Alle inzendingen over tekens OR dag OR dieren

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Zijn vader neemt hem mee naar de grot van de geesten wijdt hem in in geheimen van de jacht hij wijst bij flakkerend vuur naar tekeningen van dieren noemt namen en gevaren vertelt over hun gedrag de jongen omklemt zijn speer met witte knokkels z'n ogen glijden langs wanden van de stenen kathedraal vol ontzag herhaalt hij namen proeft…

Zachtjes op elkaars rug cirkels en tekens schrijven tot we roze en voldaan zijn: zo eenvoudig is vrede met elkaar .....Vader 's middags voor ons uit .....op zijn trompet spelend in het bos .....hem vinden naast een zak snoep .....met grapjes en kleine dieren overal ..........Bij elkaar liggen, voorgelezen worden ..........motten rond de…

Gouden woorden van de overwonnen angst die ik zoek verbergen mijn gedachten in de blik van de tijd die me nooit vragend aankijkt als ik mijn ontwaken weer vervloek…

teken de liefde en schets de waarheid kleur de dingen zoals je denkt dat ze zijn symboliseer het verdriet en de liefde in één veeg de leugens van tafel en leef!…

Mijn land, ik teken je met een pen in 26 tinten Mijn liefje, ik kleur je met mijn stem van donker tot licht Mijn vriend, ik schets je met woorden die rijmen op je leven Mijn liedjes, het zijn tekeningen voor je oren…

veulen dat voor het eerst met zijn benen door het lentegras zwiert Met iedere streek maakt zij onderscheid tussen losgebroken en beheerst danst met haar potlood, ze lacht en ze viert Zijn zware stap stokt, zijn gang wordt traag staart vragend in de bron van deze zegening dan kijkt ze op en stamelt: ‘ik krabbel graag, ik ben het kind van de tekening…

De sporen in de palm van mijn hand tekenen de tijd van zijn geweest De lijnen en de groeven van doortrokken emoties vervagen in het beeld van zijn geweest De getijden van mijn leven gegraveerd in de palm van mijn hand tonen verleden en heden van zijn geweest…

tenslotte willen wij steeds opnieuw hetzelfde zien: een huis tussen de bomen zoals kinderen het onvermoeibaar tekenen: een raam, een deur, een leien dak en achter het raam een familie en laten we vooral de schoorsteen niet vergeten waar rook komt uitgekringeld op de lege plekken komen bergen hier en daar een vogel en sneeuw misschien waardoor…

beeldenstorm, religieuze razernij in een glas water schertsende schets, lam god's is lam geslagen de pen te diep in vitriool voeten treden kortzichtig de vlag van vrijheid, signaal van deze tijd hoogachtend, uw dienaar…

De beet van een spin tussen slaap en ontwaken Twee lege kopjes op jouw nachtkastje Misselijk, ziekmakend, om te kotsen totdat ik leeg en rillend achterblijf, eenzaam Dromend van mijn rode haar dat ik pluk voor pluk kwijtraak totdat er overblijft, stille paniek Een eenzame duif die overmoedig dichtbij landt, de boodschapper Jij die langskomt…

de vele leestekens we tellen ze niet langer vertelden over ons samenzijn ze zijn vervaagd zoals de namen op een verweerde, vermoeide grafzerk van een vergeten rustplaats zo nu en dan probeert een van hen verbleekt en haperig onze levens te verlichten de vele leestekens ze tellen niet langer we zijn samen…

Kinderachtig lijkt de tekening een poppetje hangt of zwemt een rots vliegt vogels lijken kapotte kranten de zee is landschap en altijd weer die stralende zon verhoudingen raken kant noch wal maar achter alles wat je ziet staat een gelukkig kind, die verder denkt en eerder is waar jij zou willen zijn…

