21298 resultaten.
De seizoenen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Lente, zo teer
het seizoen van
vernieuwing en groei
Zomer, zo frivool
geeft uitbundigheid
vrolijkheid en bloei
Herfst, zo onstuimig
met verandering
en afscheid
Winter, zo sereen
waarin bezinning
en gewaarwording heerst
Zo gaan de seizoenen rond
In de reflectie van de tijd…
Misleid dor de fluisterende stemmen van de wind.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 379 maar
omdat ik het goed bedoelde
maar ik werd misleid
door fluisterende stemmen
die ik nooit
had gehoord……
de bloemen in mijn tuintje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 zelfs geurverliezend
beroeren zij
weten een plukkende herfst
met schoonheid te misleiden
zich met gratie
de winter in te vlijen…
Portret van een dode
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.887 Terwijl in tijd het koude
lichaam stolt tot lijk
neem ik voor eeuwig
afscheid van de dode
naast de kist prijkt
een oude foto welke lijkt
ten allen tijde leven-
diger dan de dode
wiens vingers blauw
gebogen zijn tot een
misleidend vredig tafereel
vroom gevouwen handen
die de dood omvatten
alsof niet elke laatste
ademtocht een…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
met de haast van jaargetijden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 210 deze schitterende bloemen
tegen een nog blauwe lucht
vertellen mij iets over
de verloop van tijd...
zoals ook wij ons begeven
van seizoen naar seizoen
zo ontluikt een bloem tot bloem
om straks weer te verwelken
achter de einder van vandaag
loert de haastige herfst van morgen
Lejo van Kuijeren…
Naam
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 363 Camelia is mijn naam
kind van de Filipijnen
waar mijn zoete geur
en schoonheid
begeerd werd door reizigers
uit verre oorden
zij hebben mij ontvoerd,
gevoerd en mijn voeten
in vreemde klei gezet
hier zou ik aarden
roem oogsten
geur en kleur verspreiden
naar alle windstreken
tot aan de boer die
mij niet kende
Camelia is mijn naam…
verstrengeld
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 165 jouw armen
zijn als takken
van bomen
die ongemerkt
tot mij komen
eerst zullen ze mij
met fluwelen bladeren
liefelijk strelen
om mij dan
als takken met dorens
harteloos te kelen…
Alweer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 232 Waar ben je nu als wat je bent
Wat te zien is is niet gewend
Vervaagd door het verdwijnen in de mist
Misleid door je schaduw heb ik mij vergist
Je contouren leken zo sereen
En toch de wolf in schaapskleren als vroeger en voorheen…
Mix
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 125 Inflatie, prijsstijgingen, prijskaartjes in het schap die niet meer bij te benen zijn voor de kassa die een steeds hoger bedrag aantikt, en meer trucs om de kostprijs eruit te halen...
ziedaar in kort bestek wat Wim Meyles ons vanochtend in zijn fraaie snelsonnet heeft voorgeschoteld als gratis consumptie
______________________________
NIX
Ik…
Doorzichtig?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.890 Doorschijnend
haar nachtgewaad
baadt ze
in een zee
van kaarslicht
Transparantie
blijkt bij dageraad
minder helder
misleidend
als een dwaallicht…
tijd heeft haast
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 305 het seizoen
vliegensvlug
aan flarden
tijd heeft dikwijls
heel veel haast
dus klamp ik aan
met een zweem
van angst voor
het onzekere…
Grote vakantie (sonnet)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 662 Gestaag nadert onze pensionering
wachten decennia vrije jaren
hoe we die tijd gaan ervaren
hangt af van de voorbereiding
Door gevoels-misleiding
versnelt onze gevoelstijd
ervaren we die vrijheid als strijd
en vaak heerst de teleurstelling
Gezonde jeugd zit vol levenslust
wat slijt, er ontstaat gelatenheid
als er niet aan wordt gewerkt…
De zomer is voorbij.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 568 Voor even zal de kou verdwijnen,
maar langzaam sluipt in haar bestaan
de winter haast onmerkbaar binnen,
knaagt de tijd zich ongestoord
verder in haar voort,
slaat gaten in haar zinnen
tot ze verzucht: "Ik ben zo moe".
Dan dekt de sneeuw haar toe.…
De belofte
netgedicht
3.0 met 67 stemmen 18.396 De tijd passeerde als een klapwiekende duif
en schilderde met zilver door mijn haar,
trok met een minuscuul penseeltje lijntjes, groeven
de fijnste plooitjes in mijn huid, nu ben ik klaar.
