Alle inzendingen over stil OR voorbijgaan

voorbij een plek in het landschap hoorde ik mensen praten over de dood 'berusting daar komt het op aan' sprak een krachtige stem zoals vanzelfsprekend bij mooi weer de blauwe lucht boven het groene land en de laatste streep aan gindse horizon... ik moest even slikken want ik was juist op weg naar gindse horizon…

hoe zij vanuit het afbrokkelend heden zich des te steviger vastklampt aan lang vervlogen jaren zichtbaar op een oude foto in sepiabruine tinten boven de kast waarop ze te midden van wie haar dierbaar waren het leven nog rimpelloos toelacht, met een open blik betast en verkent hoe zij me woordeloos vertelt dat haar dagen leger en eenzamer…

Weeg de werkelijkheid op een gouden schaal, want stof is zwaarder dan de ziel, die ook vergaat. Er zijn geen uitzonderingen op de regel. Niets blijft zoals het is, maar stroomt ongestoord de einder tegemoet waar hoog de albatros geluidloos zweeft op wijdgespreide vlerken. Kijk niet achterom want wat je ziet is meer dan voor je ligt. Je had…

Even was je hier Een mensenleven lang Een seconde In de eeuwigheid Even was je hier In het voorbijgaan Een indruk Van menselijkheid…

in het voorbijgaan zag hij lippen zwijgen ogen veelzeggend lichaamstaal overduidelijk vijandig hij glimlacht in het voorbijgaan men negeert hem alles wat niet is gezegd zal nog worden besproken uiteindelijk zullen woorden roemloos sterven in de nacht geen zorgen want men heeft hem niet van binnen geraakt deze vijandige…

vol harmonie zomaar onverwachts geven ze een knipoog van verstaan in het voorbijgaan…

het voorbijgaan heel even het wenden van het hoofd heel even het minieme draaien van het hoofd het kijken het kijken richting paradijs gesloten tot 19.00 uur het terugwenden van het hoofd het loslaten het verlaten van het pand…

de stilte neemt de tijd als zij verdwijnt in de diepte van de slaap de naaste haast gelijke van de dood de dromenvanger blaast lucht in longen schijnt licht op toegedekte zinnen van lang geleden woorden van tule en ijzer mijn moeder leeft geruisloos giet ze warme melk in de palm van mijn kinderhand in het…

Naar voorbijgaan verlang ik. Nu nog niet. Niet vandaag. Nog niet voorgoed. Voorbij donkere wolken gaan. Gedachten zien verdampen, tot zuivere levensenergie. Tot ware liefde. Voorbij zorgen, haat en pijn. Naar waar aards bewustzijn, ons aardse lichaam overleeft.…

Gabo in honderd jaar eenzaamheid kennen de wetten van weerstand en woede we voelen Brel’s dictaat van norse vloed die beukt aan het zwart basalt Amalia’s fado over uma casa Portuguesa een briesje strijkt over het onrustig hart wassen onze herinneringen venijnige windvlagen doen de rest dwarrelen tussen droom en daad dichten in het voorbijgaan…

en ook deze herfst zal voorbijgaan...…

ik voelde hoe de tijd verschoof hoorde paarden rook de geur van omgeploegde aarde in het schimmige voorbijgaan proefde ik hun angst en pijn zag de aftocht in het bloedige verslagen zijn vanuit mijn ooghoek werd het langzaam stil het zonlicht straalde helder als voorheen ik was moederziel alleen maar de sporen waren warm en vers…

In de nacht komen herinneringen terug ongrijpbaar als vlinders in gestolen tijd aan hoe het ooit was, die liefdesjaren lang geleden, toen we vlinderden vol liefdesdrank in wereldsteden en nooit waren we dichter bij elkaar dan in die amoureuze nachten toen we verder dwaalden in kroegen van het duisterlied aan de kade bij de rivier in het…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Wie geen maat kan houden laat vele bekers voorbijgaan!…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

men zei mij dat het wolken zijn achteloos, in het voorbijgaan zomaar flarden van schone schijn verder niet iets om bij stil te staan bij waterdruppels hoog in de lucht maar dan wazig en buiten bereik ben liever voor regen beducht zo gaf men van zorgen blijk ik dacht in mijn onschuld dat het bergtoppen waren in zwijgende nevelen gehuld…

[Haiku] golven lichten op een wolk ontmaskert de maan in het voorbijgaan…

en kreeg gerijmelde gemeenplaatsen die voorbijgaan aan het wonder het wonder van de wereld Op foto's, nieuwsreportages en vakantie- kiekjes, zie ik nu de achtergrond - de wereld om ons heen…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

heel even in het voorbijgaan zie ik in een etalage mijn spiegelbeeld... goddank heeft hij haast…

Twee minuten stil het is heel even mensen hebben voor onze vrijheid gevochten. Twee minuten stil het is heel even. Met gedachten ben je twee minuten stil.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

herinner je morgen niet vandaag niet gisteren herinner je morgen wat kan komen door te kijken naar wat geweest is herinner je morgen met stil luisteren wat vandaag niet weet dat gisteren vergat in achteloos voorbijgaan van wat destijds leerde herinner je morgen het geluk van vandaag dat verankerd in verleden voor jou en mij in gisteren…

Soms loopt stilte zichzelf in doodse stilte voorbij…

luister zei ze in het voorbijgaan tranen houden je ziel groen laat de waarheid naar buiten komen het leven heeft je elk moment iets te vertellen richt je blik op deuren en ramen laat muren en stenen links liggen bedek je vleugels niet met goud je zou niet meer kunnen vliegen tranen houden je ziel groen luister zei ze in het voorbijgaan…

in het voorbijgaan aan het venster glimp van vervaagd verleden verbleekte silhouetten vervluchtigd tot schimmen in de verstreken spiegel van glas…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…