Alle inzendingen over stiekem OR komt

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

de dood komt in een rookwolk stiekem binnen hij verft de longen langzaam schoorsteenzwart dan richt hij al zijn pijlen op het hart en gaat z’n sloperswerk pas echt beginnen de roker zit nu bij de pakjes neer zijn geest is zwak en ook zijn lijf blijkt teer…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een waterig zonnetje trekt als een stiekeme glimlach de aandacht. Een grote V wijst richting. Ik hoor een zacht geluid en wanneer ik verwonderd opkijk besef ik pas dat het van binnenuit komt. Als een bijna fluisterend stampvoeten komt iets dichterbij.…

Wie heeft er stiekem iets gelekt, hier in ons kikkerlandje? Wel iemand uit het kabinet, dat lek is als een mandje.…

De stiekeme trots wanneer je jezelf voorbij loopt, uitgeput neerzakt en niet toegeeft aan je gevoel. De stiekeme trots wanneer je voelt dat je verdwijnt, langzaam maar gestaag en dat nooit meer op wilt geven. Die stiekeme trots maakt dat ik elke dag weer faal, wanneer ik opsta en nog steeds besta.…

Jij bent die vrouw in al mijn dromen Ik besef het enkel zelf niet Anderen hebben het allang voorspeld `Dat jij dat nou niet zelf ziet` Ik weet niet hoe het komt Een beetje stiekem wel Eigenlijk is het overduidelijk Bij jou nooit kippenvel Bij jou geen angst Geen twijfel Geen onzekerheid Bij jou geen koude rillingen Enkel warmte en, genegenheid…

Ga niet op reis met je koffers, stiekem gepakt, blijf bij me, ga niet op reis met je dromen bepakt. Ik vraag je blijf bij me tot het einde. Het komt snel genoeg. Ga niet op reis, immers niemand weet waar deze naar toe zal gaan. Blijf hier blijf naast me staan.…

af en toe stiekem blozen Of het ooit zover zal komen is voorlopig in duisternis gehuld Maar als je keuze voor mij zal zijn is je hart voor altijd met liefde gevuld…

Geniet geniet van de zon geniet van mij ik geniet van jou daarom leven we om te genieten van elkaar geniet van het moment. Bij een boom in het bos sta je zomaar even te kijken naar elkaar. Ik kijk in je ogen, zeg het me maar.…

Ik keek stiekem door het sleutelgat zag een volslagen vreemdeling daar waar ik had moeten staan ik ben maar weggegaan had ik dat maar nooit gedaan.…

ging ik uit, geheel onverwacht op stap met enkele maten om enkel wat plezier te maken en dan opeens zag ik je staan je was nog steeds met hem te saam jullie dansten als een gelukkig paar een slow, op muziek van een gitaar plots zag je me zitten in de zaal dat was voor jou een duidelijk signaal om achter zijn rug om wat te pronken en stiekem…

Hoor in donkerste duister van schaduwende holen achter mij schuifelend schuren van zoet gefooisde stemmen gesproken door gladde gespleten tongen tussen naaldscherpe holle spuitende tanden…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die winterse boosheid op gepaste wijze zij ruisen slechts en breken de wind transformeren al die schijnbaar ontembare koude boosheid in geluid en kondigen zo op onverklaarbare wijze het voorjaar aan bomen weten nog even en dan komt…

geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die winterse boosheid op gepaste wijze zij ruisen slechts en breken de wind transformeren al die schijnbaar ontembare koude boosheid in geluid en kondigen zo op onverklaarbare wijze het voorjaar aan bomen weten nog even en dan komt…

De sterren glijden weg op de eerste dronken stralen van het speelse morgenlicht. De zon gaat waarheen ze wil, op zoek naar een kier vindt ze jouw slaperig gezicht. Loom liefkoost ze jouw gapende huid wanneer jouw ogen verward de aarde raken. Kwetterende vogels bezingen het ontwaken van de dag, geeuwend boven de bemoste…

in vloeiende bewegingen het ritme van een liefdesdans staart blind op penetratie de lozing van ultiem genot schreeuwt kelen rauw en schor laat doden zelfs ontwaken ik ben klaar als jij komt…

Maar het maakt allemaal niks uit de woorden vallen rechtvooruit op vol vertrouwen kunnen wij zeggen niks te verliezen gewoon door gaan met rennen en dan lief komt het goed.…

Iedere zucht wordt breed uitgemeten in een te nauwe context Peinzend schrijf ik “ zelfbezinning “ in ledige hoofden Hun woorden schreeuwen op de blinde muur die zij steen voor steen bouwen, liefdeloos Zij donderen als jaloezie hen messcherp souffleert en zij zachtmoedigheid verwoesten Als kleinzerige dwazen verbranden zij…

Soms lijkt het leven niet eerlijk verdeeld een stap naar voor en dan twee achteruit denk je net ik heb alles in beeld komt het oneerlijke op een dag eruit Je omgeving lijkt met je mee te leven ieder doet z'n uiterste best ze willen allemaal goed bedoelde raad geven het is vaak alleen maar een test Woorden van meeleven wil je niet meer horen…

Er komt een man die zijn luie stoel verlaat, zich kalm verheft, zich naar believen kleedt, z’n baard herschikt en zich verdiept naar eigen traktaat en met zijn hand de uitstoot van het jaar behoedzaam van de rode mantel slaat, hij maakt zich even vrij om een nieuwe gesp aan zijn broekriem te maken, elk jaar komt er een gaatje…

Het mooiste komt nog! Dat zeg ik tegen mezelf Als ik door de donkere nacht ga Of als ik worstel met een zware last Het mooiste komt nog! Dat geloof ik met heel mijn hart Als ik zie hoe de zon opkomt Of als ik hoor hoe de vogels zingen Het mooiste komt nog!…

Hij laat het niet zien maar stiekem kijkt hij naar haar Hij begraaft zijn gevoelens maar stiekem houdt hij van haar Zijn omgeving weet niks van hem en hij weet niks van haar Wanhopig verlangt hij naar haar en zo doodt hij de tijd...…

Kijk me aan wanneer de dag naar schemer reikt De avond vallen gaat Blijf bij me Als het donker stiekem en stil langzaam oplost in de dageraad De zon komt op Een nieuwe dag breekt aan Ga maar Ik kan het nu alleen wel aan Met aarzelende stappen, balancerend op een nieuw bestaan Weet ik dat ik nooit alleen zal staan Intens…

remain na weer een foggy day voor May komt zonder deal de doomsday nader van een brexit zonder brains een stuurloos Albion remains van 't diep gezonken Lagerhuis in Londen aan de Thames…