Mijn tijd is bijna om, seizoenen zijn voorbij,
ik heb op je gewacht, maar waar ben jij?…
Herfsttij
gedicht
3.0 met 36 stemmen 15.479 Waar het vandaan komt weet ik niet,
die pijn als ik naar het licht kijk
dat op schaars gebladerte valt.
Nog gisteren hoorde ik klanken
in de kleinste dingen om me heen.
Ze vulden mijn dagen met een bijna
ongekend geluk in zomerse taferelen:
wandelingen langs water, in parken
en overal rozen zelfs slordig in bloei
alsof ze er in overdaad stonden…
Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 326 Omstrengeld door de band
van onze vriendschap
kan ik aan jouw boezem
rustend komen uit de tijd.…
Branding
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 238 en ontwricht
richt haar zeilen op de duinen
haar boeg verstuift het groen
dat leven nevelt als haar zoen
seizoenen in de branding voortstuwt
en sproeit langs een fluwelen muur
in golven van vierentwintig uur…
vier zomer haiku
gedicht
3.0 met 371 stemmen 62.556 waar groot hoefblad groeit
is de oever verdwenen
daar schuilt de kikker
als de avond valt
en de bloemen zich sluiten
danst de mug zich warm
lisdodde kijkt uit
langs weiland en waterkant
doodstil vlucht een vis
nauwelijks merkbaar
drijft het waterlelieblad
maar de tijd verstrijkt
-------------------------
uit: 'Bladeren', 2007…
TERMINALE KLEUREN
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 650 nog blijft de wind
aan
takken sleuren
verbergt de aarde
haar aangezicht onder
't vallend blad
zieltogend
hangen bloemen
op
half twaalf...
en ik
onrustig in mijn stoel
als aan het sterfbed
van een dierbare
zoekend
naar telkens weer
verkeerde woorden
de vergankelijkheid
opgediend
compleet met garnituur…
de tijd op zicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 252 het heeft iets behaaglijks
wanneer ze branden
de kaarsjes in december
lichtpuntjes als houvast
op de valreep van een
bijna verlopen jaar
straks op de weg terug
naar het licht
wanneer de kaarsjes doven
weten wij ons gesterkt
met het besef dat we toch
in het licht blijven geloven…
Vergankelijkheid-1
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 In de lucht weerklinkt
het geluid van ganzen
de letter die ze vormen
tijdens hun hemelreis
is meteen het begin
van vergankelijkheid
de zomer is dood
leve de herfst…
Jas
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Seizoenen pasten je een jas
je keek meewarig naar de knopen
de binnenzak waarin wat wisselgeld
geen meter kwam er aan te pas
de zoom werd kort naarmate ingelopen
dat hij je warm hield was het enige dat telt…
Zichtkaart
gedicht
2.0 met 12 stemmen 2.188 Tijd is een hand
die strooit. Er is een palm
die wacht. En al die jaren
zocht ik maar in wat rondom verschijnt.
Vergeefs: wie nooit weg is,
wordt niet gezien –
-------------------------------
uit: 'Idioom van geluk', 2016.…
reis van je leven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.661 iemand zegt
ik zie het leven
als een reis
door de tijd...
nee zegt de dichter
ik zie het leven
als een reis
door de seizoenen
waarbij oponthoud
soms onontbeerlijk is…
reis van je leven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 714 iemand zegt
ik zie het leven
als een reis door de tijd...
nee zegt de dichter
ik zie het leven
als een reis
door de seizoenen
waarbij oponthoud
soms onontbeerlijk is…
Vadertje tijd.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 180 Stoeien met
de tijd,
omzien in
nostalgie.
Heeft iemand
nog
de regie?…
Poppenkast
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 603 misleiding noemt men dat
spelen met de gevoelens
van de ander
een poppenspeler die
de touwtjes hanteert
de marionet zo neerzet
dat het lijkt alsof
zij zelf heeft bewogen
dat is knap
je hebt niet gelijk door
dat je wordt bedrogen…
hunkerend naakt
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 335 er bestaat
alleen nog maar
een wereld
met weghaastend wit
een rugliggend
hunkerend naakt
die tracht de maan
te misleiden
om in het pikkedonker
eindelijk de geneugten
van begeerte
te leren
weten…