Alle inzendingen over strand OR zand OR haico

Een snoer van meeuwen en strandlopertjes kringelt langs de branding, waar de hemel zich spiegelt in het natte zand. Wij stappen voort over het strand, over stroompjes en knisperende schelpjes, een snelvervagend spoor achterlatend.…

Ik liep op het strand met mijn blote voeten door het zand. Dat nog warm was door de zon van uren geleden, toen de dag begon. En zag de schelpen liggen die me deden denken aan vroeger toen ik nog was, een kind. De schelpen bewonderend, als een kostbaar bezit. Niet willen kwijtraken, maar voor altijd bewaren!…

zacht danst op een vergeten strand het zand wind speelt als een kind en hapt naar duinen verstuift in doelloos struinen het gehelmde gras ontbloot de wortels zonder zon om ze te bruinen de duinen wandelen verder in een vruchteloos zoeken naar uiteindelijk houvast…

Ik herzie mijn leven Op een afstand Voor een ogenblik Slechts heel even Het kruipt als los zand Door mijn handen En sluipt stuurloos langs mijn benen Verdwijnt dan vluchtig Op een verlaten strand Kriebelt plagerig tussen mijn tenen Ik herzie mijn leven In een vogelvlucht Voor een ogenblik Slechts heel even…

Met jou in mijn gedachten, mijn voeten in het zand, de zee hernieuwt mijn krachten, een leeg verlaten strand, een zon die niet wil schijnen, een schelp die open is, de krabben die verdwijnen, naar eeuwig duisternis.…

verscheurde foto ergens op het witte zand liefde is gestrand!…

we kasteelden speelden met nat zand op strand middeleeuwen met hoge torens een slotgracht de ophaalbrug met lange schelpen torenkamers met uitzicht op zee voor jonkvrouwen die wachtten op hun prins aanvarend op golvenwit of in galop op strand met spattend zand in witte herinnering zakdoekjes die vrolijk fladderend hun afscheid…

Als het stormt over het strand het losse zand over de duinen waait het oog in de wind een illusie baart de droom zich lachend voltrokken heeft en zich naakt uitstrekt in het zand dan ligt er verbeelding in mijn hand.…

Tijgerbekken bijten in het zand van het strand Laat zonlicht oogt tussen de wolken Grommend beest Fietsklem Haaientand rechtop in het zand Schuim bijt in mijn schoen Callantsoog…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

geef de dichter een stukje strand en hij zal met welhaast passionele drang mooie woorden schrijven in het zand…

Voor mij een strand een eindeloze vlakte aan de waterkant, kabbelende golven bespoelen het witte zand. Waarom, dierbaar strand, zo immens ver weg van mijn vaderland en de moeder die ik mis, voel ik me zo aan jou verwant?…

Ik schrijf met mijn tenen, letters in het zand, de letters vormen woorden, daar op dat warme strand, de woorden die verdwijnen zodra de zee weer aanrolt. Ik schreef de woorden in het warme zand, alleen bestemd voor mijn ogen, daar aan de kust, in dat langzaam verdwijnende zand, in het water.…

Blote voeten op ‘t strand Een rode lok in je gezicht Maria in je hand Voor de stilte gezwicht Blote voeten op ’t strand Heuptas op je dij De zee die overmant Isis aan je zij Blote voeten op ’t strand Broekspijp omgeslagen Zachtjes kietelt het zand Antwoord op je vragen Blote voeten op ’t strand Fluist’ren doet de wind Met je hakken…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Zand ik zie alleen maar zand Ver weg dichtbij voor achter en opzij alleen maar zand Ik voel overal zand in mijn oren in mijn ogen knieholten en ellebogen overal zit zand Ik ben gek op zand op kuilen duinen en bergen grof geel en fijn wit zand Ik geniet van woestijn steppe en strand hollen lopen dolen in…

, zand dode strand waar ik mezelf heb gejut…

Ik hecht aan: de kleuren van 't hout en van het strand en van de zee en van de hemel, de ribbels op het zand, de lijnen aan het strand en in de zee en in het hout. Zoals 't zachte wier en een gewemel van pokken hecht op 't zoute hout…

aan dit strand verzandt de tijd in een korrelig boek verdwalen we in zeegeluiden totdat het koud en kouder wordt aan dit strand ondermijnt het wassende water de handgegraven waterwerken en het laatste zandkasteel aan dit verlaten strand laat ik opnieuw het zand door de zilte vingers glijden totdat ik me los maak en vertrek…

Waarom nog blijven op dit strand zonder zand alleen ogen blijven blind oren horen dit kind is op weg onderweg alleen zomaar tot ziens dit gevoel is niet van wederzien Blijven nog om wat geen zand zonder op dit strand blind van woorden in je ogen te zijn hoor ruis oor kind dit is gevoel onderweg zijn is nooit op tijd gericht en…

geluid, de muziek een cliché in mijn oren achterstevoren terug... denk ik terug... naar toen als de zee spoelde de liefde over mijn dam toen zij kwam zij, een onopvallend glasgordijn een muur van troebel water onzichtbaar onder de waterlijn sommige stuurlui staan aan wal omdat ze anderen lieten sturen door wilde avonturen tot ze strandden…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Het stuivende zand vooruit de schitteringen in het water de schelpen op de pier en in de rug duwt dertig jaar Er was een ander strand en later lag in het verschiet twee blonde kinderen, een hond een kar, getrokken door een vrouw het duin op naar de top en naar beneden door het mulle zand de zilte zeelucht als afrodisiacum latent aanwezig…

ik speelde wind op strand dook verfrissend langs je huid je hand verjoeg wat korrels zand in dat gebaar was ik ook daar waaide koelend langs de warme plaatsen daar waar ik na zand jou zacht mocht raken je dook met mij in zee ik kuifde golven hoger dan tevoren in mijn schuim werd jij opnieuw geboren ik speelde wind en vond…

strand: een withete woestijn aan een walgelijk water een vijandige vlakte van te bruin en van baklucht van schreeuwende kinderen en zand in je zwembroek vol vadsige buiken en verlepte borsten van geroosterde rimpels en ranzig rood vel en het zout en de zon en het zand: alles brandt sinds gisteren weet ik kan het ook anders de zee geen…

Ik stond aan het strand, en schreef mijn naam in het natte zand. Toen kwamen de wind en de regen, om mijn letters uit te vegen Maar hier blijft mijn naam voor altijd staan!…

Wandelen op het strand, schoenen vol met zand, lopen in het bos, voeten vol met mos, glijden over water, zórgen zijn voor later...…

Ga mee hardlopen langs het rulle strand zee sterren lichtvochtig zand loop mee tot onze harten gelijke snelheid kennen vermoeid vallen hand in hand op het strand en jou mag kussen onder sterren.…

Lopend langs het strand voetstappen achterlatend in het zilte zand luisterend naar het ritme van de golven aan zee zweven herinneringen als vlinders met me mee onder een wolkenloze lucht zo blauw genietend maar zonder jou lopend langs het strand in gedachten hand in hand…