15312 resultaten.
AAN DE VOET
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 713 Hij kwispelt, is steeds blij als hij me ziet
en is nooit boos, steeds volgzaam, uitermate
gehoorzaam, trouw en heel vaak uitgelaten,
Hij laat ook alles na wat ik verbied…
Helaas…, mijn vrouw laat zich niet zo dresseren;
hoe kan zij dan met Castor concurreren…?!…
[ Met al hun voeten ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 32 Met al hun voeten
staan de bomen in het licht --
van de klaprozen.…
aan mijn voeten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 329 tijd vervliegt
tot het tijd is
en me kust
kust zo diep
vergeten
woorden
waarom wel
of niet
herinneren aan
wie we waren
kus me
nog een keer
kus me zo diep
voordat we
voorgoed
vergeten
en tijd
ons
niet meer ziet…
Voeten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 191 Twee voeten steken uit het bed.
Gluren van onder de dekens.
Blank en groot.
Beetje behaard ook.
Fraai.
Ik zie ze al jaren,
verstopt tussen leder,
leggen ze mijlen af
werken, ploeteren,
ook voor mij,
zo trouw.
Plots komen ze in beweging,
dribbelen door de kamer,
en verdwijnen uit het zicht.
De voordeur slaat.…
voor mijn voeten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 hoe maak ik
van loden letters
lichte klanken
hoe weef ik lood
en licht kleurig samen
tot een klankenspel
omkleed ik
ze met tere
dromen
moet ik muren
slechten of wacht ik
hun geboorte af
licht en lood
laat ik rijpen in
de boomgaard van
doorzichtig glas
tot ik kan vergaren
wat voor het oprapen lag…
je voette nog
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 345 je brandde
zonder handen
om te vluchten
uit de hel
voette nog
in een wereld
waar seconden
zijn geteld
beton begon
te kraken
het geluid kon
je niet raken
door het stof
zij waren groots
jij ademde steeds
langzamer hun dood
was klein
in pijn van
afscheid nemen
tot de sprong
die maakt je groot
leven is een hopen…
zonder voeten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 78 ze heeft
geen voeten
nodig zegt ze
de tijd
weefde zijn web
met laag
zingende
vleugels zweeft
ze door de
Melkweg
boven het
moerasland
verduistert ze
de zon met
vogelzwermen
gevleugeld scheert
ze over aardse
vreugdevuren
om de winter
te verjagen
vandaag
doorbreekt ze
de stilte die
haar vleugels
verlamden…
aan de voet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 47 het bereiken van je lot, het
stadium beheersen vergt moed
wijl de dood al prikkelend
je maant om partij te kiezen
nooit was ik van keuzes, filterde
het bedrog door een zeef zonder mazen
zodat de staken als dwazen door
mijn voeten priemden
ik zwaaide met een ruige lach, behaard
en ingetekend met inkt dat ver in mijn
spieren was binnendrongen…
bijzettafeltje
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 457 als een bijzettafeltje onverwoestbaar
mooi voel ik mij in het leven
er onder kruimels brood en pindadoppen
en stinkschoenen ernaast
ik zou met je willen wandelen
alleen je pootjes zijn fragiel
vannacht op je blad een brief geschreven
ik liet hem verscheurd wegwaaien
ik kon blijkbaar niet met
taal uit de voeten… met…
In de maneschijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 455 In haar slaap kreunt zij zacht
ik kan het niet als taal verstaan
Zij draait zich traag om en warmt
haar koude voeten tegen mij aan
De maan is rond en vol door het raam
de maan denkt niet over het bestaan
zij is oud en weet al millennia lang
hoe snel mensen komen en rapper gaan…
Eerste Herfstdag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 87 nooit gaat het opeens
eerder waren er al
tekenen te zien
paddenstoelen, veel in tal
op rottende resten
elfenbankjes sieren boomstronken
de geur is kruidiger
hertenhoefjes haasten zich
naar beschuttende struiken
steeds meer bladeren
op het smalle bospad
waar mijn voeten treden…
zuster in huis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 38 (uit mijn zustertijd)
zuster in huis
zij loopt op ervaren voeten
menig keer geveegd
villa, rijtjeshuis of boerderij
iedere keer
een ander verhaal
andere zorgen
verpakt in ieders eigen taal
voor korte of langere tijd
Magda Haan…
Supernova
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 335 Ik pluk de woorden uit het heelal
van alpha en beta, de appel valt niet ver
aan mijn voeten ligt mijn verbeelding
te dromen van de werkelijkheid.