Ze wees met haar pen het juiste vakje aan Ik heb er een kruisje ingedaan trok mijn meest onschuldige gezicht Een glimlach vertrok aarzelend van haar lip Daar heb ik maar een kusje opgedaan Ze straalde met een indigo licht zwaaide even en is opgewekt weggegaan…

het Hollands landschap eindeloos vlak vergezicht een molshoop breekt al…

Op het wit komen tekens te staan, ze vormen dan woorden. Ze vertellen een verhaal dat vraagt om gelezen te worden. Leren luisteren in streling van woorden, over toen nu en later.…

bibberwoorden, gegrift door een leven van dood en verlies een kind veegt met spuugvingers alles weer weg een rood krijtje tekent een groot hart "Ai luf joe"…

daar groei jij uit het licht je blik je handen je kleuren wit uit wit je ogen sluiten geen ogen sluiten geen ogen in je handen geven geen handen geven geen handen af handen af ogen in daar groei jij uit het licht ------------------------------------------- uit: 'niet beginnend bij het hoofd', 2006.…

Het tekende mij, Vond hij - dat Ik hem niet De moeite waard Vond om hem in Potlood te schetsen - Waarop ik hem liet weten Dat hij volgens mij Een vertekend beeld Van mij had uitgemeten…

Onze kennis is gebaseerd op dingen die hetzelfde zijn, niet op wat anders is De dag erop heeft mijn moeder op dezelfde plek opeens een wond. Maar zij heeft haar hoop gevestigd op de toekomst, jij en ik geloven in ons ongeloof --------------------------------------- uit: 'Archiefvernietiging', 2009.…

verborgen lijnen verbeelden de moeilijkheid verstilde eenvoud een leeg glas gevuld met denkbeeldige wensen in het hier en nu onbekende gast voorbij de gesloten deur wachtend op een kier onbewuste reis bestemming in gedachten vol in verbinding de contour ontwaakt ontsnapt uit verborgenheid in de tekening…

Een paar dagen wandelen op een godvergeten plek, altijd weer dezelfde. Geen wifi, geen internet. De wereld dendert verder en alles staat stil. Of toch niet. Wat een mens niet ziet in de gehaaste blindheid van elke dag, is het bescheiden leven van dieren en planten. Bescheiden, maar daarom niet minder wreed.…

het donkert buiten een stilaan verwachten nog schuifelen mens en dier naar een schuilplaats hier sommige hebben al zicht op heden in verliezend verleden maar als tekens niet liegen en sterren nooit bedriegen zal een geboorte de vervulling van een belofte zijn uit de schrift te midden van hen door de volkstelling op drift…

Je kan alleen maar zeggen dat het een gure dag wordt hoog boven de bomen tekenen vogels halfafgebroken cirkels het papier is grijs de koolstof niet zwart maar asgrauw…

Het roept de dode tekens nu bij zich, en noodt de doos herinnering erbij. In de ton van het gif drijft het zijn wig. Zure vochten kolken het om tot brij. Zo gaat de zon ook dier en mens voorbij. Maar handen maken weer begin van haar: LAIS verrijst, het buigt diep en ’t staart maar, het wordt aan riemen in’t galei geketend.…

de kleuren van de dagen worden getekend door de week de tekens van tijd zijn de gidsen door de maanden waarom gaan de jaren zo snel voorbij? tijd is een relatief begrip het is maar hoe je het opvat…

kil waait de wind schrijft onleesbare tekens in plassen vol regen mistroostig hangt nat na het langdurige bad aan de boom te versterven hol klinkt de ziel van de gloedvolle herfst in het zompig bederf zo lang dagen nog korten zal overvloed rotten naar een vruchtbaar begin dat zal groeien als winters vorstige tekens in ijs en sneeuw…

Wat betekent het als je een dier bent om dood te zijn, als je elke dag weer moet leven met pijn. Als je niet weet wat je eet en drinkt, als je elke dag weer wordt verminkt. Als je nooit liefde hebt gekend, omdat je nooit eens geknuffeld bent. Zou de dood dan een bevrijding zijn, de enige verlossing van de pijn?…

Iedere dag liefde geven dat is een vorm van medeleven jouw gevoel is heel intens wees zo een zegen voor ieder mens geef deze HARTENKREET nu door daar tekenen wij voor…