sur place draaiend aanstekelijk optilt Eens het vliegtuigje in de lucht laat ze zich verder vervoeren Ouders zwaaien nu naar boven Hier weg van elkaar Na de landing zweven ze te voet verder…

in een suikerspin vond ik als vlieg met vliegangst een beetje redding…

Kermis- in het reuzenrad haar lippen zoeter dan een suikerspin. Carrousel gaat sneller en sneller paarden vliegen weg. September- weemoedige klanken in wijn gedrenkt. Staande klok staat al vierenhalf jaar stil op half vijf. De nacht is zo zacht als de vacht van een eekhoorn die zijn droom penseelt.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Tussen de cakewalk en de achtbaan speelt het leven. De kist blijft leeg ook als je er een handvol konijnen in verbergt. Je ziet iets en je ziet het niet. Het is er en het is weer weg. Alleen je hoofd is vol en soms je hart. Maar voor de rest is het de cakewalk en de achtbaan.…

Samen lopend op de kermis er is totaal geen ergernis We hadden het erg naar ons zin hup... de volgende attractie in Samen veel lol beleven maar helaas was dat voor even Ineens stonden daar een paar gasten ons gezellig op te wachten Er was totaal geen aanleiding toe we houden namelijk niet van dat gedoe Ze begonnen ons te slaan en wij maar…

Moedig sjokken ouders voort langs vette en zoete kramen met hun jengelend kroost dat ziek is van het draaien Rockmuziek galmt uit de tent waar dampende massa’s stinkend naar bier en lichaamsvocht hun jaarlijkse hypnose vieren…

Liefste het water viel met een klap op de bodem van het kanaal, de wolken werden zwart ingezwachteld, kermislui zeiden, ja het is avond. Ze gooiden draaimolens en schiettenten in de golven, ze riepen me, dat geboefte pakte me beet. Ze rolden om van de lach, eet van je suikerspin, zeiden ze, drink uit een fles, word dronken. Liefste ik…

in het hart van dit regime pakt een tak m'n vlaamsegaai bij een fout in het spellen liegt het centrum bij vlagen verast waarom past er niets vergeef en streef om roem te verpesten geen vlag halfstok Hv waar blijf je? val binnen in dit spel der eerbiedt ze zien het zwijgen donder en bliksen is schijn der taal de wijze leren…

man uit het botsautopubliek hij spuugde bijna in je nek hij zou het nu niet meer durven ze zouden hem bij de lurven pakken en uitschelden voor vieze oude gek in het spookhuis waren wij toch zeker tovenaars streden tegen het kwade kwamen we eruit, je kunt het wel raden waren wij kleine kleuters zuigend op de boterbabbelaars dat was de kermis…

Dwalend door mijn woorden In de doolhof van mijn brein Onderbrekingen die mij stoorden Door de weg verloren te zijn Ergens zal toch mijn doel wezen Een einde na een zwaar begin Gaande weg is mijn hoop gerezen Ga ik zingend het paradijs weer in Laat mij mijn rug dan rechten Voorwaarts door die doolhof gaan Hindernissen voor mijn voeten…

door de beslagen vensters van mijn geest zoek ik naar vaste vormen naar waarden en normen en hoe het is geweest door de bestofte kamers van mijn hart dool ik door honderd hoven van onwetend naar geloven en voel mij zo verward door de bedauwde draden van het web verstrik ik in hersenspinsels van waarheid en verzinsels en verlies…

ik heb woorden gevangen maar de mazen van mijn net waren te klein er bleven teveel hangen zinnen groeiden strofen stapelden er kwam geen einde aan in dit doolhof lieten ogen mij zonder vragen gaan ik wil weer klein en overzichtelijk de ruimte in mijn leefnet is aan de schrale kant vangsten lopen uit de hand wil kwaliteit dat…

op een dwaalspoor heeft gezet Zoveel paden en zoveel wegen Zoveel kruisingen kom ik tegen En alles schijnt mij onbekend 'Van waar kwam ik toen toch aangerend' Omzwervingen waren er velen die nu wéér mijn oogmerk stelen om het voor elkaar te maken op de juiste weg te geraken Maar alles wat ik tegenkom vergrauwt in muren rondom De doolhof…

ik hoorde je lach langs de lichtgroene heggen fluisteren op de vlagen van wind en soms zag ik het zwart grijze haar van een schim verderop daar zat ik weggedoken zwaar ademend met kloppend hart oren en ogen wagenwijd open om jou te traceren in het doolhof waarin wij echt verdwaald waren maar jij zweeg ik keek naar opvliegende…

Ik hou inderdaad zielsveel van jou, maar wat voel je nu eigenlijk voor mij, Je weet dat ik je alles geven zou, nog steeds, na 7 maanden aan je zij. Weer heb ik een hele dag nagedacht, over hoe het nu verder moet. Bedacht me steeds hoe je lacht, en je blik na een knuffel, zo zoet. Ik heb de hele dag in doolhoven gedwaald, om jouw liefde…

ik wist in verbinden weer stukjes wereld te vinden die ik was kwijtgeraakt in openstellen zijn zij losgemaakt uit het doolhof van niet meer weten door vergeten ik heb ze verwelkomd als schepping in tweede termijn manifesterend in zijn mijn wereld groeit in verbondenheid die was ik kwijt door diepgaand segmenteren de breuken…

Doch als jouw ijs begint te breken en plots de spiegel een lach toont dan weet ik dat ondanks alles echte liefde alles loont.…

ooit de mooiste toekomst ik voelde die belofte ontsnappen totdat ik deze niet meer kon vastgrijpen weg was die mooie, maar o zo korte droom soms vind je liefde zoals een zwerfkat ergens eten vindt en wordt er gulzig gevreten of gevreeën, wordt er honger gestild of een verlangen maar niet gegeven, maar niets gegeven wie heeft ooit het doolhof…

Je innerlijk is net een doolhof van emoties die zorgen dat je automatisch dat onbestemde gevoel ervaart zoals een schip dat niet weet welke koers het vaart. Hoewel je de koers in je hoofd al vast had staan is je schip een andere kant uit gegaan. Nu nog zoeken hoe je het om kunt draaien met in het vooruitzicht een orkaan.…

Dolend volgt de mens nederig de eenvoudigere weg, die verborgen ligt, als een lange puzzel in het groen om de betekenis van nederigheid te kennen zelf wil hij de ogen sluiten, en kijkt weg..een nieuwe animatie enkel het gevoel volgend en zonder veel na te denken zoekt hij zwijgend te ontsnappen. hoe van de ingang zonder hulp naar…

In de doolhof der dialecten ben jij in je stem door mij herkend - als dan de adem op gekoelde ramen de semantiek van onze namen tot één teken ketent en tezamen voegt wat eens gescheiden was, geneest wat genezen moest alras. --------------------------------- uit: 'Van het wolkje af', 1980.…