2863 resultaten.
Laatste zucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 489 Je mag, maar 't hart klopt
je kunt, bent 't zo moe
je moet, maar wacht op hem
je wilt, dan zie je hem,
een zucht, een lach een traan
eindelijk, eindelijk mag je gaan.
Voorbij de pijn, voorbij de
lijdensweg, je laatste zucht
nam alle ellende weg.
Dag lieverd…
Cyclus voor Salome
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 412 I. Nog niet
al wordt het avond
ga niet weg
laat bladeren verdorren
rood goud is in je haar verweven
dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen
de nacht kan je nog niet verzwelgen
want de flonkerendste sterren zijn je ogen
toe, ga niet weg
je maakt je mooi
je blijft
II. Koestering
niet de seconden tellen tot ze lijdt…
De tijd van is gekomen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Ze willen vast geen publiek monument
voor het voltooide leven
nu uitzwaaien genaderd uren afsluit
wat jij niet ziet als jij alleen papier leest.
Dus schrijf ik over hun gedachtes
en dat we met te veel zijn op aarde
om alle prachtige kleuren te beschrijven
ook over wandelingen in het park.
Ze vonden het wel grappig
kenden mij niet eens van…
Schone mama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Haar wangen droegen al dagen vele tekens,
naast kraaienpootjes rondom haar ogen
intens blikken als bijeengebonden schoven,
vers op het land die prachtige vergezichten.
En altijd is er weer die zee aan golven,
naast de kleinere stappen op de paden
door de duinen dwars door de weilanden
langs die grotere eiken en sparren dat ene.
Op die…
Eeuwigheidswaarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Vandaag en gisteren zijn en worden dagen
zinnen, wellicht beleefde momenten om te bewaren
te beschrijven, liefdevol te schetsen in dagboeken.
Hoe ook nu weer de ene maand de andere werd
deze regels in je hart herinneringen bewaarden
vele dagen wel of niet een potje konden breken.
Wellicht zeg je zand erover al was het aarde
nu zij gisteren…
Ontwortelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Ontwortelen.
Langzaam naar het einde
Al wat je was afpellen
Een lange strijd voeren
Naar iets wat je niet wil
Er is geen ontkomen aan
Wanneer alles is gedaan
Vergevend berustend
Naar de kern van zijn
Overgegeven , los van wat was
De schoonheid , de intensiteit van leven
Openbaart zich
Je wordt mooi, steeds mooier
Dan je ooit daarvoor was…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Als de dood en gladiolen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 Geloof mij
op de zondagochtend
na een halve croissant
aan kruimels in mijn haar
zijn het jouw ogen
en handen, niet
en toch gelaakt
als een oor en ooggetuige
al vluchtend
gelijk met de dood
maar onafgemaakt
noem me niet meer
als laatste te lispelen
in mijn oor of gelijk
aan het afgelegen naspoor
van verdoolde kruimels
van…
Dagdromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Die avond zag ik buiten de maan mistroostig staan
werd ik door vrees bevangen, voelde zorg en verlangen.
Voelde tekens en iets van loodzwaar gewicht bijna gezwicht,
ervoer ‘n strak gedicht en opkomende rimpels in dat gezicht.
Ik zag een zwart-witfoto van kinderen nog zonder leed
nog niet hoe de dood haar de toekomstdas om deed.
Ik zag alleen…
Zonet, kermde hij nog.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.736 leidt het maar krap een eigen leven
doorgesponnen woorden dralen
ritmisch in lengte korter en langer
langzaam groeit het steeds meer zwanger
van de invloeden van de Van Dale
terzinen zijn weer allesbepalend
de eerste toon maar net geraakt
en de wending nog altijd uit het zicht
de schrijver bezwijkt van dit gedicht
en laat het werk onafgemaakt…
Aan de Dom
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 132 Uw stegen met onafgemaakte vrijpartijen
en riolen overlopend van BH's,
necropolis van verteerde vrienden met
nagalmende dranklokalen.
Uw stadswerven vol onverzonden brieven,
half afgeschreven of hunkerend om laatste woord.
Stad krakend onder zoveel lievelingen,
naschuddend in hun schaterlach.…
Bang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 219 Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet…
Wat is zekerheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 132 Er is geen zekerheid
Niets
is de enige zekerheid
die eens komen zal
Wanneer het Zijn
er niet meer is…
het aangeschoven woord
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 327 neergestreken
krijgt het zitten zijn beslag
we schuiven aan met z'n allen
aan tafels van vertier
hier wordt straks wellicht
een drankje gedronken
en luchtig geconverseerd
over het één en ander
morgen wanneer tafels en stoelen
zijn verlaten getuigen ledigheid
van het kortstondig samenzijn
liggen er op het tafelblad
hooguit wat onafgemaakte…
Kwetsbaar
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 766 Een onafgemaakte
verklaring.
