11164 resultaten.
goedemorgen, eenzaamheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 192 mijn vraag weerkaatsend
vragen doof stille muren
goedemorgen eenzaamheid
hoe gaat vandaag met jou
in de stilte van de ochtend
scheurt knisperend muesli
als spreken mij tanden aan
de doodse stilte even uiteen
in de stilte van de middag
verhaalt geslurpt vermicelli
het doodgezwegen verhaal
dat ik al duizendmaal hoorde
in de stilte…
Jaar ringen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 191 beiden zwijgen niet meer in staat
stilte toe te dekken met een glimlach
noch luchtig te laten spreken
verliezen ze de wil
om samen te delen
en vergeten taal
een eigen gezicht te geven…
zonder ons
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 303 in uren
zonder tijd
de nacht
vol uren
vergeten
spreken
stemmen
zonder woorden
kussen
lippen
zonder gevoel
zien
ogen
niemand
stilt de tijd
zonder ons
de uren
voorbij…
het blijft een wonder
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 620 In stilte hoor ik,
wat je zegt,
al spreek je geen woord.
Eeen stralende glimlach roept:
ik kan niet meer zonder jou.
je oogslag sprekend:
ik laat je niet meer los.
twee handen strelend:
ik ben er altijd als je me nodig hebt.
je zegt me zoveel al spreek je geen woord.…
NIET WETEN
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 344 Als we in stilte
met God willen spreken
is het soms niet duidelijk
wat gezegd moet of wil worden
maar laat deze woorden
tenminste altijd klinken
in hart hoofd en geest:
BIDDEN ZONDER OPHOUDEN
NIMMER MOE OM U TE VOLGEN.…
Spreek tot mij!
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.019 gebroken glazig
de scherven groen getint
want stilte breekt
mijn heimwee zang
dan ben ik bang
dat niemand spreekt
tot mij...…
Spreek mij aan
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.214 Het is stil op straat,
De klok verraadt, heel laat
Tikt de wijzer uit de kroeg,
Ik ben weer te vroeg.
Mislukt blijft de nacht achter,
Onuitgesproken.…
Spreken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 338 Een woordenstroom verlaat mijn mond in rust,
en vindt de plek die ik heb uitgezocht.
Maar tussen al de golven op zijn tocht,
verliest hij stilaan voeling met de kust.
Misschien zou zwijgen beter voor mij zijn.
Hoewel ik dan blijf zitten met die pijn.…
Spreek niet, maar…
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 902 luister,
mijn handen omvatten het begrip
Waarnaar mijn woorden zoeken
Zie,
mijn ogen spreken
Tussen de regels door
Voel,
Zingend zijn woorden zachter
Nog liever neurie ik mijn melodie
Proef,
mijn zilte tranen vloeien weg
door jouw nabije ogen
ruik
de geuren van geborgenheid
door stil en warm begrip
weet je mijn liefste
spreken…
Spreek je uit
hartenkreet
2.0 met 26 stemmen 2.338 Daar ga je dan
Als op de vlucht
Met
Je verlangens en je dromen
Waarvoor
Mijn God
Ben jij beducht
Wat heeft het leven
Je ontnomen
Wees open
Eerlijk
Spreek je uit
Laat je hart je leiden
Dat moet
Eenvoudigweg te doen zijn
En
Tracht niet steeds
Mij
Te vermijden…
Spreek niet......
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 252 Spreek niet over het kwaad,
dat uw naaste heeft bedreven.
Misschien ging hij tot God
en werd het hem vergeven!…
Spreek
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 219 Spreek je woorden of schrijf ze neer
morgen zijn ze oud en verkleurd
stuur ze dan maar mee met de wind.
Waarom zou je de zinnen nog bewaren
als ze niet worden gelezen en begrepen
woorden geen gehoor meer zullen vinden.
Laten we nu maar luisteren en lezen
niets meer wissen dan zal de nieuwe
morgen zijn begrip en kleur niet verliezen.…
Zo spreke en
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.348 Zo spreke en
zo denke en
zo dichte en
zo doe'k!
1879-80…
Spreek me niet... .
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 478 Spreek me niet aan
over pijn, over verdriet...
Spreek me niet over Lijden,
over eenzame uren, momenten...
Spreek me niet over vreugde,
over hoge bergen...
Maar spreek me aan
met jouw liefdevolle, stille
zwijgen, begrip, medeleven.
Spreek mij aan met jouw ogen
vol van menselijk meegaand Beleven!…
Spreek
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.167 Spreek
als je kunt.
Drie vuurpotten in de open lucht,
als het ware in de lucht.
Even was ik bang.
Alles verdween voor mijn ogen
als een brandende grashelling.
Ik moest mijn handen warmen in een leeg hoofd...
Uit nacht en rook stegen maanschijven.
Daar liep je, ik dacht dat ik je hoorde huiveren.…
Spreek
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 138 Spreek vrijwillig over God,
maar misbruik nooit zijn naam,
Nog zie 'k in gedachten
die spreuk overal staan!
