Alle inzendingen over stil OR zee OR geloven

Als de zee stil ligt en de waters wandelen dan is het ebbe.…

mischien kunnen wij wel niet zonder storm gaan we er uiteindelijk toch aan onderdoor soms was het stil en daar bleef het meestal bij dan opnieuw gaan geloven in de taak en aan je zij geheimen die niet in een zin verklaarbaar zijn het heeft met iets te maken zoiets als meedragen rijp voor het gekkenhuis zou je zeggen dus proberen te verklaren…

Twee minuten stil het is heel even mensen hebben voor onze vrijheid gevochten. Twee minuten stil het is heel even. Met gedachten ben je twee minuten stil.…

meer dagelijks aan doet geloven…

Het koude water maakt warm en stil omdat de zee meer minnen wil…

Niet te geloven wat ik heb gevonden In Israël, waar ik heb rondgetoerd: Een Dode Zee-rol! Wat je noemt een knoert En oud! Flink door millennia geschonden Wat zegt u nu, zit er een luchtje aan? Hij komt ook uit een muffe grot vandaan!…

Ik sta stil Zie zoveel problemen, geen die ik ervaar Ik ben veranderd, had me afgezonderd Maar jij trekt me terug naar het gevaar Want de tranen en pijn in je ogen laten me opnieuw verdriet geloven…

Een eenzame traan uit stil starende ogen Gelijk een zee van verdriet.…

Zo stil als een eenzame ui in een godverlaten bos zo stil als een polderlandschap boven zee zo stil als dooie mus in de dakgoot zo stil als een kloostertuin in Egmond Zo stil dat ik je nachtjapon kon horen ritselen zo stil als een regenjas aan een kapstok zo stil als een paradijs van steen zo stil als een roerloos blad Zo stil als een verliefde…

getekend vanuit het ruimteschip de dijk, landingstrip ruig nu stil voorbij de wil geen zee meer…

De zee Een plek om even stil te zijn De zee Die rust geeft om jezelf te zijn De zee Het symbool van kracht De zee Die jouw meeneemt in de branding Die boosheid en angst vertaald in de bruisende golven De zee Brengt je weer tot rust en kalmte bij het keren van het tij...…

Soms loopt stilte zichzelf in doodse stilte voorbij…

Toch blijf ik in “at your service” geloven en koester zijn ware woorden in dit heden.…

Er komt een man aan En die man dat ben jij Er komt een man aan En die man die is vrij Je moet het wel geloven Je ziet het in zijn ogen Alles wat hij doet maakt je vrij Hij neemt je mee Neemt je mee Naar de diepte van de zee Hij voert je mee Voert je mee En die diepte geeft je vree Er komt een man aan En die man dat ben jij…

Het licht breekt op jouw vale gezicht, net als mijn handen van je lichaam glijden Kijk, een wapperende maan rijst op uit de grijze massa, jij draait je in mijn armen Wat is verdrinken ook alweer, zo zoet zijn je sappen terwijl je lippen bijten in het kussen…

Lichtjes, muziek en heerlijk eten met elkaar zo weldadig één hoe anders is dat zonder jou zo onbereikbaar, stil, alleen Het is zo moeilijk te geloven dat ik jou straks wat minder mis en dat nu elk moment van warmte ook eens onbereikbaar is…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Er is moed voor nodig om door te gaan, om niet bij het verleden stil te blijven staan. Er is moed voor nodig om aan je zelf te denken, om te voelen ook al is het allemaal pijn. Er is kracht voor nodig om te blijven geloven in je zelf, en te geloven dat alle ellende een keer weg zal gaan.…

Die Campert mag in een rivier geloven waarvan de oorsprong liggen zou in zee Maar die in kaart te brengen valt niet mee Terwijl je je het rimram roeit naar boven Gelukkig heeft mijn Ipad vrij veel apps Die kaart die pluk ik wel van Google Maps…

geloven ik of jij jou of mij... Maar geloven dat kan ik niet.…

de lieve hunkering naar jouw woorden, de tedere zoektocht naar jouw lach, de zachte triestheid in jouw stem, de voortdurende pijn in jouw wezen jouw zoeken in een ander, jouw vertrouwen en jouw hopen, jouw trillend hart zegt meer dan al deze ijdele woorden…

Niet te geloven dat ik knaap nog een vers schreef over de zilverwitheid van een berkestam en om mij heen grootse dronkenschap van de bevrijding: het water was whisky geworden. Alles zoop en naaide, heel Europa was een groot matras en de hemel het plafond van een derderangshotel.…

." Het blijft stil... veel te stil naar mijn zin. Ik rijd naar je huis, wetend dat jij er niet bent, er ook nooit meer zult zijn. De straat, de stoep, die mij zo goed kent. Lijken plotseling verdwenen, verbannen uit m'n herinnering. Ik wil het niet weten, zeker nooit kunnen zien. Dat jij verloren bent met de wind.…

Ze 'geloven' dat ze 't gaan maken, op 't middelbaar onderwijs. Ook dat gaat meestal goed, ze 'geloven' tot elke prijs. En 't gaat, zoals 't gaan moet. Ze 'geloven' heilig in 't krijgen van een baan en vaak lukt dat nog ook. Van tochten maken naar de maan, dat lukt dus niet, maar geloven is geen ramp.…

Ram de letters uit mijn vingers pers de woorden uit mijn strot ben op zoek naar enig houvast bid wanhopig tot een God wil niet wakker, wil niet slapen droom alleen maar terug in tijd wil niet weten, wil niet denken raak vertrouwen plotsklaps kwijt kijk de dagen naar het voorjaar pluk alleen maar stil verdriet slik gedachten naar het einde…

Als je zegt; ik geloof in jou in tegenwoordige tijd zou het verleden dan meespelen……

ontmoeten zien onze ogen hagelbuien liefde opwaarts vallen in ons hart terug wensen wij vruchtbare regen neervallend op ons verlangen tranenplassen omgeploegd door laarzen tot op de volgende straathoek - want daar kun je in verte kijken en in jezelf, wat was en dat een niemand zich ooit in de weg kan staan al kan ik uren later niet geloven…