Ik voel me een vreemdeling
tussen de vriendelijke stemmen. Een passage. Het zou een uur
van stilte moeten zijn. Vanzelf.
Maar voor één keer
wil ik de wereld niet buitensluiten. Het is als een meeuw
in een mens leggen. Het verbinden met de roep.
Ik verlang naar zee
en het wonen in een warme vissenbuik.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 593 De nacht wordt steeds
groter in mijn hart
mijn ogen worden
steeds zwaarder
nevel daalt over
de resten van wenende dagen
zwarte schaduwen overvallen
mijn lege vragen
ik loop doelloos rond
in volstrekte kou
en adem een pijn in
zo blind en zo grauw
ik zwijg een eeuwig zwerven
de dag gaat langzaam sterven…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.587 Jij bent als een zwakke vlam,
die steeds kleiner word.
Het vlammetje is bijna uit.
Ik wacht ,
op een zachte wind,
die langs jouw
gezicht zal strijken.
Ik wacht,
terwijl ik je handen
in de mijne neem.
De wind komt eraan
en jij gaat mee.
De vlam is uit,
de wind is gaan liggen.…
sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.580 na bijna een eeuw weer kind
aandoenlijk gekromd
tussen gesteven lakens
oude handen zoeken
wat is laatste adem
als dit lichaam ontspant
de wereld stilstaat
de kring verbroken wordt
maar als je buiten bent
gaat de wereld toch door
iedereen is zoals wij
geef het leven door
dat je kreeg van haar
lief mens in wit satijn
zo mooi was…
Sterven
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.447 om te leven moet ik sterven
want de dood wekt mij tot leven
dat ik heb doorgebracht
in een hulsel, zijdezacht
maar in mijn sterven zal het scheuren
en barsten bovendien
zal ik mijn ziel ontvouwen
en stijgen naar de bron
waar mijn ego wordt verdronken
uit verlies verlossing wordt gewonnen
en in de dood verwachting wordt…
Ik wil sterven
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.592 Ik wil niet dood
maar enkel sterven
dood is zo definitief
dood is enkel om te erven
sterven klinkt zo lief
Sterven is een zoeter heengaan
dood, ik houd er niet van
dus waarom de dood verkiezen
terwijl ik sterven kan…
sterven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.752 Zij was voor haar leeftijd,
nog altijd goed gezond.
Ik zie nog altijd die kleine rimpeltjes,
rond haar mond.
Zij was wijs, en gaf dat door rondom haar.
Zij geloofde ook heel sterk,
bij iedere kerkelijke hoogdag;
was er een dikke kaars die gereed lag.
Ze brandde haar de ganse dag,
zo zie je, dat haar ziel bij de Heer lag.
Schrik van de…
Sterven
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 2.112 voor hen die sterven
laten er
paradijzen zijn
waar geliefden spelenderwijs
opnieuw verrijzen en
gezamenlijk zachtjes zweven
als witte zwanen met
late avond droommuziek…
Sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.787 Kleuren van een schoonheid
ongekend en fel
glijden langs ons geestesoog
verdwijnen in de verte
Waar een wazige horizon
hun inhoud doet vervagen
achter waaiers van licht
die het diffuse laten stralen
Zo gaan wij op weg
als we de stof verlaten
verdreven uit de dichtheid
zwevend langs heldere paden…
te sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 275 honderd en vier
één meer dan voorheen
en hij voelt het
aan zijn stroeve knoken
het wordt niet meer beter
zijn verschrompeld verhaal
behoeft een menselijk einde
hij weet het zeker
na elke natte nacht
op zoek naar zijn waardigheid
geen tranen meer
dit lijf is uitgeperst
de lucht die hij verbruikt
is gestolen omdat hij moet
wetenschap…
Sterven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 248 De zomer sterft aan herfst en laat de warmte achter
Soms leeft de zomer even op in warme zwoele dagen
Om eindelijk de laatste warme adem uit te blazen
De herfst in haar onstuimigheid,
zwiept takken en velt bomen
Zo blij dat nu de storm tekeer mag gaan
en al haar kleurenpracht kan tonen
Dan komt de winter aangewaaid
op koude bleke voeten…
STERVEN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.786 .
-------------------------------------------
Necessitas mori - de noodzaak te sterven…
Sterven.
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 4.672 mijn toekomst wordt begrensd
door mijn sterven.
ik zit opgesloten tussen
dood en verleden.
mijn verantwoordelijkheid is afgenomen.
ik wacht op een teken dat ik voorbij ben,
de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.
uit:symp.stervensbegeleiding
Nijmegen 1973.…