Alle inzendingen over taal OR mensen OR digitaal

zacht neuzelt de tv in analoog zijn dagelijkse soap zelfs digitaal heeft alle scherpte verloren in nieuws dat niemand kan bekoren de eenheidsbrij die over u en mij wordt uitgestort toont ons cultuurtekort is er nog ruimte in communiceren om van echte mensen iets te leren of nemen wij genoegen met het brood en spelen in een…

Snel en veel in tijd en naar kwantiteit gemeten; vliegt het gevederde stripfiguurtje iedere minuut wel acht miljoen malen over de hele wereld digitaal naar haar communicatieve doel; Geeft zij aan de mens de sociale middelen te communiceren; bestrijdt zij eenzaamheid, waar deze onder de mensen wordt gevoeld, door hun tweet dadelijk te verzenden…

Wereldvrede is je geprogrammeerde tekstverwerker de trap afsodemieteren uit het dakraam je eigen programma schreeuwen geluiden uit je ziel geboren door de wind gedragen naar alle uithoeken van het bestaan geesten zich laven aan je echo ver van het weten vreet je de honger aan van je eigen stemgeluid.…

Ik schrijf je. Torenhoog buitelen mijn woorden sprankelend in zonnelicht en speelse tederheid. Tot ze te pletter zweven ongelezen gedeleted in de prullenbak van je mailprogramma…

De mensen spreken overal in dezelfde geest. Zonder het sprekende woord was er geen taal van de liefde geweest.…

Het is het werk van mensen, die in een ver verleden eens hebben geleefd. Ze gebruikten de middelen die ze hadden. Het dwingt bij mij een groot respect af, ze hebben niet voor niets geleefd.…

Wij leven in digitale tijden Waarin we trachten ons zelf te blijven Met weinig hoop op verblijden Het oog gericht op de grootste stunt De digitale munt Alles open en bloot Als een pasgeboren kind uit moeders schoot…

Het weefsel, waarin mensen rode draden zijn. De stoffen, die wij wisselen. De talen, die wij allen samen spreken. De goede gedachten, die alle mensen samen delen. Het goede, dat ook kwade mensen doen. Stoffen, talen en goedheid vormen het wonderweefsel dat alle mensen samenbindt.…

jij en ik voelden ons nooit geworteld elkaars taal verstonden we niet hoe lest men de dorst naar rakende woorden onder onze blote voeten schuift schurend los zand konden we elkaar eens van kroon tot wortel spreken…

verdekt opgesteld in digitale loopgraven vuren ze anonieme aanvallen af verpakt in modder en het slijk van de aarde woedend vastgelopen op ijzige wegen op de dingen zoals ze lijken te zijn en nu de moed om slijk modder en de loopgraven te verlaten en dan de dingen zichtbaar beter te maken dan ze zijn…

Ik wil bevrijd van al dat logge stroperige dreigende grijs van hypocriete denkbeelden van wapenleveranciers de slavernij van het geld de onderdrukking door multinationals van griezels en graaiers en van het waanidee dat arbeid adelt van de overheersing van digitale robots van eenzijdige bevrijdingsfeesten van mensen die vinden dat vrijheid…

invloedrijk Want ze zijn gestegen boven aardse slijk Gouden zin op steentabletten gegraveerd Daagse taal die harten hebben aangeleerd…

Nadat ik mijn leven Langzamerhand overgenomen Zag worden door onzichtbare Digitale bestanden waarvan Het nooit meer zeker was Of ze ooit nog mijn eigen Ik zouden kunnen vasthouden Of dat ze zeer waarschijnlijk Mijn identiteit zouden verkopen aan de Hoogstbiedende digitale fraudeur - Kom ik aan het eind van mijn Levenstijd toe aan…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

jij tikt mijn zinnen wikt mijn woorden weegt de beelden in balans jij voedt mijn hersens onderhoudt mijn taal speelt met kleuren digitaal jij schermt mijn ogen draait elke techniek verbindt de draden geeft repliek jij brengt de wereld middels m’n grijze muis als webmaster bij mij thuis jij saved gedachten staat vaak off site…

er leven mensen in mensen mensen uit een herinnering bewaard mensen die hier wonen en nog daar onbestemde mensen achtergehouden en de mensen die we achterlaten mensen van alle delen van de dag in één mens mensen van vele talen die spreken met één mond kleine mensen in grote mensen en soms daarin de grootste mensen er leven mensen tussen mensen…

zacht haalden donkere tonen emoties uit de vreemd gestemde muziek waarvan de melodie een kruidige geur verspreidde die refreinmatig wisselde van intensiteit de woorden waren voor ons niet te verstaan maar de draag- wijdte in lichaamstaal sprak ons aan in samenzang we lieten ons meevoeren naar eeuwen geleden zagen in…

is maar één aspect waarvan de vlag de lading dekt muziek verbindt als taal verdeelt als 'Alors on danse' op de radio speelt De oplossing ligt er voor 't grijpen als de politiekers 't willen begrijpen 't is niet de taal die telt maar hoe 't met de mensen is gesteld…

Ik had niks op mijn lever zei je nog, regellengtes kent alleen taal en omgeploegde akkers in de polders ik had nog graag zo graag tijd hier willen verlengen, leven samen willen bekronen om hier te mogen wonen.…

Ik begrijp niet, waarom mensen andere talen spreken, ik snap niet, waarom er geen een universele taal is, ik kan er met mijn verstand niet bij, dat er mensen zijn die doen alsof ze de regels aan hun laars kunnen lappen.…

De digitale wereld, leeft zonder interactie. Waar is toch dat echte, al was het maar een fractie.…

hier te moeten gaan in dit digitaal sterflokaal hier vergaan ver gaan…

en digitale informatiepret…

stilte wordt voelbaar wanneer mensen in alle talen gaan zwijgen…

Mensen die meer talen Spreken en toch Elkaar niet verstaan - En verhalen horen Die volledig langs Hen heen zijn gegaan Hunkeren naar warmte En naar licht En naar 't verstaan Van de anders aangezicht…

Ik doe even een groetje In het gedoetje Dat winter heet En natuurlijk het moetje Van het voetje Dat binnen blijft Maar binnen die gedoetjes Dus digitale groetjes Van mij, dat ‘t beklijft Doe dus ook digitale groetjes Binnen uw gedoetjes Dat u het weet, niet vergeet! Jan Jacob Krediet van den Bos Dichter van de Jordaan 2021…

de blik op zijn hongerig gelaat verraadt hevige geilheid die hij me uitvoerig, gevoelig doch instinctief in duidelijke msn-taal beschrijft. ik vreet de letters die hij me stuurt wellustig en bevangen door ongrijpbare emoties beantwoord ik op afstand zijn verklaring van digitale lust.…

Er werd gevloekt, gekankerd en gebeld, Gescholden op de digitale lussen Maar nadat bier en sterker was besteld Bleek het inferno eindelijk te blussen.…