Alle inzendingen over tattoo OR taboe

De steun voor één Europa is geslonken en praten over grondwet is taboe. Past Europa slechts bescheidenheid? Of zit haar kracht juist in VERscheidenheid?…

Op man en vrouw rust voortaan een taboe Straks schrijven wij geheel geslachtsneutraal In politiek correcte kwezeltaal.…

“van Lissabon naar Vladivostok toe Eurazië Eén: verzet is taboe”…

blik in mijn ogen liet de tere snaren niet zien meetrillen niet meer horen mijn rusteloos hart veilig gesloten voor vredige klanken die komen en diepe tonen met jouw dynamiek mijn ontroering merkte je niet mijn doelloze handen stopten met spelen, het gevoel was er niet de rilling van binnen verdwenen verstijfd het zwijgen, beroerd het taboe…

het leiden van een tweede leven bedreven door verboden liefde is het begaan van een chronische leugen die onherroepelijk verlangt naar meer…

ze braken tegelijk de valse cirkels van bestaan weg was zekerheid spiraalde in een neerwaarts gaan geluk met nog een slokje toe erkenning bleek een groot taboe weg met die fatale dromen ik heb de moed genomen en de kracht gekregen om het bestaan in echte cirkels te gaan leven…

Echte mannen hebben baarden, de stoerste een tattoo met hartje mama, en eten geen brood, maar alleen de korst. Echte mannen huilen niet. maar als dan toch, door merg en been, ogen tranen, hebben echte mannen echt verdriet.…

Ik schreef een liedje voor het festival, Het ging van ‘oeh’ en ‘aah’ met grote sprongen, Ik heb het voor een jury voorgezongen, Maar daar zei men: dit liedje is er al.“ “Dat weet ik wel’, zei ik, ’dat spreekt vanzelf, Maar wacht nou toch gewoon een jaar of elf.”…

Hoe vaak stonden er tussen droom en daad Niet praktische bezwaren - zie de mens Doorbreekt hij in zijn leven ooit de grens Waarmee hij als taboe zichzelf verslaat? Wilbur en Orville vlogen met hun kite Eerst heel gewaagd, maar achteraf best (w)right…

En wat doet het er allemaal toe Liggen blijven is echter taboe Ik moet weer zonodig ergens naartoe Dus sleep ik me naar de badkamer toe Waar ik me met scheren en wassen, kostbare rusttijd en slaaptijd verdoe Als ik straks klaar ben bij dat rendez-vous Ga ’k direct weer naar mijn huisje toe Me daar meteen van mijn kleren ontdoe Mijn bed induik…

Droeg je loden last Nam vier kussen voor je mee Zag je roodomrande ogen Legde een bos met bloemen in je hand Ze leken snel verlept te zijn Spraken over nu en straks Niet over toen Ja, we logen Ondanks opgewekte woorden bleef het wat het was - Stilgezwegen pijn…

wij creëren taboes de meerderheid dan is er één die wil doorbreken staat die openlijk aan de schandpaal toch zijn er tijden waar meer aanvaard wordt in golfbewegingen gaan die door de maatschappij zelfs bestaan ze naast elkaar; aanvaarden en verwerpen opeten of cremeren begraven of bakken ik heb nog wat kadavers in mijn…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ooit wachtte je als jeugdige fanaat Tot je je eerste plaatje kopen mocht Na veel besluiteloosheid uitgezocht En dan zakte de naald neer op de plaat... Nu kijk je naar een groots gebeuren uit: De naald van de tattooboer op je huid…

nog geen dauw in de verse blaadjes wel een vroege honingraper die de tere pas gestreken eenling bezoekt met een zacht gezoem op rijm de schetser zalft de huid die geen trots herkent in de ogen van de spiegel waar gisteren de dader was van het nog onbesponnen huid, misschien maagdelijk doch zeker onbevreesd een machine op geluid, toekomst…