Echter de knapen van vandaag
hebben die spreuk nooit gezien
want nog niet eerder kwam
zijn naam voorbij op oneerbare wijze.…
Spreek je nu eens uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 254 je je uit
je hebt jezelf weer handen en voeten gegeven
jouw levensboom zal voor eeuwig bloeien
jouw naam staat geschreven in het boek des levens
spreek je gedachten altijd uit
en het zal je aan niets ontbreken…
de appel
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.948 een vaal houten buffet
twee laden vol met geschriften
een geladen tafereel
de appel ligt daar
niets vermoedend
verzonken in het hout
hij ligt daar maar
op de gewogen tafel
in stilte
de geschriften spreken niet
ze houden hun gewicht verborgen
in de leegte van de kamer
de appel weet zich alleen
in geladen stilte
die de leegte verzacht…
Ommuurd .....
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.055 De ijzige stilte in haar
zwijgt in alle talen,
bevroren woorden zoeken
geen plek, zelfs de lach
sterft in het harnas
wil zij dan spreken,
ooit, die ene morgen
of was het gisteren,
toen zoute lippen
barsten door het weten
sprak ze geen stilte meer
en vloeide woede door
dichtgeslibte aderen,
die laatste steen heeft
geen specie…
Nacht-stilte
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.473 Stil, wees stil: op zilvren voeten
Schrijdt de stilte door de nacht,
Stilte die der goden groeten
Overbrengt naar lage wacht...
Wat niet ziel tot ziel kon spreken
Door der dagen ijl gegons,
Spreekt uit overluchtse streken,
Klaar als ster in licht zou breken,
Zonder smet van taal of teken
God in elk van ons.…
laatste boodschap (aan jou)
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 3.142 Misschien is het ziek
Maar voor mij een techniek
Stilte en het samenzijn
Tot een vriendschap zonder pijn
Ik denk het is niet gezond
Het is nodig, die wond
Een vriendschap zonder pijn
Zal het einde zijn
Samen denken
maar spreken weg
aankomen is zeker
maar dit is de omweg…
het is stil
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 566 in de stilte
wordt zichtbaar
wat zuiver is
ik spreek niet over kilte
maar van rust
in een woordloos gebaar
woelige stromen
drijven naar de zee
waar ik in de ontluikende kim
een groeiend vertrouwen
omhoog zie komen
in die stilte
van rijzend genoegen
waar zand en water
komen en gaan
vertelt mijn ziel
dat eb en vloed
mij altijd al…
De beukenhaag
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.668 Langs de uitgetreden duistre weg
Bouwt, om de tuinen te versperren,
De oude ruige beukenheg
Haar zwarte wal tegen de sterren,-
Het dorre hout ruist in de nacht
Als een eindeloze klacht.
Van onder kaal en afgetrapt,
Vol puisten aan haar arme stammen,
Is zij aan alle kant gekapt
En wuift geen tak meer uit haar kammen,-
Van buiten is…
Stervend meisje
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.310 Kind van wonden,
Dat een stonde
Als een bleke sterre beeft,
Voor wier luister
’s Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde leed,
Wier geflonker
Uit de donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen
Met de morgen
Van uw leven leven moe,
Gaan uw ogen
Als de hoge
Bleekgeworden…
Horen, zien en zwijgen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 248 vertelt mijn stilte
over waarheid
of verzwijgt zij
duisternis
beheerst mijn ademen
golven van indrukken
en denk ik
om maar niets
te hoeven weten
*
ik spreek
met gespleten tong
over uitzicht
en van inzicht
met dubbele bodem
*
hoor mij aan
tenware u mij
begrijpt…
Een lichaam.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 180 Een lichaam geeft de
woorden in stilte aan.
Ogen laten zien wat
er in je om gaat.
Armen gaan open voor
een omhelzing.
Handen klaar om kracht
te schenken.
Hart vol liefde laat
lichaamstaal spreken.…
Wij waagden 't bijna niet
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 534 Ik heb gedroomd
vannacht
van water
groen water
het mooiste water
dat ik vroeg
in de ochtend
zag
stil was het
wij waagden 't
bijna niet
te spreken
er lag een steiger
er zat een meeuw
die onverdroten
was het de stilte
peilde…
Zwijgzaam opperhoofd Kaken-toe
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 555 En stilte bleef
tot spijt
dat er nog steeds
niet veel te spreken viel.
en zo verging
de tijd.…
het sterven en de dood
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.722 in het voorbijgaan
schuilen alle namen
in stilte noem ik ze
de doden spreken niet meer voor zichzelf
maar jij, hoewel nu aan de grens gekomen
jij bent nog wie je bent
je blik, je stem
de tijd is even nog aan jou
wat komen moet
is voor de nabestaanden…
Midnacht gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Ze spreken doodse stilte
maar klinken tumultueus
hun woorden zijn haatdragend
Ze kijken kritiek
met felle, observerende ogen
niks dat hun ontgaat
Ze proeven van mijn verdriet
ze leven van mijn angsten
en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid
Ze zijn genadeloos
ze kleineren me en beangstigen me
tot ik alleen maar kan verlangen…