Alle inzendingen over strand OR water OR schepen

kleintje ga je mee pak je emmertje en schep genieten van de zee dit wordt dolle pret zandkastelen bouwen op het zachte zand dit beeld behouden op eindeloze stranden lekker onbezorgd spelen helaas moeten we het nog doen met onze sjaal en wanten…

ik waai pik je op en waaien samen bruin op stranden waaien bergen passen dalen waaien over landen met elkaar stevig in handen over alle talen zonder oude schepen die verbranden waaien we vrij vol liefde en door niets en niemand te achterhalen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

verklaren schepen de stranden tot ongemarkeerde havens en ligt het hart aan bakboordzijde te wachten op de schermutselingen met de piraterij uit sprookjesboeken in het bijzijn van een blije geest dan zij, mijn bevaren en tot wel bevonden schip dat al jaren mijn haven vindt, waarom deze averij die klaarblijkelijk mijn kust hervindt met…

het roerloze zwarte water de eindeloze bomenrijen de plukken schapenwol aan het prikkeldraad verstilde kades verdwenen schepen een blad dat geruisloos op donker water valt geen vaste hand in schrijven over smart zoveel dieper dan de zilte tranen van verdriet…

Org: "Sailing ships van Whitesnake" Weet je nog Vroeger op het strand Je hoofd in de wolken Ideeën in je hand De zee een spiegel Een bries zuchtend zacht Maar de zee was dieper Veel dieper dan je dacht De lucht werd donker Je boot maakte slagzij En zeilende schepen Kwamen voorbij…

De grote zee schuimt onstuimig De schepen worstelen zich er doorheen, duiken steeds weer op uit de golven op weg naar de haven die het wilde water temt De vissen vliegen uit de handen van de schippers snel aan wal, tot hoge stapels onder de bruinrode hemel van de ondergaande zon en de schepen veren op Aan de donkere horizon droomt…

Dwalend tussen muren kniehoog door oeroude straten overal geurende kruiden: aan mijn voeten afhellend naar het strand de stad. Boven mij éven de wind door de pijnbomen een hagedis ritselt het is stil en heet. Kijkend over de zee - onbeschrijflijk is het licht - weet ik van hier voeren drie Schepen naar Ilios.…

Scheep gegaan....…

de zon duwt de zee het water uit en de maan trekt haar het strand op…

Water naar de zee Luchtkastelen op het strand Neem mijn liefde mee…

Ik wandel op het strand in de voetsporen van ‘t brandend zand in ‘t water geblust door de hemel gekust zing ik met opgeheven handen van de zegen brengende stranden…

Ik verlang naar een zee zonder horizon Waar de lucht overgaat in water Ik verlang naar de kleur van de ochtendzon Naar het rood van de avond Ik wil zoekraken in de golven Ik wil alle woorden verliezen Ik wil schepen tot zinken brengen Hun lading in rook doen opgaan Er is een teveel Aan alles Ik wil niets meer dan water van de grote…

Noordzee, ik heb de branding weerstaan ik voel het water met kracht terug lijn 12 naar het Markenseplein en dan nog struinend door de duinen op weg naar het onmetelijke blauwgrijs schep en emmer voeten in de aarde strijd, water jeugdig fort geulen gegraven maar de zee liet zich niet temmen nam mijn kasteel zomaar mee en nu bruist een…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

STRAND (haiku) stil en verlaten het rood aan de horizon sluimerend water…

zoals korrels van zand worden geschud maar steeds duin blijven of woestijn of wat aanspoelt strand, druppels: regen of nevel of net nog wolk of waterval, stenen: berg of pad of huis en hoe kinderen graaien met open handen als scheppende kracht graag alles dooreenschudden en dat ze nog ontdekken zullen: er is alleen de wind…

Maar soms, al ben ik bitter en gehard Door 't leven, overstroomt een niet te stuiten Vloed van verlangens mijn onwillig hart Als in de nacht de verre schepen fluiten.…

toen hij de golven op het zwarte strand hoorde breken verbrandde hij met wijd open ogen om niet te verdwalen de wrakke schepen achter zich geen mens kwam in de buurt van zijn ziel niemand sprak de taal toeschouwer in het eigen nooit vertelde verhaal het langzame gif voelde hij pas later toen het gewicht van de uren hem…

Was ik maar de weerkaatsing Van de gloed van de maan Op het rimpelloze water Van een oceaan Dan verdween ik bij zonsopgang Slapend in de zee En kwam ik weer tevoorschijn Met de avond mee Maar vast denkt ook die weerkaatsing “Die schepen die langsgaan Als ik toch eens één van hen was Dan kon ik hiervandaan.”…

Water wast en walst Het zand glad en het strand plat Drogend in de zon…

Liggend in de vloedlijn baadt Ik mij met kosmisch licht Mijn koude huid wordt gezandstraald en mensen al om Ik zie dat vanuit de zwarte horizon een vrouw zich losmaakt En mijne kant opkomt Ze is mooi. Ze is fraai. Ze is mijn alles. Dichterbij.. dichterbij en nu is ze .. ‘Hallo, schone vrouw kunnen we wat? Ze loopt mij straal voorbij, ze…

samen staan we stil aan het strand, de wind grijpt mijn haar, jij mijn hand, Mijn haren gaan stil, achter de wind aan, toch blijven ze bij me, net als ik bij jou, Je drukt me tegen jou aan, De wind, laat het water bulderen, over het strand, nog steeds voel ik jouw warme hand, Zo zou ik eeuwig kunnen staan, Altijd, zonder weg te gaan…

de waterstrijders bieden geen tegenstand en krijgen een ijsje van mama, op het Bloemendaalse strand.…

Golvend water, woest gedruis. Stilte gaat verder in wild geruis. Mijn voetstap geeft zijn spoor aan de eeuwigheid. Maar bij de eerste golf is mijn spoor verdwenen. Mijn voet gaat mee in de zee. Mijn eigenheid in de onenigheid. Al mijn gevoelens laat ik gaan, geef ze over aan de zee. De zee, die mij een vrije weg geeft.…

maar niet op slag ik overspoelde met kracht en gevoel jouw woorden en weet dat ik dat niet zo maar bedoel mijn vloed bracht de hoogte van springtij toch ben ik blij dat jouw kust mij trotseerde in elkaars woorden wisten we het eb dichtbij we wisselen in fasen dragen samen de zorgen in gaan als een paar nooit is er rust op het strand…

Water, niets dan water in de oceanen van de aarde samengebracht schuimende golven raken met veel geklater de drijvende schepen in volle kracht Water, niets dan water zinkend schip op volle zee vergaan neemt herinneringen mee voor later en rust in stilte op de bodem van de oceaan daar in de diepte van de zee zijn mensenlevens uitgeblust…