Alle inzendingen over thuis OR huis OR leeg

Stuiptrekkend en met schuim op mijn mond keerde ik het onschuldige huis de rug toe, terwijl ik pijnlijk krijste om de leegte en als een wrak mezelf naar de voordeur sleepte, waar ik met mijn laatste krachten bonkte en bonkte, terwijl de buren somber naar mijn pogingen keken en ik tenslotte naar een leeg gekkenhuis werd gebracht.…

We maakten het huis van mijn tante leeg. Nooit getrouwd, had geen kinderen. Alle voorwerpen stonden precies zoals haar ouders ze in het interbellum hadden geplaatst. De schilderijen van ongekende schilders met zanderige vlakten, weemoedige sparren arme grond hingen zorgeloos aan de muur een beetje zoals het hen uitkwam.…

tot thuis bewonen met ieder op zijn eigen plek alles is gewogen en gezegd proficiat jullie droom is uitgekomen…

Wie zich thuis voelt, wordt snel beter. Wie langdurig ziek is, verlangt naar beterschap. Daarom zouden ziekenhuizen, ziekenthuizen moeten zijn. Wie lang gestraft word, belooft graag beterschap. Daarom is een gevangenis, een thuis van bewaring.…

me al die tijd omarmde nee niet enkel stenen een dak of ruimte jij was zoveel meer jij was … mijn thuis…

Ze ziet dagelijks zijn lege stoel waar hij altijd zijn krant zat te lezen, en krijgt een weemoedig gevoel omdat het nooit meer hetzelfde zal wezen. De kinderen komen soms thuis, maar zijn er alleen op bezoek. De rest van de dag is ze alleen in huis, staart voor zich uit naar die lege hoek.…

Thuis? Het huis noemde ik thuis niet de eerste dag waarop ik de woning betrok Verhuizen blijft 'n gok onbekend? nog onbemind ook door vrouw en kind Het huis noem ik nu thuis buren, de hand geschud emotie, als een brok in ieders keel.…

het is geen huis, nee meer een haven en niet omdat ik kom en ga ik leg ‘r aan, ga er aan land verzand in blikken en in woorden blijf ik komen, zonder gaan bestaan wij immers echt het is een thuis, meer dan een haven en wel omdat ik ga en kom ik blijf vertrekken, maar ook keren leren hoe het ook kan zijn niet te vluchten,…

ik ben ik niet hij, zij of jij gewoon ik niemand mag zich met mij bemoeien dat wil ik niet, alleen jij mag dat maar ja, jij nu dat gaat nu niet meer hé, jij was altijd mijn engeltje, altijd... mijn klein lief figuurlijk engeltje nu ben je een echt engeltje, het mijne, ik blijf tegen je vertellen, maar antwoorden zul je nooit meer, jij…

Die droom van huislijk welbehagen Uit hoop en ochtendgloren Glanzend werd een huis geboren Deuren Ramen Zwaai ze open Klop het stof uit oude poren Hamer Kwast Ze gaan tekeer in dit oord met echo's van weleer De rust nu weergekeerd Een ziel ligt aangemeerd…

mijn werk zit tussen pleinvrees en een naderend einde in mijn werk zorgt voor een schoon toilet en een goed gesprek de notoire verzamelaar de oude vrouw, kat, schildpad een schildklier die neigt naar 33 of 110 kilogram het maakt niet uit ik kom thuis en daarna ga ik, tevreden, naar huis…

Op het brakke akkerland Liggen keien in het zand De groene schuur, het witte huis Niemand was hier ooit echt thuis De herinneringen zacht en zoet Maar niemand weet waarom en hoe Geroep vanuit het voorhuis Deze vriend ken je niet De fietsen staan al buiten Laten we gaan…

maar was er nooit in thuis…

Zoet gevoel naar 't lieve thuis te stomen, En, al naderende, u om niets bekreund Dan te zien of ge, uit 't portier geleund, 't Dak ziet schemeren achter lindebomen! Of de buren reeds te voorschijn komen? Of door 't rijden, waar de straat van dreunt, In de muren, door het dak gesteund, Spleet en barsten niet zijn toegenomen?…

het uitzicht oogt hemel blauw in wolkfestijn de tuin kleurt meerjarig rood in winterse borders het huis is warm en licht door de lach in je ogen maar de kelder is gesloten met stenen uit verleden de specie brokkelt in een nieuwe wind we hebben alles open gebroken zonder fundamenten te slopen toch zal het nog jaren…

