3306 resultaten.
sneltrein
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 977 ik kwam te laat
te laat voor jouw trein
de trein naar niemandsland
kans verkeken, trein gemist
ik miste jouw trein
jouw trein en vaarwel
omdat ik niet kwam
ik miste jouw trein
een spoor
een spoor zonder trein
een trein met jou
zonder vaarwel…
december
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 737 de hoogste berg van het jaar
heet december
er is geen weg langs
je moet erover
het donker zet het verschil
nog schriller in het licht
wie rijk is verspilt met stijl
wie arm is blijft buiten staan
maar warmte komt
uit onverwachte hoek
een vuurkorf en wat muziek
brengt mensen samen
op het plein
doet ze vergeten
hoe lang de nachten…
Op die berg
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.004 Op de berg, werd zij herdacht
die hoge berg, zorgde voor een diep dal
op die berg gebeurde iets
wat geen mens verwoorden zal
Op de hoogte waar een jaar terug
haar as verstrooid werd, wat ging het vlug
werd zij herdacht men legde een roos
’t was die plek, die ze bij leven uitkoos
om als laatste te mogen vertoeven
Op die berg, die hoge berg…
Onderdaan
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 463 In het bergrijk,
waar de seizoenen overheersen
en de horizon
minuut na minuut
zo majestueus verkleurt
daar vervagen grenzen
van tijd van ruimte
Daar leidt het licht
een gebroken bestaan
Daar ontkiemen vergezichten
mysterieus in nevelen verhuld
een adellijke gloed
van zon en van maan
In dit biotoop
van onvergankelijkheid
is de mens…
De besneeuwde berg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Iedere nacht
Naast je in bed, afzijdig
Omringd door slaap
Zie ik de besneeuwde berg
Van het grote verdwijnen.…
De berg weg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 En bij de zevende verliest de weg zijn vaart
om rustig uit te lopen in de vlakte
waarboven de berg
zich torenend verheft
met op de kam
een auto
die in het niets
verdwijnt.…
Bergen, 1971
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 334 Met wankele benen
van de dronken boot
nog zonder een plek
om te verblijven
In kou en regen
van haven naar stad
vluchten naar het museum
de warmte van de kunst
Zalen met schilderijen van Munch
Wij kenden niet eens zijn naam
wisten wij veel…
van hem, dè Noorse schilder
van het licht en het duister
van die eeuwige schreeuw…
Kabaal
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 242 De vroege zon zendt, als de dag gaat krieken,
haar stralen naar het dal als ochtendgroet.
En ’s middags stuurt ze met een roze gloed
een teer adé aan de besneeuwde pieken.
Ik kijk om 8 uur naar het nieuws, verbaasd
naar hoe het in de mensenwereld raast.…
De laatste Trein
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 564 Gevangen, wachtend op de laatste trein.
Strijd om leven of dood, wachtend op de laatste trein.
Angst voor de toekomst, wachtend op de laatste trein.
Hoop op bevrijding, wachtend op de laatste trein.
Opeengepropt in een kleine barak, wachtend op de laatste trein.
Wachtend om uitgekozen te worden voor Auschwitch
met de laatste trein.…
Tour de France
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.003 De "trein" van de Tour
wordt opgehouden door
de trein op de rails.
De trein op de rails,
reed misschien wel op
tijd, maar de trein van
de Tour, raakte wél
seconden kwijt!…
Gebaren
gedicht
2.0 met 20 stemmen 11.183 Woorden ruisen
in de golfstroom van haar lippen,
de draaiingen van haar handen
beschrijven
wat onzegbaar is.
En elke uiting
legt een andere waarheid bloot.
Haar gebaren wankelen,
keren zich
tegen wat zij denkt.
Spreken van oker, van jasmijn
en fluisteren haar stil verlangen.
Weifelend zoekend
tussen denken en voelen
tast zij naar haar…
Verenpracht
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.056 Er klinkt plots in de tuin geluid,
Luid, luider, en dan het luidst,
Twee vogels gaan er wild tekeer,
Ik ga naar buiten; "Is het nu uit?".
Ze tjilpen, vechten alsmaar door,
Een takje, daarom gaat de strijd,
En dat tussen al die bomen,
Maar mijn verzoek, krijgt geen gehoor.
Na lang gefladder, en wild gefluit,
Toont zich de winnaar fier,…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Een berg te veel
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.383 Het dal kijkt hem vragend aan
want de finish
zwijgt.
Afstappen is een woord
gekleurd met de tijdloze schaamte
die doet vluchten naar een uitgang waar niets meer wacht.
Doorgaan is geloven en lijden
want de zon
brandt elke schaduw op de tijd die overblijft.
En de top is
een vloek die
niet rust
voor hem,…
HAAR EN TE BERGE
snelsonnet
4.0 met 14 stemmen 1.103 “Een tegenligger ! Méér naar rechts ! Pas op!
Kijk uit! Een bocht ! Je rijdt te hard !” Ik snauw
die woorden bits en bitter tot mijn vrouw,
’t is onterecht, ik wéét het, maar ik tob.