Een verlies, een lief, een bijzonder maatje. Een icoon, een tekst of een mooi plaatje. Ook al doet het soms heel erg zeer, markeer het op je lijf en twijfel niet meer.…

nergens meer plaats bij hem! tig tatoeages, geen plek nog herkenbaar in dat labyrint ben ik op zoek naar die lievelingsbloedverwant diep in dat doolhof huist immers mijn kind…

Is tattoo een americanisme?…

hij is de tattooking van duizend woorden zelden uitgesproken omdat weinigen hem hoorden beschreef op lijf en onderdanen zijn gevoel kleurde onderhuids een een eigen koninkrijk in blauw en rood van verre zee met verlangen naar het groen en in het doen neemt hij je mee naar daar waar hartsverlangen eindelijk gestalte krijgt tekent…

ze houdt haar mond uit angst voor ongenoegen steeds meer raakt ze bekneld haar man maakt haar onvrij geen dialoog is er dagen worden schraler woorden raken opgedroogd alles lijkt taboe haar stuwmeer vol woede stijgt emoties klotsen hoog de dam zal breken éer zij er aan stuk gaat…

al ben ik nog zo verlegen voor jou kom ik uit de schaduw normaal is onderdanigheid taboe maar aan jou ben ik verslaafd ik nestel me in je lange armen waar je ook bent wanneer je maar wilt een glimp van je is genoeg om me te lokken ja, ik volg je met mijn ogen dicht overal waar jij je licht laat schijnen zal ik zijn en al raak…

Verlangen is zo pijnlijk, niet weten waar en hoe, tekort, de tijd, waarschijnlijk, zelfs denken is taboe. Even, echt heel even maar, het leven één geheel, seconden lijken uren daar, het verlies, is mij teveel.…

sta kijk om je heen de kale koppen tattoo's op het been ogen slurpen aandacht door het merg heen een parasiet die nooit zichzelf ziet vreet alleen gedachten zal de zwaksten onder zijn publiek genadeloos verkrachten want hij is ziek gunt de ander geen bestaan je moet zijn wegen gaan in lauwerkrans dat lijkt jouw kans om mens…

kon je het verdriet voelen van zo velen om je heen het eelt op je ziel zou smelten in mededogen nog steeds heerst het taboe pijn niet te mogen tonen flinkheid en aanvaarding zijn als deugden aangeprezen zie de mens in kwetsbaarheid elk harnas heeft roestige gaten geen robots zijn wij met wachtwoord op ieder lijf staat DOOD geschreven…

onlangs op een bijeenkomst met andere dichters tot m'n spijt weer eens gemerkt hoe weinig collegiaal de meeste dichters zijn elkaars werk lezen blijkt voor de meeste van hen een taboe terwijl goed luisteren naar andermans verzen al helemaal uit de boze is het lijkt waarempel broodnijd ware het niet dat er met poëzie geen droog brood…

Sinds Petrarca de Mont Ventoux Beklom is de weg afsnijden onwijs taboe Zijn broer mocht vóór Om in één moeite door Zelf tijd te maken open naar binnen toe Hoe waar de boodschap ook moge wezen Laat Bouke de Mol het maar later lezen Die krijgt bergop Zonder vizier klop Bochten zijn nu om messcherp door te sjezen…

Biggen in dichte schuren worden tot de dood gekweld door gehersenspoelde beulen die hun botte koppen in gouden Rabo-stroppen stoppen Biggen martelen kent geen taboe Politiek correcte zwijnen staan het toe Bedrogen beulen zet uw kap af, wendt het roer gooi uw deuren open, wordt weer boer…

Gratis liep ik een tattoo op! De slemppartijen op boten: een misselijke cultuurschok! Maar ook over vogelballet en de stille liefde van eenzame zielen... 't Is allemaal in mijn poriën gekropen. Hij zag het: de waarde van een souvenir.…

buiten Bloot moet, zo lijkt De regel te ontstaan Ongeacht mooi of lelijk Zo is mij niet ontgaan Goddank is de legging Uit het wereldbeeld verdwenen Maar wat er voor terug is Doet lijf en leden beven De heupbroek met String en 't korte hemd De nachtmerrie van Elke potente vent Want elke buik Blubbert nu voorbij Met piercing, tattoo…