82 resultaten.
Bagdad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 646 Wrange vruchten torst zij thans -
een verkilde oogst.…
In groene longen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 308 nog torst atlas
onze wereldbol
maar recht de schouders
zij wordt uitgehold
de motorzagen razen
gieren door het amazoneland
leggen de rivieren bloot
de kaalslag is gigantisch groot
in groene longen
heerst de pest
de bloedsomloop is stopgezet
hun dood historisch vastgelegd
waar atlas torste
met gebogen schouders heeft
de mens zijn…
vrede
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 402 vrede torst toekomst
op zijn rug
in de val van het verleden
één stap vooruit
twee stappen terug.....…
Verlossen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 108 je eigenlijke kleuren
worden steeds
duidelijker zichtbaar
nu je je eindelijk
mag ontdoen
van die jas
die je al die jaren
met je mee torste
omdat…
Overwinning
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 199 En hij torste koperen
schild en
reuzenzwaard
met zich mee
zo trok hij op tegen
de herdersjongen
Zijn wapen was een witte steen
daarmee raakte hij
de reus zijn scheen
Vooroverliggend met zijn
neus in het stof
zongen nu Gods engelen de lof.…
Zwaarwichtig torst het zijn vele jaarringen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 zwaarwichtig torst het zijn vele jaarringen.
En beschouwd het als een van zijn zegeningen
leven te verbinden onder zijn bladerdak.
Het te beschermen tegen zon en regen en
ander natuurlijk ongemak.…
Zonder huid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 394 En het is wat het is:
verbonden tot een geheel
torst de dunne huid
teveel in toe komende tijd.
Verdwalend in onherkende woorden
omhul ik mij gekleed in eenzaamheid.…
pijnstillers
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 509 het verstilde leed in oude ogen
zegt me, dat ze wacht tot dat, wat
onvermijdelijk
haar laatste adem draagt
er daagt geen hoop meer over alles heen
een uitstel slechts, dat iets verlicht
de tijd verplicht me blij te zijn
met alles dat ze torst in beter weten
maar haar heelheid draagt ze, zonder pijn…
enkele reis (2)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 667 niet om het verleden
maar de toekomst
waar wij naar op weg zijn
wat is geweest blijft hangen
in het bagagenet van het geheugen
je torst het mee zolang je het
met verstand kunt dragen
mocht je het ooit verliezen
dan is alles verloren...
ben jij de reiziger met oponthoud
die wacht op iets waar
jezelf niets meer van weet…
De trein van het leven.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.262 De goederentrein is als het leven,
het aantal wagons,
voortgetrokken door de locomotief
vertegenwoordigen de bagage die
de mens te verstouwen krijgt,
met dit verschil:
wanneer de trein op plaats van
bestemming is,
de wagons losgekoppeld en gelost,
zijn ze leeg,
echter de mens torst tot
het eind toe de lading met zich mee.…
Heet van de naald
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 Dit jaar wint Overijssel dus de cup
Voor vrouwen met de allergrootste borsten
Bh's waarin zij deze joekels torsten
Gaan zelfs van D tot F en 'running up'
Dit hete nieuws heeft menigeen verrast
Verkeer op weg naar Zwolle loopt al vast!…
Torens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Een watertoren
ten dode opgeschreven
wordt een dodentoren
Een steen des aanstoots
een drooggevallen watervat
dat kil de zwaarte
Van stenen harten torst
verzaagde levens
in de toren van de dood
Wie haalt dan de doden weg
wie zal ze dragen naar
de torens van stilte
Zal iemand ze aan de hemel schenken…
wachtend tot het niet meer kan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 296 in het angstaanjagende nu
staat de radeloze moeder
aan gesloten poorten
in haar wanhopig wachten
omhelst ze verbeten het ongewisse
rekt ze de tijd verder en verder uit
schuift ze het noodlot voor zich uit
tot het kantelende ogenblik
waarop niets meer hetzelfde is
zwijgend torst ze de droefheid
van het leven met zich mee
trekt ze zich…
A versus B
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 323 de beklaagdenbank torst
het gewicht van de leugen
zoekt naar de waarheid
die niemand gelooft
verzaakt aan het recht
dat ooit is ontkomen
als zeemzoet gesmeek
dat zweepslagen werd
en kraakt in haar voegen
door pleidooien vol haat
die woord tegen woord
nog wonden slaan
waar enkel bewijs
de stellingen staaft
het niets van de leugen…
Ecologisch Paradijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Zwaarwichtig torst het zijn vele jaarringen
En beschouwt het als een van zijn zegeningen
leven te verbinden onder zijn bladerdak; het
Te beschermen tegen zon en regen en ander
Natuurlijk ongemak.…
Overal rond haar hoofd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 318 Zij moet iedere dag een berg beklimmen
om niet te verzuipen in ‘t zilte water
wandelt zij eerzaam dwalend over zee
en ook de vogels weten van haar falen
in zang reeds voor een droevig later
haar rugzak torst zij moedig mee
in zielenstormen van eenvoud
overal rond haar hoofd
zwemt er een zoute wereld
en klimmen er mensen uit de put.…
Huismus
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.231 Hij torst een licht gemis.