Het maakt niet uit: Alp, Pyrenee, Vogees;
zij rijdt perfect, maar ik heb hoogtevrees.…
de Bergen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 212 De zon schijnt zijn mooiste stralen te willen delen
met een prachtige helling van het bergmassief,
dat bedekt met alpenroos en een verdwaalde madelief
een aanblik biedt om het oog te strelen.
Verderop slingeren paden zich als als grote lussen
om de hoge en majestueuze wanden,
terwijl hun toppen en met sneeuw bedekte wanden
de hemel bijna kussen…
Bergen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 116 Bergen die reiken naar
de sterren en maan.…
De berg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 283 ik was hard voor mijn hart
liet niet toe wat eigenlijk voor mij was
de rots is weg en mij hart is mee gegaan
naar een plek van hoop,geloof en liefde
zie je die berg daar?
daar ben ik vanaf gegaan…
Bergen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 231 Hier hangen geur en kleur nog altijd onder bomen
die als een ereboog staan aan de Eeuwigelaan.
Kunstzinnig volk was hierlangs bij elkaar gekomen.
Een nieuwe stroming was ontstaan.
Men zag het prachtig licht, een sprekend vergezicht
en liet zijn werken na, beelden, literatuur.
Sophie Perk* heeft hier - piepjong - voor het eerst gedicht
al was…
Bergen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.878 Nu zien de grote bergen op mij neder.
Ze zijn verwonderd, dat ik al zo lang
Alleen geklommen ben, en half nieuwsgierig,
Half spelend volgt hun oog mijn trage gang.
Nu zien de bergen goedig op mij neder,
Terwijl ik altijd verder, rusteloos
Naar boven klauter naar hun kale toppen.…
Berg Je Maar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 136 bergen zijn de steenpuisten
van Moeder Aarde
kraters en kloven
de littekens die ze
vaak achterlaten
Als ze op uitbarsten staan
berg je dan maar probeer
mogelijk de magma en lava
uit de weg te gaan
lukt dit niet dan wordt je
misschien ooit eens opgegraven
vanonder puimsteen en as
zoals het lot ook eens Pompeii beschoren was…
De berg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Onverstoorbaar in de zon
staat de berg te zijn, te zijn
Wolken ontvangen, en hagel, sneeuw
hun bruisende en kolkende vertrek
aan zijn voeten, de kinderdrukte
en de puberherrie van water
dat zich warm speelt
in een ingebed avontuur
En op de berg sta ik
te zijn, te zijn
De zon ontvangen, ervaringen
en nachtgedachten, oud worden…
De Maat
poëzie
4.0 met 2 stemmen 488 Gij zijt de berg en gij zijt ook het grein,
Gij zijt de aardwoning en het hemelplein,
Gij zijt de vader en gij zijt het kind.
Ik heb mijn ogen die u zien, maar blind
Zie ik u ook: in mij het bloedgedein
Is zozeer u als de eindeloze trein
Van vormen, die nooit eindt en nooit begint.…
[ Blijf, ik beloof niets ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 Blijf, ik beloof niets,
maar blijf, blijf vannacht bij mij --
bij mijn liefdespijn.…
Verhevigd bewustzijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 121 Was het toeval of
voorzien,
Was het toen lust of
liefde?
Op afstand keken wij
elkaar plotseling in d'ogen
Een heel mooie tijd van
nazomeren onderweg naar
Binnenkort in de maand mei, leggen
verliefde vogels in meervoud hun ei
Ook al was het toen eerder
op afstand
Het maakte mij blij…
De Trein
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 752 Ik kan kiezen voor een richting en of ik de trein mis
mijn toekomst bepaal ik zelf, door wat ik nu beslis.
Zoveel mensen ongelukkig, ik hoor stil hun beklag
ik moet nog dit, ik moet nog dat, hoe kom ik door de dag.
Ontevreden met hun levenslot en mensen om hun heen
het leven zo onrechtvaardig, gevoelsmatig heel alleen.…
IN DE TREIN
poëzie
3.0 met 29 stemmen 2.775 Geen naam. Geen woord. Ik weet slechts, dat hij lachte,
Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging.
Nu door de dagen en de nachten
Martelt herinnering.…
De trein
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.634 Zomaar vanuit het niets
Begon ze tegen me te praten.
Ik dacht nog: Wat een gezellig mens
Terwijl we daar zo zaten.
Al redelijk op leeftijd
Vertellend over haar zoon.
Die een jaar terug overleed
het was zo'n lief persoon.
Ook ik vertelde van alles
Over de dood van mijn beste vriend
Tja het is treurig zei ze,
Niemand die dat verdiend.…
Trein
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 922 En ik ken je niet, nooit gezien,
je zit alleen maar naast me in de trein,
ik weet alleen je gezicht, en bovendien,
voel ik ondertussen pijn.
Vraag me niet waarom,
of hoe zoiets nou gebeurt,
ik geef mijn nummer, ik ben zo dom,
toch ben ik van binnen even gekleurd.…