12 resultaten.
Tabernakel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 67 al wat ik schrijf
met blauwe inkt
blinkt maar voor kort
het licht verdampt mijn woorden.
geschreven in rood blijkt het
de kleur van de lokkende dood
de zon zal allengs
ook deze letters vermoorden.
het langst blijven
mijn ongeschreven gedachten
die kras ik zonder vocht op papier
de vingers bespelen dan mijn ziel
of luisteren naar mijn…
Tabernakel
gedicht
2.0 met 37 stemmen 10.980 Ik vraag niet langer
om muren, zal mij ook zonder
weten door wind
afdoende omwand.
Waar marmer niet is
sta ik, waar water niet staat
loop ik, en voel
aan de duur van mijn verlangen
hoe ik hoor, hier
aan deze rivier
waar ik midden in mist,
in schotsen wandel.
Het is niet vreemd
dat in deze kou mijn adem
komt: want ik kom
om de wind…
Koud oud goud
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 858 Goud op de kapersvloot
van het zinkende rijk
Goud in de paleiszalen
voor het elitaire slijk
Goud in de kathedralen
voor het levende lijk
Goud op het tabernakel
van het eeuwige gelijk
Maar bronzen gebeier
na het breken der dijk…
DE KREKEL
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.122 De Heer in het tabernakel:
Hij hoort hoe de krekel
nederig zijn lof uitzingt.…
O mocht ik
poëzie
3.0 met 29 stemmen 2.986 O mocht ik
o mocht ik
voor ’t heilig Tabernakel staan,
o mocht ik
o mocht ik
daar brandend als een keerse staan,
o mocht ik
o mocht ik
ontsteken daar en uitgegaan,
o mocht ik
o mocht ik
naar Hem en in de Hemel gaan!…
Kindernaakt geschandvlekt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 229 schoon verlost ons
van de religieuze droom
dat mensen met
gods hand onfeilbaar zijn
hoe lang houdt dit nog stand
als liefde wordt gebonden
aan een eeuwig trouw ook
zonder dat ik van je hou
waar kindernaakt
geschandvlekt wordt door hem
die deze onschuld juist bewaakt
wanneer zal deemoed weer in kelk en
hostie zijn wie schoont het tabernakel…
Opgesloten in mijn vrijheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 279 vrijheidsstrijder, ontneem de nacht in mij
en vlei jouw liefde tegen mijn behoeftig
silhouet, niet dat ik jou wil aanraken maar
je adem brengt in mij het leven terug
de sprei, de tabernakel waar we onze
fantasie beleefden en de dromen die
de zomen herstelden naden nu
rafels in mijn geweten
toch ben ik dankbaar wat
jij me gaf, twee paar…
De geur van leer
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 169 ze wist
het donkerrode licht
op een altaar vol geheimen
wat snaakse vormen
de geur van leer
voelt zoete lust door pijnen
in het tabernakel van
lichaam en geest de zweep
die ultiem verlossing geeft
door het zachte strelen
van de warme huid
een eerste slag klinkt schrijnend luid
pas als de meesteres
haar litanieën heeft gezet
kust…
Bij vlagen van de wind
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 300 zie vanachter mijn raam
de armen van de boom
gewichtig heen gaan
en weer terug
zelfs iets verder dan vooreerst
de bladeren wuiven
naar dode scheuten
die nog steeds,
en dat voelt als eeuwig,
messcherp op mijn
bezielde huid staan
beschermen
al dat in mij ademt
tegen de wereld
in het buiten
het kan ook zijn
dat mijn profane
tabernakel…
Het lekt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 532 Dit is geen dak, dit is wat lossig riet,
een loofhut schielijk naast mijn deur verrezen,
een tabernakel voor het oerverdriet:
de boom ten val, zo zal het weldra wezen.
Wij hebben hier geenszins een stad die blijft,
een handbreed is er tussen dood en leven.…
Duister nis
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 3.628 In `t donkerst plekje van dit tabernakel
bij het krapste altaar binnen zijn tempel
achter een deur zonder alt hoge drempel
noch koren of bonen of hemels spektakel
Er doolt geen licht, sinds ster doch glas
in `t lood daar pronkt, totaal overbodig
maar ach, hij vond het ginds ook nodig
zo blijkt zelfs `t kleinste gewijd waterpas
Zijn bezoekjes…
Zwaluwen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 41 Goedkeurend kijkt ze naar mijn richting,
met affectie moet haar tabernakel snel klaar.
Niet veel later tjilpt haar partner,
hij is nu ook gearriveerd voor het nieuwe jaar.…