Ontelbare sterren brengen van verre
kometen met passie in hun staart,
hemelbrengers van inspiratie en creatie
lichtmakende taal
tot in de kraters van mijn hart.…
Verdwaal in taal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 40 in mijn hoofd, en de meeuwen
krijsen er schril doorheen
Ik verdwaal in taal-
verschillen en verbroken
verbindingen, en toch
merkt hij het niet…
Diep in mij
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 496 al wat ik wil
heeft een naam
om het morgenlicht in te drinken
spreken met jouw stem
horen, zien en voelen
waar mijn voet zich zet
jij geeft kleur
wat diep in mij leeft
tikt de klok beminnend verder
en liefde spreekt onze taal
die me omvloeit
naar het hart van jou…
Een wereldcyclus
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 56 jouw lach
ontsluit zoveel
plezier en baart
humor in
twinkelende ogen
golft door
de ruimte in
een aanstekelijk
ritme op een
melodie die
al eeuwenlang
hout zaagt en
waarvan de teksten
in alle talen
meegezongen worden
in generatieve
herkenbaarheid
die uit voeten
komt die staan
in een wereldcyclus…
Geweldsmisdrijf of?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Als je dodelijk geveld wordt
door een vallende oude boom
spreken we dan van
een geweldsmisdrijf
of van
een natuurlijke dood?…
Nachtbrief - 2
netgedicht
3.0 met 62 stemmen 700 ik taal niet naar nachtschade
en blind geschreven dagboeken
ik heb huizen van eiken planken
hoge kamers vol dappere woorden
versleten leer in de plooien van mijn voeten
zakken van vrienden, pas gewassen sleutels,
pakken jodenkoeken, snoeppapiertjes en
kilometers inkt om de dag uit te schrijven…
ik word lichter (voor BL)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 213 hij sprak geen woord
ze keken over hem heen
de stilte suisde in zijn oren
als hij belaagd werd
sprak hij alleen
met handen en voeten
hij ontdekte de taal
van muziek en hij speelde
de sterren van de hemel
toen hij eindelijk thuis kwam
voelde hij opnieuw de benarde stilte
ik word lichter als ik praat, zei hij.…
Taalkundig
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 106 Je moet de taal kunnen verstaan
die twee geliefden spreken
als ze voor elkaar
willen bestaan,
je moet de taal verstaan
van het leven,
het geven en
het nemen, ook beleven.
Je moet ook de taal kunnen verstaan
van het ongemoeid laten gaan,
en van de laatste halte,
het eenvoudigweg doodgaan.…
Haar sjaal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 886 Ja, mompelt zij
wanneer haar huid
geen levensrimpels
meer gladstrijkt
ja, mompelt zij
wanneer beide voeten
haar eigen wil
alweer laten staan
de wanhoop in haar ogen
wanneer vier wielen
haar benen moeten
laten aarden
schreeuwt om taal
ja, mompelt zij
het is mijn tijd
ik moet gaan
zit mijn sjaal goed ?…
Eenmalig
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 254 De dauwsandalen zaten sleets en kaal
gevangen in hun eenzaam dubbelleven
Toch heeft zij mij veel meer gegeven
dan nieuwe woorden uit een vreemde taal
La prima volta: Het eerste beleven…
God, zo noemen de mensen U
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 We begrijpen dat U ons niet,
kunt antwoorden in onze taal.
Goddelijk, zo noemen mensen Uw natuur.
Laat ons dan maar luisteren naar de wind.
Laat ons het onbegrijpelijk wonder zien.
Laat ons maar verstomd staan als een kind.…
Ruig
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 242 Ik ben bepaald niet vies van droge dooi
En uitgesneeuwde mist daar kan ik tegen
Net als transportkou, onderkoelde regen
Een fijne verse ijspluim? Vind ik mooi
De enige waar ik 'm echt voor knijp
Dat is die nieuwe engerd: Ruige Rijp!…
Psalm 1 van David
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 124 Het lot van de gelovigen en anarchisten.
Alles wat ontstaat vanuit de handen van Gods kind,
is mooi, het gaat hen qua schoonheid geheel voor de wind.
Hoe hebben zij dat toch meegekregen,
die geweldige rijke zegen?
Door het Woord van God, waar zij geheel naar leven,
Zijn Zegen is dan het Loon, dat Hij zal geven.
God zegt in Zijn Woord…
De taal der talen
poëzie
2.0 met 65 stemmen 6.132 DER TALEN.…
Taal en nog eens taal
gedicht
2.0 met 105 stemmen 33.206 De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt
aan boord, container vol relieken, taal en nog eens
taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek
- mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach
op achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar:
eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel
en nog een stoel, een stugge…
Taal en nog eens taal
gedicht
2.0 met 6 stemmen 2.502 De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt
aan boord, container vol relieken, taal en nog eens
taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek
- mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach
op de achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar:
eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel
en nog een stoel, een…
herscheppend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 op de bodem van de diepte
lag als een oester een
weerbarstig woord
onderzeese stromingen
kwamen en gingen
bleven haar beroeren
gestaag schuurden ze
over en langs het
gesloten fort
ze werd weker
minder stug een
trage transformatie
met het verstrijken
van de tijd herrees ze
aarzelend uit haar as
de wedergeboorte
van een woord…
de taal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 sist en gist
vertrekt en verdwijnt
met pen en papier
zwiert ze over de aarde
speurend naar de
lezende zielsverwant
gaapt en slaapt
vloekt ze vlucht voor
vergetelheid zoekt licht
in zwaarte tast met
talige vingers naar een
andere werkelijkheid…