--------------------------------------
uit: 'Het Liegend Konijn', okt. 2008.…
Een zin, een woord
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 174 Een kalme lucht die
regen torst en vallen laat
ook waar geen droogte is,
maar die doet dromen van de lente.
Een woord dat niet gezegd,
toch klinkt in dromen en verwachten.
De traagheid der gedachten
tot vrede brengt, tot moed soms ook.…
Sterfuur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 314 wie weet hoeveel de aarde torst
op de aangestampte hei
palen met mokerslagen geïmplanteerd
in haar uitgemolken borst
wie weet hoeveel gewapend
beton de hoogte in geschoten
haar grond verduisterend
waarop handel in drijfzand floreert
wie weet hoeveel schotsen
schuren boven laaiende vlammen
die aan haar longen likken, er
stervuren zaaiend…
Adhdertje
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 790 Zijn verleden
torst hij al
met zich mee
hij is nog
maar negen
erg druk
adhd
en eigenlijk
verlegen
De storm
drijft hem
alsmaar voort
kan zich niet
concentreren
Ook al is hij
slim genoeg
uit die boekjes
kan hij niet leren
Hij wil best graag
het maakt niet uit
alles wel proberen
liefst met zijn handen
stap voor stap
kunnen…
NOG EVEN GEDULD
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.568 Het lopen wordt zwaarder
ze torst dat extra gewicht
maar ze doet het met blijdschap
een lach op haar gezicht
Nog zes weken wachten
dan wordt "het" geboren
en als het zover is
laat ik het iedereen horen.…
er is een open en toe gaan van deuren vandaag
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 301 is er een muur
het houdt de letters
op afstand
woorden die niet geschreven
kunnen worden, woorden die nog nooit
bij elkaar hoorden
zoals - ik mis je -
ik streep ze door
mijn liefste verdriet
is een gesloten toekomst
wellicht wordt dit alleen in poëzie begrepen
zoals een treurwilg die met zijn trieste vlagen
te veel takken torst…
De zee torst haar golven
hartenkreet
4.0 met 35 stemmen 574 De zee torst haar golven
glinsterend in de zon
trots
Terwijl het strand zich
dag in dag uit verzoend
met de zomertoeristen
Bepakt met zwemaccesoires
zonneschermen, picknickmanden
en huilende kinderen
jagen ze het ruisende zeegezang
naar de achtergrond
Des avonds hangt de geur
van aangekoekt frituurvet
baby- en hondeplas
als een…
Vrouw zijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 926 Zij draagt haar
vrouw zijn fier
zij torst het soms
als Hercules de aarde
langs smalle paden
en diepe afgronden
haar vereelte voeten
stevig op de
aarde plantend
bij de zilverberk
waar verdriet haar
herinnert verwijlt zij,
het besluit
haar eigen weg
te gaan
hernieuwend
over putrand
staart zij naar
dat geheimzinnig wezen
meisje…
Duikvlucht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 210 Mijn zwijgen torste het verraad:
't leven was geboorte en dood.…
Die mensies
gedicht
3.0 met 20 stemmen 6.786 Het juiste antwoord op de concurrentie
torste de brandkast met het cijferslot.
Dan, kwam een lange rij herinneringen
en helemaal aan 't eind van alle dingen
de lijkkist, met het stoffelijk overschot.
---------------------------------------
uit: Vissen achter het net (1972)…
Bij de dood van een broer (1950-2005)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.380 Vergeefs torste je
grootse idealen met je mee,
maar alles viel terug
verpletterde je
met een gewicht dat
niet menselijk meer was.
Je elan is nu gedoofd,
zwart ligt het op je ziel.
Het vuur dat in je woedde
en vol heeft verteerd
trekt genadeloos verder
naar contreien die
buiten ons bereik liggen.…
Kruisjes bij elkaar
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 759 Ieder huisje heeft zijn kruisje
dat is echt maar al te waar
En al die kruisjes bij elkaar
vormen één groot kruis, echt waar
Als je van al die kruisjes één mocht kiezen
Nam je je eigen kruis weer terug
de jouwe bleek toch minder zwaar,
dan die anderen torsten op hun rug...…
November
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 390 De takken kaal en willoos
stijf de stam die ze torst.
Woest walst de westenwind,
de lucht geplet door donker dreinen.
November kent geen genade
alle zielen sterven zich dood.…
AVONDDAMP BOVEN WEI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 zijn bultige stam
streng als een ridderburcht
torst knoestige takken
de stramme kroon vat
stijgende druppels
die de wereld vorsen
overal spreken
onbekend blijven.…