Een eigen huis Een eigen thuis Een eigen plek onder de Zon Wie had gedacht Dat deze hoop nog zou uitkomen Gezien het financiële onvermogen en daadkracht Hou vol Geef weerstand Werk eraan en zet door Het is een feit Dit Huis ! Elke steen, met geschiedenis Tevreden! Nu? Nee!…

later hebben we het huis gewijd bekleed met onze kleuren tot een thuis voor ieders eigenheid…

een eigen thuis is de bron waaruit leven groeit zich vertakkend in relaties kinderen en herinneringen een eigen thuis wordt door muren geschraagd die geen andere decoratie vragen dan vertrouwen, liefde en toewijding een eigen thuis na een drukke dag van werken is iets om naar terug te gaan om er schuilend rust te vinden een eigen…

het je omsluiten met meningen overtuigingen gedachten inzichten gedragingen veronderstellingen eigenaardigheden geheimen is de inrichting van de binnenkant van je huis en na dit alles na veel overwegingen op een rijtje te hebben gezet ben je veilig zeker en behaaglijk en weet je je pas echt thuis maar vergeet nooit de deur op…

zag je huis op eeuwenoude fundamenten voelde jij je thuis generaties daar geboren getogen in een strak regiem en toch verander jij de ornamenten en wat togen zachter zijn de kleuren de ruimtes herverdeeld een nieuwe tuin waarin de zon weer met de lichten speelt op dat fundament kon ik jou vinden wij deelden samen dat beginnen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Het vuur van de open haard Brengt de warmte hier in huis Mijn eigen hout en eigen bank Maar voel me hier niet thuis Het lege bed als oude foto Van een kind met brede lach Met in zijn hand een waterijsje Op een warme zomerdag Maar zoals foto’s doen beseffen Gaat de tijd steeds veel te vlug Kon ik haar hart maar treffen Dan kwam ze, misschien…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

Het geluk ons toelachend Op weg naar ons nieuwe huis Vaarwel huis met de bittere tranen We komen nooit meer terug Want daar was ik nooit thuis.…

Het geluk ons toelachend Op weg naar ons nieuwe huis Vaarwel huis met de bittere tranen We komen nooit meer terug Want daar was ik nooit thuis.…

In jouw huis voelde ik het, de warmte. In jouw huis sprak jij het, mijn taal. In jouw huis zag ik het, het begrip. In jouw huis proefde ik het, jouw liefde. In jouw huis vond ik het, mijn thuis.…

Mijn sleutel past niet in de voordeur van mijn huis -- Mijn vorige thuis.…

Mijn lege hart dwaalt door de straten. Ander licht, zie ik, in huizen waar ik eens kind aan huis was. Mijn stem klonk door de vroege avond Oewaai ! Oewaai!! Dan met mijn vrienden langs parken en speeltuin. Waar mijn hart weer thuis zou willen komen, maar waar ? Waar zijn de vrienden na al die jaren? Waar is zij??…

Klop en men geve....: niemand thuis! Klop en men geve....: niemand thuis! In Holland, in Holland, In Holland staat een huis.…

tranen in mijn ogen, het wordt nat op mijn wang, kan het bijna niet geloven, verlangde het al zolang, door ziekte bij mij verdwenen, zonder jou is het huis zo leeg, we hebben het allebei moeten nemen, tot de boodschap die jij eindelijk kreeg, morgen ben jij weer bij mij, morgen mag jij naar huis, van de ziekte ben je nu vrij, eindelijk…