Alle inzendingen over taal beperking

Wees je gerust vooral niet bewust van de beperkingen van het leven Maar vooral wel van de beperkingen van je geest en vooral van je lichaam En ben je vastgelopen, voel je helse pijnen laat je dan losmaken door Fysio Amsterdam bij monde en handen van Maarten Peter (MP) Horlings van Kirchhoff Fysio, 1e Rozendwarsstraat Amsterdam Jordaan Dan wacht…

waarom liefhebben beperken tot verjaardagen waarom niet verdagsecondes, verweekminuten en vermaanduren ook want nakende zijn ons beider vereeuwweken…

De ware vrijheid luistert naar de wetten: Hij stelt de wet, die úwe wetten achtte: Naar eigen hand de vrije taal te zetten, Is eedle kunst, geen grens, die haar ontkrachtte; Beperking moet vernuft en vinding wetten; Tot heersen is, wie zich beheerst, bij machte: - De geest, in enge grenzen ingetogen, Schijnt krachtig als de popel op te schieten…

jouw gebaar toont al zin en doel onze ego’s bemerken ongekende ruimte zonder zich te beperken in besluiten alsof grenzen zijn verlegd en intieme vrijheid is betreden waarin ons bestaan meer is dan de som der delen…

Spertijd van negen tot vier Helpt ons geen zier Net als die nepkapjes De volgende beperking? Gordijnen dicht, verduistering!…

Schiet de denker neer drijf gedachtenloos weg naar die andere wereld waar eigen beperkingen onbelangrijk zijn omdat ze tijdelijk niet meer bestaan…

Ik heb stoer teruggemaild, dat ik benieuwd ben naar de vrijheden en beperkingen van die opdracht, terwijl direct contact met wildvreemden en het aangaan van afspraken niets voor mij is, maar omwille van het resultaat wurg ik de beperkingen in mijzelf graag even tot zwijgen, al weet die argeloze niet dat ik er zomaar het bijltje bij kan…

laat ze diepwortelend in eigen aard zichzelf verheffen tussen hemel en aarde hun schoonheid geven ons leren zonder beperking te leven…

in ingetogen evenwicht verweven we de verhalen van toen en nu met elkaar zwijgend nemen we alles het liefste voor lief ware meesters in de beperking…

de leeuw weet hoe hij het als leeuw goed doet hij weet waartoe hij zich beperken moet meeuwen weten waar te vliegen waar te zijn ze doen dit nu en toen al eeuwen ze beperken zich tot hun wezen – ze zijn meeuwen de hond nog steeds een hond maar ergens ook nog een beetje wolf waaruit hij ooit ontstond hij begrijpt de mens erg goed maar…

De trein van mijn dromen staat voor mij klaar met open armen zonder drempel vanaf het perron ik stap in en ga zitten het landschap glijdt voorbij ik lees een boek met koffie uit een stevige beker De trein van mijn dromen rijdt naar alle steden overbrugt alle rivieren zonder geregel of gevraag komt hij naar me toe en gaat waarheen ik wil…

Een mannetjeskat, noemt men meestal een kater Hoe noemt men een mannetjesrat, soms een rater zo heeft het NEDERLANDS verschillende kwalen Niettemin is en blijft het, DE TAAL DER TALEN.…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een stugge…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op de achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een…

op de bodem van de diepte lag als een oester een weerbarstig woord onderzeese stromingen kwamen en gingen bleven haar beroeren gestaag schuurden ze over en langs het gesloten fort ze werd weker minder stug een trage transformatie met het verstrijken van de tijd herrees ze aarzelend uit haar as de wedergeboorte van een woord…

sist en gist vertrekt en verdwijnt met pen en papier zwiert ze over de aarde speurend naar de lezende zielsverwant gaapt en slaapt vloekt ze vlucht voor vergetelheid zoekt licht in zwaarte tast met talige vingers naar een andere werkelijkheid…

Maar kun je de vraag beperken Tot enkele aardse werken?…

elke keer als ik aan je schrijven denk schieten onmogelijke werelden door mijn hoofd beelden beperken om toch te beginnen moet ik me beperken tot eindeloos een gevoel voor jou dat ik koester zoals ik me in jouw uitstraling koester zoals ik uren zou kunnen blijven staren en een konijntje op een bospad baren maar langzaam dringen dan echte…

Haar en mijn leven vergelijkend tot schoonheid te beperken laat onderling leed als verdringende modaliteit bezweren; zij en ik tot in een lengte van decennia te doen sterken, in harmonie met het karakter dat eens schoon te verteren.…

Ik werd met mijn neus op de feiten gedrukt, alleen liet dat deel zich daarvoor niet gebruiken, vandaar dat ik me nu beperk, tot dat waar het voor bedoeld is zodat ik hen een poepie kan laten ruiken!…

Niet enkel de ander laten werken Uw inspanning steeds beperken Is wat ik op wil merken. Ik zou zelf ook mee willen doen Maar helaas ben ik met pensioen.…

Ik vind het leven na een lang leven Een grote leugen, een hele grote En dat ligt niet aan het leven Het leven liegt niet De mensen liegen Liegen dat ze barsten En dat geldt niet alleen Voor Zijne Excellentie de Minister President Van ons Koninkrijk der Nederlanden Dat geldt voor vele Nederlanders En natuurlijk ook buitenlanders En dat…

Uitstoot van sokken zoals transpiratiegeur vraagt om beperking; klimaatbeheersing Is een kwestie van 'ruiken' in plaats van 'voelen'! Zweet uwer aanschijns, effecten in broeikassen ervaren als gas.…

hunkering naar het licht  dat het donker laat verdwijnen naar de tijd dat de angst  is overwonnen  naar ontsnapping  uit gedachten  die beperken hunkering  naar innerlijke vrijheid in een leven dat leefbaar is naar acceptatie  omdat het is zoals het is…

* [Volgens Simon Stevin, anno 1587: is Nederlands een ideale taal tevens binnen de wetenschap en valt af te leiden uit het grote aantal eenlettergrepige grondwoorden waardoor volgens Stevin onze taal oorspronkelijker is dan en van het Latijn afgeleide taal als het Frans.…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur het ongeduld gescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op papier verguld een opkomende dag, waarop de verzonnen tranen van een bejaarde zon al zijn opgedroogd en waar de inkt gedoopt werd in verwaaide as,in de taal als evoluerend en kloppend instrument.…

Het vloeken neemt de overhand ‘t cijfer der Nederlandse taal zakt in triest te weten immers want: de taal is mooi, zeker zonder Krachttermen!…

in trage uren gist de taal in het duister later na het rijpen in de zwarte nacht lijkt wat ze zeggen wil zomaar uit het niets aan te waaien ze ligt voor het oprapen woord voor woord maar haar klank loopt vast zie haar ontsnappen fanfare zonder muziek hoor haar knarsende ledematen achter de huizen in een doodlopende…

Wat ik de hele tijd heb gedacht, dat het ging lukken, je hebt op me gewacht, kleineer jezelf niet, je hebt evenveel macht, je bent net zo mooi als ieder ander, dame wat een pracht, ik wil je omarmen, teder lief, zacht, je bent zoveel, het meisje met magische kracht, we gaan het zeker maken, lang genoeg gewacht, ik lig lekker naast je, in je bedje…

Geef mij heden nog te leven vele dagen mijn liefde te bewijzen samen kennis te vergaren om na al dit aardse te weten dat zeker niets is vergeten wat onze liefde nog beperken kan de toekomst tegemoet…